(Hodowla lasu, Szczegółowa hodowla lasu),  Siedliska pod stałym wpływem wody stokowej, glebowo-opadowej lub gruntowej. Występują rzadko; fragmenty tych siedlisk spotykamy w szerszych dolinach w zakolach potoków i rzek górskich lub na spłaszczeniach i załamaniach stoków, w sąsiedztwie "oczek" wodnych oraz na terenach wysiękowych lub źródliskach, gdzie utrudniony jest odpływ wód stokowych. Drzewostany: olszowo-jesionowe i olszowe z domieszką jaworu, klonu, wiązu górskiego, buka, jodły, świerka. Runo tworzy świerząbek orzęsiony, tojeść gajowa, starzec Fuchsa, jarzmianka mniejsza.

(Hodowla lasu, Szczegółowa hodowla lasu), Występuje na terenach zalewowych, gdzie z uwagi na utrudniony odpływ, woda utrzymuje się okresowo przy powierzchni i dochodzi do zabagnienia.  Najczęściej zajmuje gleby mułowo-murszowe, gruntowoglejowe, mineralno-murszowe, czarne ziemie murszaste. Drzewostan tworzy jesion (I-II bon.) i olsza (II-III bon.), z domieszką wziązu, brzozy, osiki, jaworu, wierzby i buka. W runie występują: świerząbek orzęsiony, tojeść gajowa, starzec Fuchsa, starzec gajowy, jarzmianka większa.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), górne piętro lub piętra drzewostanu oddziałujące ekologicznie na przestrzeń znajdującą się pod nimi.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), całość czynności gospodarczych związanych z pielęgnowaniem drzewostanu i siedliska, dla utrzymania lub poprawy stabilności mechanicznej drzewostanu i sprawności siedliska, uzyskania wysokiej produkcji surowca drzewnego możliwie najlepszej jakości – przy zachowaniu naturalnej różnorodności biologicznej lasu i jego pozaprodukcyjnych funkcji.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Zakres czynności wykonywanych w okresie młodnika w celu utrzymania zwarcia, kształtowania składu gatunkowego i form zmieszania, zgodnie z warunkami naturalnymi oraz zapewnienia stabilności przyrastającego wówczas drzewostanu. Obejmuje prowadzenie czyszczeń późnych oraz formowanie strzał i koron poszczególnych drzew. Zabieg pielegnacyjny ma charakter selekcji negatywnej, w ostatnim nawrocie z elementami selekcji pozytywnej.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), zakres czynności wykonywany w okresie uprawy, związany ze spulchnianiem gleby, niszczeniem chwastów, poprawianiem formy drzew, prowadzeniem czyszczeń wczesnych.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), szczegółowy plan pozyskania użytków drzewnych z lasu, jedna z najważniejszych części planu urządzania gospodarstwa leśnego danego obiektu; składa się zwykle z planu cięć użytków rębnych oraz planu cięć użytków przedrębnych; zawiera informacje dotyczące czasu, miejsca oraz rozmiaru pozyskania użytków głównych w leśnej jednostce administracyjnej.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), w urządzaniu lasu zbiorcze zestawienie zadań hodowlanych (odnowienia i pielęgnowania lasu) dla nadleśnictwa w postaci tabel i krótkiego omówienia zakresu zadań w poszczególnych obrębach. W przypadku dużych zaległości w pracach hodowlanych ubiegłego okresu urządzeniowego rozpatruje się sposoby przyspieszenia tych prac w najbliższym czasie. W ramach planu hodowli lasu omawia się szczegółowo zagadnienia nasiennictwa i selekcji drzewostanów oraz przedstawia charakterystykę drzewostanów i plantacji nasiennych.

(Hodowla lasu, Szczegółowa hodowla lasu), Intensywne uprawy klonów lub wąskich populacji, wyselekcjonowanych pod względem cech przyrostowych oraz jakościowych w obrębie charakteryzujących się wczesną kulminacją przyrostu miąższości niektórych gatunkówl lub ich sztucznych mieszańców, zakładane w celu wyprodukowania w krótszych niż stosowane w gospodarce leśnej, cyklach jak największych ilości surowca drzewnego dla przemysłu lub energetyki.

(hodowla lasu, szczególowa hodowla lasu),  Potomstwo wegetatywne (ze szczepów) co najmniej 40 drzew matecznych dla sosny i świerka oraz co najmniej 30 drzew matecznych pozostałych gatunków, rozmieszczone w sposób systemowy, zapewniający maksymalne możliwości krzyżowania się drzew.Sposób rozmieszczenia szczepów na plantacji prowadzony jest w Krajowym Rejestrze LMP BNL. W nowo zakładanych plantacjach nasiennych podane wyżej liczby drzew matecznych należy zwiekszyć co najmniej o 50%.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), specjalna uprawa, w której wysadzono sadzonki szybko rosnącego gatunku, aby w skróconym cyklu produkcyjnym (do 50 lat) uzyskać dużą ilość surowca drzewnego. Warunkiem uzyskania dużej produkcji są: pochodzenie i jakość materiału sadzeniowego, optymalne siedlisko, pełne przygotowanie gleby przed sadzeniem, luźna więźba i intensywne pielęgnowanie gleby w pierwszych latach. Do zakładania plantacji szybko rosnących drzew leśnych można używać tylko sadzonek z nasion drzew matecznych lub wyłączonych drzewostanów nasiennych oraz sadzonek z zrzezów wyselekcjonowanych odmian, wyróżniających się dużym przyrostem; do sadzenia należy używać wyłącznie sadzonek najlepszej jakości co najmniej 2-letnich. Więźba wyjściowa w plantacji nie może być mniejsza niż 3 x 3m. w takich warunkach modrzew z nasion drzew matecznych osiąga w wieku 20 lat przeciętna pierśnicę do 25 cm.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), czynność polegająca na usuwaniu gałęzi z najniższych okółków w celu otrzymania bezsęcznego surowca drzewnego. Prowadzenie zabiegu ogranicza się do wysokowartościowych drzewostanów na bogatych siedliskach oraz do wybranych drzew dorodnych, przede wszystkim takich gatunków jak dąb, buk, jesion, świerk, sosna, modrzew i jedlica. Do podkrzesywania przystępuje się wtedy, gdy drzewa osiągają około 10 cm pierśnicy i wysokość około 10-12 m; prowadzi się je sukcesywnie najpierw do wysokości 4-5 m, a później do wysokości najwyżej 8 m nie skracając korony więcej niż o 1/4. Zabiegi podkrzesywania wykonuje się gdy nie istnieje niebezpieczeństwo spałowania pni przez zwierzynę.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Drzewa i krzewy rosnące w dolnej warstwie drzewostanu i nie rokujące nadziei na przejście do wyższych warstw, mające na celu pielęgnowanie siedliska. Podszyt ma również ważne znaczenie biocenotyczne i glebochronne; pełni istotną rolę w zapewnieniu trwałości ekologii środowiska leśnego, zwłaszcza na siedliskach ubogich, przyczyniając się do wzrostu dynamiki sił produkcyjnych.

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), analityczna cecha struktury zbiorowiska leśnego wyrażająca procent powierzchni (w rzucie prostopadłym na płaszczyznę) zajętej przez wszystkie rośliny danego płatu, określana jest w czterostopniowej skali: 1) zwarcie pełne (korony drzew stykają się brzegami lub częściowo zachodzą na siebie), 2) zwarcie umiarkowane (między koronami występują wąskie przerwy, w tym przerwy, w które mieści się jedno drzewo), 3) zwarcie przerywane (między koronami występują szerokie przerwy, w które łatwo mieści się jedno, a nawet dwa drzewa), 4) zwarcie luźne (w drzewostanie brak konkurencji między drzewami).

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), czynności związane z dodatkowym wprowadzaniem sadzonek w uprawach zakładanych sztucznie na powierzchniach otwartych i w odnowieniach sztucznych pod osłoną (gniazda i powierzchnie między gniazdami), w wieku do 5 lat, mające na celu poprawę jakości hodowlanej, zwiększanie różnorodności gatunkowej oraz zwiększenie możliwości produkcyjnych istniejących upraw w których z różnych przyczyn powstały luki i przerzedzenia.