(Gleboznawstwo leśne), przyrząd pomiarowy stosowany w gleboznawstwie do pobrania prób wody z gleby zwanej →roztwór glebowy. Służy on do badań ilości i chemicznego składu wód przesiąkających przez poszczególne poziomy, a także przez cały profil glebowy. Badania roztworów przesączających się przez dany poziom genetyczny gleby pozwala na uchwycenie miejsca powstawania ładunków i ich sorpcji. Lizymetry są montowane w glebie na stałe lub stosowane jako urządzenia przenośne. Można je stosować w celu jednorazowego pobrania prób roztworów glebowych, albo dla dłuższej rejestracji ciągłej obiegu w profilu glebowych składników łatwo rozpuszczalnych w wodzie. Po pobraniu prób roztworów określana jest ilość wody zgromadzonej w ustalonym czasie, a następnie są wykonywane oznaczenia składy chemicznego roztworów.
(Gleboznawstwo leśne), tradycyjna metoda sedymentacyjna oznaczania procentowej zawartości frakcji granulometrycznych w danej próbce gleby. Przygotowanie próbki do oznaczeń porzedza całkowita jej → dyspersja. Następnie badana próbka poddana jest procesowi → homogenizacja. Oznaczenie udziału frakcji wykonuje się przez pomiar gęstości zawiesiny w ściśle wyznaczonych przedziałach czasowych. Wyskalowanie areometru pozwala odczytać udział frakcji w procentach. Metoda ta jest stopniowo wypierana przez → laserowy miernik wielkości cząstek.
(Gleboznawstwo leśne), metoda polega na pobraniu próbki gleby o nienaruszonej strukturze do metalowych cylindrów o objętości najczęściej 100 lub 250 cm3, a następnie wykonanie na tak pobranej próbce następujących analiz: gęstości objętościowej, kapilarnej i maksymalnej pojemności wodnej, wilgotności względnej, porowatości i pojemności powietrznej.
(Gleboznawstwo leśne), metoda Kjeldahla jest stosowana do oznaczania azotu w wodzie, glebie lub produktach spożywczych. Badanie gleby na zawartość azotu poprzedza → mineralizacja glebowej materii organicznej, która zawiera azot. Podczas mineralizacji azot zawarty w glebie reaguje z kwasem siarkowym tworząc siarczan amonu. Zmineralizowaną próbkę alkalizuje się i destyluje w aparacie o nazwie → analizator do oznaczania azotu metodą Kjeldahla. Powstały amoniak odbiera się kwasem borowym, który następnie jest miareczkowany kwasem siarkowym. Ilość amoniaku jest miarą ilości azotu w badanej próbce. Zawartość azotu jest podstawową cechą charakterystyki gleby. Metoda Kjeldahla jest obecnie wypierana przez → analizator elementarny CNS.
(Gleboznawstwo leśne), stosowana jest do oznaczania procentowego udziału frakcji grubszych w glebie, jak piaski i żwiry, kamienie. Polega na przesianiu próbki gleby przez → sita glebowe. Zawartość frakcji drobniejszych oznacza się →metodą areometryczną, sedymentacyjną lub → laserowym miernikiem wielkości cząstek.
(Gleboznawstwo leśne), miareczkowanie to chemiczna czynność analizy ilościowej polegająca na dodawaniu roztworu z biurety do roztworu analizowanego. Końcowym punktem miareczkowania jest rozpoznawana wizualnie zmiana barwy roztworu miareczkowanego wywołana dodanym uprzednio → wskaźnikiem lub osiągnięty punkt równoważnikowy w miareczkowaniu potencjometrycznym. Punkt równoważnikowy miareczkowania potencjometrycznego znajduje się na podstawie przebiegu zmian odpowiedniej właściwości elektrochemicznej.
(Gleboznawstwo leśne), urządzenie służy do mieszania prób z określoną prędkością obrotową. Powszechnie używane jest przy sporządzaniu roztworów zwanych → wyciąg glebowy w procesie zwanym → ekstrakcja z gleby. Roztwory te służą do dlaszych prac laboratoryjnych, np. w procesie oznaczania pierwiastków w glebie.
(Gleboznawstwo leśne), przyrząd optyczny, w którym powiększone obrazy otrzymuje się za pomocą wiązki elektronowej, odchylanej i skupianej przez soczewki elektronowe. Rozróżnia się mikroskopy elektronowe transmisyjne (wiązka elektronowa przenika przez cienką warstwę badanego materiału), odbiciowe (wiązka odbija się od badanego obiektu), skaningowe (wiązka skanuje powierzchnię badanego obiektu, tj. analizuje ją punkt po punkcie). Umożliwiają one powiększenie obiektu do 250 tysięcy razy. Technika mikroskopii elektronowej pozwala uzyskać bardzo powiększone i wyjątkowo dokładne obrazy z możliwością wykorzystania w wielu dziedzinach badań.
(Gleboznawstwo leśne), urządzenie z układem soczewek, pozwalające na otrzymanie obrazu powiększonego, rzędu do 2000 razy. Ma szerokie zastosowanie, np. w biologii do obserwowania elementów budowy roślin, niewidocznych gołym okiem. W gleboznawstwie ma zastosowanie do badań np. mikrobiologicznych, mikrostruktury i wielu innych. Do badań składu mineralogicznego gleby stosuje się → mikroskop polaryzacyjny.
(Gleboznawstwo leśne), mikroskop polaryzacyjny to → mikroskop optyczny dodatkowo wyposażony w polaryzator i analizator światła, soczewkę Bertranda – Amiciego i soczewkę skupiającą, co umożliwia obserwowanie preparatów optycznie anizotropowych w świetle spolaryzowanym. Mikroskop polaryzacyjny stosowany jest więc do badania minerałów i skał, a także preparatów biologicznych, struktury komórek i tkanek. Wszystkie badania mikroskopowe prowadzi się na specjalnie przygotowanych preparatach.
(Gleboznawstwo leśne), urządzenie służy do mineralizacji w szerokim zakresie aplikacji dla różnych próbek i różnych metod. Podstawowym zastosowaniem jest mineralizacja próbek gleby, roślin, osadów, wody i ścieków. Innym urzadzeniem do mieneralizacji jest → mineralizator z naczyniami otwartymi i zamkniętymi wysokociśnieniowymi.
(Gleboznawstwo leśne), urządzenia służą do laboratoryjnego roztwarzania, rozpuszczania, hydrolizy, ekstrakcji prób przy użyciu fal mikrofalowych. Mają na celu szybkie przygotowanie próbek do oznaczeń na aparaturze typu → spektrometr do absorpcji atomowej (AAS) i → spektrometr ICP, → spektrometr rentgenowski całkowitego odbicia - TXRF. Jest stosowany system otwarty z możliwością automatycznego dozowania reagentów i system zamknięty z naczyniami teflonowymi wysokociśnieniowymi. Wszystkie próbki podlegające oznaczeniu zawartości całkowitej pierwiastków metodami spektrometrycznymi muszą zostać wcześniej zmineralizowane. Próbki organiczne mineralizowane są w systemach otwartych, pozostałe w zamkniętych.
(Gleboznawstwo leśne), urządzenie służy do rozdrabniania próbek stałych do frakcji 0,2mm.
(Gleboznawstwo leśne), urządzenie służy do szybkiego rozdrabniania na sucho próbek minerałów, skał, gleb mineralnych jak i organicznych do frakcji 0,01mm.
(Gleboznawstwo leśne), urządzenie służy do rozdrabniania miękkiego materiału np. liście, igły przy małej objętości próbki.
« 1 2 3 4 5 6 » Wszystkich stron: 6