(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), specjalna plantacja drzew lub krzewów założona z materiału pochodzącego bezpośrednio z elitarnych drzew lub krzewów i przeznaczona do produkcji materiału roślinnego do zakładania mateczników i szkółek gospodarczych.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Pierwsza rzeczywista faza rozwojowa drzewostanu pochodzącego z odnowienia sztucznego, w której poszczególne drzewa wyraźnie oddziaływują na siebie, konkurując o światło i przestrzeń życiową nad glebą oraz wodę i pokarmy w glebie. W wyniku zwarcia koron i całkowitego ocienienia gleby, we wnętrzu młodnika zaczyna kształtować się odrębny fitoklimat. Charakterystycznym objawem życia w tej fazie jest wzmożony wzrost i różnicowanie wysokościowe drzew, jako wypadkowa ograniczonego zwarciem bocznego oświetlenia koron i dużej energii wzrostowej młodych organizmów. W fazie młodnika większość gatunków naszych drzew leśnych osiąga kulminację bieżącego rocznego przyrostu wysokości. Faza młodnika trwa do wieku około 20-25 lat.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Drzewo żywotne, mające dobrze rozwiniętą symetryczną koronę o długości co najmniej 40% wysokości drzewa, mocno ukorzenione, pozostawione na zrębie (20-25 sztuk/ha) w celu uzyskania odnowienia samosiewem.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Liczba lat między kolejnym cięciami; w rębni zupełnej - na powierzchniach bezpośrednio do siebie przylegających, w rębi częściowej, gniazdowej lub stopniowej - między dwoma kolejnymi cięciami odnowieniowymi na tej samej powierzchni. Wynosi on w rębni zupełnej 4 do 5 lat,  w częściowej i stopniowej 3 do 6 lat, a w gniazdowej 5 do 15 lat, w zależności od wysokości odnowienia na gniazdach, które powinno być odsłaniane gdy osiągnie średnią wysokość minimum 1 m i  zwarcie.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Okres równy liczbie lat upływających od jednego zabiegu trzebieżowego do kolejnego w danym drzewostanie.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Okres między cięciami przerębowymi w rębni przerębowej; wynosi około 5-10 lat.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), zjawisko polegające na samorzutnym znalezieniu się nasion w warunkach umożliwiających im skiełkowanie. W przypadku obsiewu nasion pod okapem drzewostanu macierzystego mówi się o odnowieniu podokapowym (naturalnym), w przypadku gdy nasiona zostaną przeniesione na teren przylegający do drzewostanu macierzystego mówi się o odnowieniu z obsiewu bocznego.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Proces obumierania (usychania) dolnych gałęzi, a następnie ich odpadania; rozpoczyna się po osiągnięciu zwarcia w młodniku. Ograniczony dostep światła do niżej położonych gałęzi zmniejsza ich żywotność, zużycie asymilatów powodowane oddychaniem jest większe niż własna wydajność, u podstawy gałęzi tworzy się warstwa ochronna hamująca rozwój grzybów i gałęzie obumierają. Osłabione lub obumarłe gałęzie atakowane są głównie przez grzyby, zmniejsza się wytrzymałość drewna i ostatecznie gałęzie obłamują się. Miejsce obłamania ulega zarośnięciu dzięki wzrostowi pnia na grubość.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Nowe pokolenie lasu powstałe na skutek obsiewu i skiełkowania nasion pochodzących z drzewostanu macierzystego (podokapowe lub boczne) oraz odroślowo z pnia i korzeni.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), patrz: obsiew naturalny.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), zakładanie upraw leśnych sadzeniem lub poprzez wysiew nasion w miejsce dotychczasowych drzewostanów usuniętych w toku użytkowania lub zniszczonych przez klęski żywiołowe bądź na skutek starości drzewostanu.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Odcięcie wierzchołka drzewa na różnej wysokości, zależnie od celu zabiegu.Stosowane często w odniesieniu do rozpieraczy, przedrostów i przerostów, drzew tłumiących otoczenie. ogławianie stosuje się w okresie pielęgnowania upraw (PU) i pielęgnowania młodników (PM).

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), czas upływający od rozpoczęcia procesu odnowienia w drzewostanie (dojrzałym do odnowienia) do ostatniego cięcia uprzątającego resztę starodrzewu - przewidzianego do usunięcia z powierzchni manipulacyjnej. Wyróżnia się następujące okresy odnowienia: krótki – do 10 lat, średni 11 do 20 lat, długi – 21 do 40 lat i bardzo długi – powyżej 40 lat.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Typ siedliskowy lasu pod dość silnym, silnym i bardzo silnym wpływem wody gruntowej i opadowej, zajmujący siedliska o glebach bagiennych, pod naturalnymi drzewostanami z torfem niskim lub mullem murszowatym. Drzewostan tworzy olsza ok. II bonitacji, domieszkowo jesion, brzoza oraz w krainie II świerk. Podszyt stanowią: kruszyna, kalina, leszczyna, porzeczka czarna, bez, jarząb, czeremcha. W runie gatunkami różnicującymi  ols od lasu wilgotnego są: wiązówka błotna, psianka słodkogórz, knieć błotna, ostrożeń warzywny, turzyce - ciborowata, brzegowa, zaostrzona, błotna, długowłosa, kosaciec żółty, karbieniec pospolity, gorysz błotny, tarczyca pospolita, ostrożeń błotny, przytulia błotna.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), typ siedliskowy lasu na bardzo żyznych siedliskach, o zasobnych glebach bagiennych, organicznych lub organiczno-mineralnych, pod drzewostanami naturalnymi zazwyczaj z mulem murszowatym, przeważnie z płytkim (umiarkowania obniżonym) poziomem ruchomej wody gruntowej, okresowo występującej na powierzchni. Gatunki główne w drzewostanie: jesion I bon., olsza I bon. Gatunki domieszkowe: wiąz, brzoza. Gatunki podszytowe: kruszyna, leszczyna, bez czarny, porzeczka czarna, czeremcha. W runie gatunkami różnicującymi OlJ od Ol są: chmiel zwyczajny, śledziennica skrętolistna, kozłek lekarski.