Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej

Dział

Siedliskoznawstwo leśne

Ilość znalezionych haseł: 422

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Beskidu Żywieckiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.7) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1472 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 52%. Przeważają krajobrazy naturalne krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Mniejszy obszar zajmują krajobrazy średniogórskie erozyjne regla dolnego, a bardzo nieliczne są krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Mezoregion obejmuje najwyższe pasma górskie Beskidów, w tym: Babiogórskie (1725 m n.p.m.), Pilska (1557 m n.p.n.) i Wielkiej Raczy (1236 m n.p.m.). Zbudowane są one z utworów geologicznych z okresu paleogenu, głównie piaskowców z cienkoławicowymi mułowcami i iłowcami, oraz piaskowców, łupków, zlepieńców i margli. W dolinach licznych potoków oraz zagłębieniach terenowych występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Dominuje krajobraz roślinny reglowych buczyn górskich, rzadko występuje krajobraz grądowy. Masyw Babiej Góry jest jedynym miejscem w Beskidach, gdzie występują, podobnie jak w Tatrach, wszystkie piętra roślinne. Lesistość mezoregionu jest bardzo duża i wynosi 48%. Lasy tworzą rozległe kompleksy. Łącznie zajmują około 708 km2, z czego 51% jest w zarządzie RDLP w Katowicach (nadleśnictwa: Wisła – cz. płd., Węgierska Górka – cz. płd.-wsch., Ujsoły, Jeleśnia – cz. płd., i Sucha – cz. płd.) oraz RDLP w Krakowie (nadleśnictwa: Myślenice – cz. płd.-zach., i Nowy Targ – cz. płn.-zach.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMG - 54% i LG - 37%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest świerk, który zajmuje 69%; buk panuje na 18%, a jodła 10%. Średni wiek drzewostanów wynosi 75 lat, a miąższość na 1/ha 340 m3. Lasy ochronne zajmują 98% pow. W granicach mezoregionu znajduje się Babiogórski Park Narodowy o pow. 3393 ha, w tym 3227 ha (95%) lasów.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Bieszczadów Niskich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.17) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 939 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 60%. Dominują krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Znacznie rzadziej spotykane są krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Mezoregion obejmuje północną część Bieszczadów. Obszar ten przedziela dolina Sanu, gdzie wybudowana zapora wodna w Solinie. Zdecydowanie dominują utwory okresu paleogenu: piaskowce, łupki, iłowce i rogowce. W części północno-wschodniej, wzdłuż granicy mezoregionu, rozciągają się obszary łupków, piaskowców i zlepieńcy z okresu paleogenu-neogenu oraz występują niewielkie powierzchnie lessów piaszczystych i pyłów lessopodobnych, a także utworów z okresu kredy. Przy granicy zachodniej, w okolicach miejscowości Czaszyn, oraz we wschodniej części, na południowy zachód od Ustrzyk Dolnych, znajdują się niewielkie powierzchnie plejstoceńskich glin, piasków i glin z rumoszami soliflukcyjno-deluwialnymi. W dnach dolin rzecznych oraz zagłębieniach terenu zalegają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Występują krajobrazy roślinne grądów i buczyn górskich oraz reglowych buczyn górskich. Lesistość mezoregionu jest bardzo duża - 58%. Lasy tworzą rozległe kompleksy. Zajmują około 544 km2, z czego 79% jest w zarządzie RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Brzozów – cz. płd.-wsch., Lesko – cz. wsch., Brzegi Dolne – cz. płd., Lutowiska – cz. płn., i Baligród – cz. płn.). W Lasach Państwowych są w zasadzie siedliska LG - 82% oraz jest 18% Lwyż. Gatunkami panującymi w drzewostanach są: jodła 25% pow., buk 25% oraz sosna 20%. Średni wiek drzewostanów wynosi 86 lat, a miąższość na 1/ha 279 m3. Lasy ochronne zajmują 98% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Bieszczadów Wysokich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.18) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1108 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 90%. Dominują krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy, rzadziej występują krajobrazy gór średnich i wysokich: średniogórskie erozyjne regla dolnego. Bardzo rzadko spotyka się krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. W granicach mezoregionu znajdują się najwyższe wzniesienia Bieszczadów: Chryszczata (997 m n.p.m.) na zachodzie, Wołosan, Rawka, Krzemień, Tarnica (1346 m n.p.m.) w cz. płd., oraz Połonina Wetlińska (1253 m n.p.m.) i Caryńska (1297 m n.p.m.) w części środkowej mezoregionu. Bieszczady Wysokie to obszar, gdzie dominują utwory okresu paleogenu, głównie piaskowce, łupki, iłowce i rogowce, budujące najwyższe wzniesienia. W części południowo-zachodniej mezoregionu piaskowce, łupki, zlepieńce, margle okresu paleogenu występują przemiennie z piaskowcami, mułowcami i iłowcami z okresu kredy-paleogenu. Doliny potoków górskich (m.in. Sanu) są wypełnione holoceńskimi piaskami, żwirami, madami rzecznymi, torfami i namułami. Prawie na całym terenie występuje krajobraz roślinny reglowych buczyn górskich. Lesistość mezoregionu jest najwyższa w kraju, i wynosi 83%. Jest to w zasadzie jeden ogromny kompleks leśny o powierzchni ponad 915 km2, z czego prawie 73% jest w zarządzie RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Komańcza – cz. wsch., Baligród – cz. płd., Lutowiska – cz. płd., Stuposiany, Wetlina i Cisna). W Lasach Państwowych dominują siedliska LG - 99%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest buk, który zajmuje - 49% pow., natomiast jodła 17% i świerk 12%. Średni wiek drzewostanów wynosi 89 lat, a miąższość na 1/ha 301 m3. Lasy ochronne zajmują 99% pow. W granicach mezoregionu znajduje się Bieszczadzki Park Narodowy o pow. 29202 ha, w tym 24433 ha (84%) lasów.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Bocheńsko-Tarnowski

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.32) w granicach śląskiej małpolskiej przyrodniczo-leśnej. Obejmuje Podgórze Bocheńskie, które ma postać łagodnych wzniesień o wysokości 260–300 m n.p.m., oraz Płaskowyż Tarnowski o rzeźbie erozyjno-denudacyjnej, którego wysokość nie przekracza 260 m n.p.m. Powierzchnia ogólna mezoregionu wynosi 1727 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 27%. Przeważają krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste. Rzadziej występują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne, oraz tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Wschodnią część mezoregionu zajmują plejstoceńskie utwory geologiczne – gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia południowopolskiego, dominujące na tym terenie. W zachodniej części znajdują się doliny rzeczne dolnych odcinków Dunajca, Uszwicy i Raby, wypełnione holoceńskimi piaskami, żwirami, madami rzecznymi, torfami i namułami. W wyższych tarasach rzecznych znajdują się plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego i środkowopolskiego. Na całym terenie w rozproszeniu pojawiają się piaski eoliczne, lokalnie w wydmach. Dominuje, występujący głównie w części wschodniej, krajobraz roślinny borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej. Ponadto niewielkie powierzchnie krajobrazu borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów znajdują się w części zachodniej, a łęgów jesionowo-wiązowych – nad Dunajcem. Lesistość jest średnia i wynosi 25%. Lasy tworzą średniej wielkości kompleksy; największy z nich to Puszcza Niepołomicka, położona w części zachodniej mezoregionu. Lasy zajmują około 426 km2, z czego 67% jest w zarządzie RDLP w Krakowie (nadleśnictwa: Niepołomice – cz. płd.-wsch., Dąbrowa Tarnowska – cz. płd., Dębica – cz. płn.-zach., Gromnik – cz. płn., i Brzesko – cz. płn.) oraz RDLP w Krośnie (nadleśnictwo Tuszyma – cz. płd.-zach.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMw 42%, BMśw 19%, LMw 18% oraz LMśw 14%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 82%. Średni wiek drzewostanów wynosi 65 lat, a miąższość na 1/ha 280 m3. Lasy ochronne zajmują 85% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Borów Dolnośląskich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.2) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 2506 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 68%. Dominują krajobrazy naturalne tarasów nadzalewowych – akumulacyjne, oraz zalewowych den dolin – akumulacyjne. Nieco mniejsze powierzchnie zajmują krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste, rzadziej fluwioglacjalne równinne i faliste. Teren mezoregionu był w zasięgu zlodowacenia odry. Jest to przedpole moren czołowych znajdujących się w położonym na północy mezoregionie Wzgórz Dalkowskich. Dominują plejstoceńskie utwory geologiczne zlodowacenia środkowopolskiego (na małych obszarach także zlodowacenia północnopolskiego) – piaski, żwiry i mułki rzeczne oraz piaski i żwiry sandrowe. W południowej części mezoregionu występują duże obszary piasków i żwirów stożków napływowych. Piaski eoliczne, lokalnie w wydmach, pokrywają niewielkie obszary, liczniejsze w części południowo-wschodniej (na południe od Chocianowa). Duże piaszczyste obszary poprzecinane są dolinami rzecznymi oraz licznymi zagłębieniami wypełnionymi holoceńskimi piaskami, żwirami, madami rzecznymi, torfami i namułami. Przeważającym krajobrazem roślinnym są śródlądowe bory sosnowe i bory mieszane w odmianie wielkopolsko-łużyckiej. Spotyka się także niewielkie płaty krajobrazu ubogich dąbrów środkowoeuropejskich i grądów, a ponadto przy północno-wschodniej granicy mezoregionu – krajobrazu borów, borów mieszanych i grądów w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów, oraz – przy granicy południowo-zachodniej – buczyn i ubogich dąbrów w odmianie śląskiej. Lesistość mezoregionu jest bardzo duża i wynosi 64%. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmujące około 1595 km2. Całość jest w zarządzie RDLP w Zielonej Górze (nadleśnictwa: Wymiarki – cz. płn., Żagań – bez cz. zach., Szprotawa – cz. płd.,) oraz RDLP we Wrocławiu (nadleśnictwa: Ruszów, Świętoszów, Przemków, Chocianów – bez cz. wsch., Głogów – bez cz. płd.-wsch., Legnica – cz. płn.-wsch., Złotoryja – cz. płn., Bolesławiec – cz. płn., Węgliniec i Pieńsk – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska: Bśw - 42% i BMśw - 21%, oraz jest stosunkowo dużo BMw - 18% i Bw - 5%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna pospolita, która zajmuje 86% pow. Średni wiek drzewostanów wynosi 52 lata, a miąższość na 1/ha 187 m3. Lasy ochronne zajmują 50% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Borów Grodzieckich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.33) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 749 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 44%. Przeważają krajobrazy naturalne tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Znacznie mniej jest krajobrazów peryglacjalnych równinnych i falistych. Geologicznie obszar stanowi mozaikę utworów plejstoceńskich zlodowacenia północnopolskiego. Dominują piaski, żwiry i mułki rzeczne. Nieliczne są piaski i żwiry sandrowe. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły zajmują doliny rzeczne, m.in. Prosny. Rozległe powierzchnie piasków eolicznych, lokalnie w wydmach, są w części północno-zachodniej, w okolicach miejscowości Grodziec, od której pochodzi także nazwa mezoregionu. Dominuje krajobraz roślinny śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie wielkopolsko-łużyckiej. W części północno-wschodniej zaznaczają się małe obszary krajobrazu borów, borów mieszanych i grądów. Lesistość wynosi 40%; lasy zajmują około 302 km2, z czego 84% jest w zarządzie RDLP w Poznaniu (nadleśnictwa: Grodziec – cz. centralna, Turek – cz. płd.-zach., i Kalisz – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 64% oraz BMśw 11%. Siedliska BMw i LMw stanowią łącznie 13%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 96%. Średni wiek drzewostanów wynosi 55 lat, a miąższość na 1/ha 159 m3. Lasy ochronne zajmują 48% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Borów Stobrawskich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.19) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1910 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 56%. Dominują krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste oraz fluwioglacjalne równinne i faliste. Niewiele jest krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych. Teren stanowi rozległą równinę sandrową na obszarze zlodowacenia odry. Budują ją plejstoceńskie utwory geologiczne: piaski i żwiry sandrowe z nielicznymi powierzchniami glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych zlodowacenia środkowopolskiego. Na południe od Kluczborka występują nieco liczniej piaski eoliczne, lokalnie w wydmach (teren Borów Stobrawskich). W dolinach dość licznych rzek, dopływów Odry, zalegają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, a w ich tarasach nadzalewowych – piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego. Przeważa krajobraz roślinny borów, borów mieszanych i grądów. Nieco mniej jest, zlokalizowanych głównie w części północno-wschodniej, ubogich dąbrów środkowoeuropejskich i grądów. Lesistość mezoregionu jest bardzo duża i wynosi 53%. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmują około 1014 km2, z czego 95% jest w zarządzie RDLP w Katowicach (nadleśnictwa: Kup – bez cz. płd.- zach., Kluczbork – cz. płd., Olesno – cz. płd., Lubliniec – cz. zach., Zawadzkie – cz. płd.-zach., Strzelce Opolskie – cz. płn.-wsch., i Opole – cz. wsch.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw - 27%, BMw - 25% i LMw - 20%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 86% pow. Średni wiek drzewostanów wynosi 55 lat, a miąższość na 1/ha 222 m3. Lasy ochronne zajmują 73% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Borów Tucholskich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.1) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 3637 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 69%. Występują krajobrazy naturalne fluwioglacjalne równinne i faliste, rzadko glacjalne pagórkowate. Niewielkie powierzchnie zajmują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Mezoregion obejmuje sandr powstały na przedpolu lodowca fazy pomorskiej zlodowacenia wisły. Utworami geologicznymi są plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe zlodowacenia północnopolskiego, wśród których utworzyły się płaty piasków eolicznych, lokalnie w wydmach (największy w rejonie Śliwic). Bardzo rzadko są spotykane plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe. Krajobraz urozmaicają liczne jeziora wytopiskowe. W dolinach rzecznych i zagłębieniach terenu występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Dominuje krajobraz roślinny śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie pomorskiej. Niewielkie płaty krajobrazu borów mieszanych i grądów w odmianie wielkopolsko-kujawskiej zaznaczają się w południowo-wschodniej części, a borów, borów mieszanych i grądów – we wschodniej. Lesistość mezoregionu wynosi 64%. Większe obszary bezleśne są w rejonie Koczały, Lipnicy, Śliwic, Osia oraz Warlubia. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmują około 2336 km2, z czego 89% jest w zarządzie RDLP w Szczecinku (nadleśnictwa: Bobolice – cz. płd.-wsch., Szczecinek – cz. płn.-wsch., Miastko – cz. płn.-wsch., Niedźwiady – cz. centralna, Czarne Człuchowskie – cz. płn., Osusznica – cz. płd., i Człuchów – cz. płn.-wsch.), RDLP w Toruniu (nadleśnictwa: Przymuszewo – cz. zach., Rytel – cz. płn., Czersk – cz. płd.-zach, Woziwoda – cz. centralna, Tuchola – cz. płn.-wsch., Osie – bez cz. płd., Zamrzenica – cz. płn.-wsch., Dąbrowa – cz. płn.) oraz RDLP w Gdańsku (nadleśnictwa: Kościerzyna – cz. płd.-wsch., Kaliska – cz. centralna i Lubichowo – cz. centralna). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 63 % i BMśw 26%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 95%. Średni wiek drzewostanów wynosi 62 lata, a miąższość na 1/ha 232 m3. Lasy ochronne zajmują 22% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Borów Zielonogórskich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.26) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 1302 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 68%. Dominują krajobrazy naturalne glacjalne pagórkowate, rzadko peryglacjalne równinne i faliste. Na małych obszarach zaznaczają się krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne, oraz tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Przez teren mezoregionu przechodzi granica zasięgu zlodowacenia wisły. W części północnej, w zasięgu zlodowacenia wisły, występują plejstoceńskie utwory zlodowacenia północnopolskiego: piaski i żwiry sandrowe, rzadziej gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, miejscami w morenach czołowych. W części południowo-zachodniej i południowo-wschodniej (w zasięgu zlodowacenia warty) występują utwory plejstoceńskie zlodowacenia środkowopolskiego: gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, oraz zlodowacenia południowopolskiego: żwiry, piaski, głazy i gliny moren czołowych (szczególnie duży obszar na południe od Zielonej Góry). Dolinę rzeki Bóbr wypełniają piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia wisły wraz z holoceńskimi piaskami, żwirami, madami rzecznymi, torfami i namułami. Prawie na całym terenie rozciąga się krajobraz roślinny śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie wielkopolsko-łużyckiej. Małe obszary krajobrazu borów mieszanych, dąbrów świetlistych i grądów zaznaczają się w części wschodniej mezoregionu, a borów, borów mieszanych i grądów – w części zachodniej. Lesistość mezoregionu wynosi 65%. Lasy tworzą duże kompleksy, które zajmują około 850 km2, z czego 94% jest w zarządzie RDLP w Zielonej Górze (nadleśnictwa: Gubin – cz. płn., Brzózka – bez cz. płn., Zielona Góra – bez cz. płn., Przytok – cz. centralna, Krzystkowice – cz. płn., i Lubsko – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 61% i BMśw 26%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 93%. Średni wiek drzewostanów wynosi 54 lata, a miąższość na 1/ha 177 m3. Lasy ochronne zajmują 37% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Chmielnicko-Staszowski

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.27) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1588 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 33%. Dominują krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste. Znacznie rzadziej występują krajobrazy wyżyn i niskich gór: węglanowe i gipsowe erozyjne płaskowyży falistych oraz krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Pod względem geologicznym dominują plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia południowopolskiego. Znacznie mniejsze powierzchnie są zajęte przez utwory okresu neogenu – wapienie organodetrytyczne, siarkonośne; żwiry, piaskowce i gipsy. Ponadto sporadycznie występują piaski eoliczne, lokalnie w wydmach, i lessy. W dolinach rzek Wschodniej i Czarnej oraz ich dopływów zalegają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły; niezbyt liczne tarasy nadzalewowe tworzą plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego. W części północno-wschodniej mezoregionu występuje głównie krajobraz roślinny borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej, a w centrum – krajobraz dąbrów świetlistych i grądów. W części południowej można ponadto spotkać niewielkie powierzchnie krajobrazu borów mieszanych, dąbrów świetlistych i grądów w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Lesistość jest średnia i wynosi 30%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy; największe z nich znajdują się w części wschodniej mezoregionu. Lasy zajmują około 476 km2, z czego 67% jest w zarządzie RDLP w Radomiu (nadleśnictwa: Chmielnik – cz. centralna, Łagów – cz. płd., i Staszów – cz. centralna). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMśw 37%, BMśw 20% oraz Bśw 13%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 80%; dąb zajmuje 8%, a olsza 4%. Średni wiek drzewostanów wynosi 62 lat, a miąższość na 1/ha 252 m3. Lasy ochronne zajmują 61% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Dolina Drwęcy

(siedliskoznawstwo leśne), w granicach mezoregionu (III.13) znajduje się wąska i wydłużona dolina rzeki Drwęcy, ukształtowana przez wody odpływowe lodowców w okresie zlodowacenia wisły. Obecnie rzeka nadal zmienia kształt koryta – tworzy meandry i pozostawia starorzecza. Powierzchnia ogólna mezoregionu wynosi 312 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 52%. Występują krajobrazy naturalne zalewowych den dolin – akumulacyjne, rzadziej – tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Bardzo rzadko spotyka się niewielkie powierzchnie krajobrazów glacjalnych równinnych i falistych. Przeważającymi utworami geologicznymi są plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego (głównie porośnięte są lasem). Niewielkie powierzchnie holoceńskich piasków, żwirów, mad rzecznych, torfów i namułów znajdują się na terenach zalewowych rzeki Drwęcy oraz na północny-wschód od Brodnicy, w rejonie kanału Branica. Dominuje krajobraz roślinny borów mieszanych i grądów w odmianie wielkopolsko-kujawskiej i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Tylko w północno-wschodniej części obszaru występują niewielkie powierzchnie krajobrazu borów, borów mieszanych i grądów. Lesistość jest bardzo duża i wynosi 48%. Lasy tworzą duże kompleksy; zajmują około 149 km2, z czego 87% jest w zarządzie LP. Kształt mezoregionu jest wąski i wydłużony, w jego granicach znajduje się niewielki obszar w zarządzie RDLP w Toruniu (Golub Dobrzyń, Brodnica i Dobrzejewice) oraz RDLP w Olsztynie (Nadleśnictwo Lidzbark). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw 47% i LMśw 54 %. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 87%; olsza 6%. Średni wiek drzewostanów wynosi 60 lat, a miąższość na 1/ha 299 m3. Lasy ochronne zajmują 29% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Doliny Brdy

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.9) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 468 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 66%. Występują krajobrazy naturalne fluwioglacjalne równinne i faliste, rzadko glacjalne równinne i faliste oraz pagórkowate. Nieco mniejsze są powierzchnie zajęte przez krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. W granicach mezoregionu znajduje się dolina dolnej Brdy o szerokości 5–10 km, wcięta w otaczające wysoczyzny, która w fazie pomorskiej zlodowacenia wisły była szlakiem odpływu wód roztopowych. Dominującymi utworami geologicznymi są plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe (porośnięte lasem). Przy granicy wschodniej i zachodniej znajdują się niezbyt duże powierzchnie glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych. Rzadko, tylko w sąsiedztwie rzeki Brdy, występują plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne, natomiast w samym jej korycie zalegają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Krajobraz roślinny stanowią głównie śródlądowe bory sosnowe i bory mieszane w odmianie północnomazowiecko-kurpiowskiej. Tylko sporadycznie spotykany jest krajobraz borów, borów mieszanych i grą-dów. Lesistość jest bardzo duża i wynosi 63%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy, w dolnym biegu Brdy (Tuchola-Bydgoszcz) zajmują około 294 km2, z czego 92% jest w zarządzie RDLP Toruń (nadleśnictwa: Tuchola – cz. płd., Zamrzenica – cz. centralna, Różanna – cz. centralna oraz Żołędowo – cz. centralna). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 47 %, BMśw 33% i LMśw 13%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 95%. Średni wiek drzewostanów wynosi 68 lat, a miąższość na 1/ha 279 m3. Lasy ochronne zajmują 54% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Doliny Dolnego Bugu

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (IV.9) w granicach mazowiecko-podlaskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 1470 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 30%. Prawie na całym terenie występuje krajobraz naturalny zalewowych den dolin – akumulacyjny, oraz tarasów nadzalewowych – akumulacyjny. Krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste spotykane są bardzo rzadko. Mezoregion, znajdujący się na terenach, które były w zasięgu zlodowacenia warty, obejmuje dolinę Bugu od granicy państwa na wschodzie do ujścia tej rzeki do Wisły na zachodzie. Dominują holoceńskie utwory geologiczne – piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, wypełniające taras zalewowy rzeki. Tereny zabagnione związane są ze starorzeczami i z miejscami dopływu mniejszych rzek. Wyższe tarasy utworzone są, z występujących rozległymi płatami, plejstoceńskich piasków, żwirów i mułków rzecznych zlodowacenia północnopolskiego oraz z mniej licznych piasków eolicznych, lokalnie w wydmach. Dominuje krajobraz roślinny łęgów wierzbowo-topolowych. Nieco mniejsze powierzchnie zajmuje krajobraz śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie południowomazowiecko-podlaskiej i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów – spotykany przy południowym brzegu rzeki. Występuje także kilka małych powierzchni z krajobrazem borów, borów mieszanych i grądów. Lesistość mezoregionu jest średnia i wynosi 28%. Lasy zajmują około 410 km2, z czego 50% jest w zarządzie LP. Kształt mezoregionu jest wąski i wydłużony, a w jego granicach znajduje się niewielki obszar nadleśnictw z RDLP w Warszawie (nadleśnictwa: Jabłonna, Wyszków, Drewnica, Łochów i Sokołów), RDLP w Białymstoku (Nadleśnictwo Nurzec) oraz RDLP w Lublinie (Nadleśnictwo Sarnaki). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 40% i BMśw 22% oraz LMśw 10%. Siedliska LMw i Lw stanowią łącznie 8%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 82% oraz olsza 9% i dąb 5%. Średni wiek drzewostanów wynosi 62 lat, a miąższość na 1/ha 221 m3. Lasy ochronne zajmują 70% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Doliny Dolnego Sanu

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.30) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 795 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 4%. Prawie wyłącznie występują krajobrazy naturalne zalewowych den dolin – akumulacyjne, rzadziej dolin i obniżeń tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Obszar mezoregionu stanowi szerokie obniżenie erozyjne, utworzone przez meandrujący San, wypełnione grubą warstwą holoceńskich utwoów geologicznych – piasków, żwirów, mad rzecznych, torfów i namułów. Na niewielkich powierzchniach występują plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego, tworzące wyższy taras rzeczny. Dominuje krajobraz roślinny łęgów jesionowo-wiązowych. W części południowej występują małe fragmenty krajobrazu grądowego w wariancie z udziałem borów mieszanych i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Lesistość mezoregionu jest bardzo mała i wynosi 3%. Lasy zajmują około 28 km2, z czego 48% jest w zarządzie LP. Mezoregion jest wąski i wydłużony, w jego granicach znajduje się niewielki obszar nadleśnictw RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Gościeradów, Janów Lubelski, Rozwadów, Rudnik) oraz RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Leżajsk, Sieniawa, Radymno, Krasiczyn). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lł 37% , LMśw 25%, Bśw 13% oraz jest 10% LMw. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 43% oraz dąb 23% i olsza 14%. Średni wiek drzewostanów wynosi 64 lat, a miąższość na 1/ha 242 m3. Lasy ochronne zajmują 62% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Doliny Dolnej Narwi

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (IV.5) w granicach mazowiecko-podlaskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 1186 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 26%. Dominują krajobrazy naturalne zalewowych den dolin – akumulacyjne, rzadziej tarasów nadzalewowych – akumulacyjne, a sporadycznie także równin bagiennych – akumulacyjne. Nieliczne są krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste. W granicach mezoregionu jest dolina meandrującej rzeki Narwi – w jej środkowym i dolnym biegu, wraz z licznymi starorzeczami. Długość Narwi od ujścia Biebrzy do ujścia Bugu wynosi ok. 210 km, a szerokość doliny rzecznej kształtuje się w granicach 1,5 – 7 km. Szeroki taras zalewowy tworzą, dominujące na tym terenie, holoceńskie utwory geologiczne – piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Wyższy taras, występujący głównie w części południowej mezoregionu, zajmują plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego (najczęściej zajęte przez łąki). Nieliczne, najwyższe tarasy są zbudowane z piasków eolicznych, lokalnie w wydmach. Krajobraz roślinny, ukształtowany w postaci mozaikowej, tworzą głównie śródlądowe bory sosnowe i bory mieszane w odmianie północnomazowiecko-kurpiowskiej, często w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. W części środkowej mezoregionu zaznacza się krajobraz łęgów wierzbowo-topolowych, a w miejscu ujścia Biebrzy do Narwi – krajobraz olsowy. Niewielkie powierzchnie krajobrazu borów mieszanych i grądów w odmianie mazowiecko-podlaskiej znajdują się w okolicach Makowa Mazowieckiego, a dąbrów świetlistych i grądów – w okolicach Pułtuska. Lesistość mezoregionu jest średnia i wynosi 24%. Lasy występują głównie w części południowej, w rejonie Pułtuska – jest to zachodnia część Puszczy Białej. Zajmują około 287 km2, z czego 51% jest w zarządzie LP. Ponieważ kształt mezoregionu jest wąski i wydłużony, w jego granicach znajdują się tylko małe obszary nadleśnictw należących do RDLP w Białymstoku (Nadleśnictwo Łomża), RDLP w Olsztynie (Nadleśnictwo Ostrołęka) oraz RDLP w Warszawie (nadleśnictwa: Pułtusk i Wyszków). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 35%,i BMśw 25% i LMśw 16%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 77%, a olsza 10%. Średni wiek drzewostanów wynosi 59 lat, a miąższość na 1/ha 233 m3. Lasy ochronne zajmują 45% pow.

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt