Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej

Dział

Siedliskoznawstwo leśne

Ilość znalezionych haseł: 422

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pagórów Chełmskich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.7) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 267 km2, w tym lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 25%. Pagóry Chełmskie są masywnymi wzniesieniami o wysokości do 274 m n.p.m. Występują głównie krajobrazy wyżyn i niskich gór – węglanowe i gipsowe erozyjne izolowanych połogich wzniesień. Rzadko spotyka się krajobrazy nizinne peryglacjalne równinne i faliste. Budowa geologiczna jest dość urozmaicona. Dominują plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia środkowopolskiego, z wyspami piasków i mułków kemów. Znaczne są także obszary piasków i żwirów sandrowych. Miejscami na powierzchnię wychodzą skały z okresu kredy – głównie wapienie, opoki i margle oraz kreda pisząca. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły znajdują się głównie w części południowej. Dominuje krajobraz roślinny borów mieszanych, dąbrów świetlistych i grądów. Niewielkie powierzchnie w części południowej mezoregionu zajmuje krajobraz dąbrów świetlistych i grądów w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów, a nad brzegiem rzeki Bug – krajobraz łęgów jesionowo-wiązowych. Lesistość mezoregionu jest mała i wynosi 23%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy; zajmują około 62 km2, z czego 76% jest w zarządzie RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Sobibór – cz. płd., i Chełm – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMśw 35% i Lśw 20%, a ponadto jest 13% BMśw, 8% LMw, 8% Ol i 6% Lw. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 47%; dąb zajmuje 22%, a olsza 19%. Średni wiek drzewostanów wynosi 58 lat, a miąższość na 1/ha 235 m3. Lasy ochronne zajmują 26% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pienin

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.13) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 130 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 41%. Dominują krajobrazy węglanowe i gipsowe erozyjne zwartych masywów ze skałami. Nieco mniej jest powierzchni z krajobrazami zalewowych den dolin akumulacyjnych. Pasmo Pienin wznosi się do 1052 m n.p.m. (Wysokie Skałki), przecięte jest przełomem Dunajca, płynącego w krętym jarze o pionowych, miejscami 500-metrowych ścianach. Zbudowane jest z odpornych na wietrzenie wapieni, które tworzą grzbiety z licznymi formami skalnymi. Zdecydowanie dominującymi utworami są wapienie, margle, mułowce, rogowce, radiolaryty, zlepieńce i piaskowce Pienin z okresu jury-kredy-paleogenu. W części północnej, między miejscowościami Krościenko i Kluszkowice (w strefie graniczącej z Beskidami), jest niewielka powierzchnia piaskowców, mułowców i iłowców z okresu kredy-paleogenu; w części zachodniej, w okolicach miejscowości Krempachy, występują lessy piaszczyste i pyły lessopodobne, a w części południowej – od Niedzicy w kierunku Białki Tatrzańskiej – ciągną się łupki, mułowce i piaskowce fliszu podhalańskiego, z okresu paleogenu. Głównym krajobrazem roślinnym są reglowe buczyny górskie. Lesistość jest duża i wynosi 36%. Lasy tworzą średnie kompleksy i zajmują około 47 km2, z czego 28% jest w zarządzie RDLP w Krakowie (centralna część Nadleśnictwa Krościenko). W Lasach Państwowych dominują siedliska LG - 91%. Gatunkami panującymi w drzewostanach są świerk 67% pow. oraz rzadziej buk - 11%, i jodła - 10%. Średni wiek drzewostanów wynosi 70 lat, a miąższość na 1/ha 144 m3. Lasy ochronne zajmują 90% pow. W granicach mezoregionu znajduje się Pieniński Park Narodowy o pow. 2272 ha, w tym 1701 ha (72%) lasów.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Piotrkowsko-Opoczyński

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.2) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 3923 km2, z czego lasy ekosystemy seminaturalne zajmują 38%. Dominują krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste, rzadko pagórkowate, miejscami fluwioglacjalne równinne i faliste. Niewielkie są powierzchnie zajęte przez krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. W granicach mezoregionu, położonego na obszarze który był w zasiegu zlodowacenia odry, znajduje się morenowa Równina Piotrkowska oraz Wzgórza Opoczyńskie, zbudowane z utworów starszych okresów geologicznych, przykrytych osadami plejstoceńskimi. Wzgórza Opoczyńskie w najwyższym punkcie osiągają 310 m n.p.m. Dominują utwory zlodowacenia środkowopolskiego, głównie plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe, oraz piaski i żwiry sandrowe. We wschodniej części mezoregionu na powierzchnię wychodzą skały starsze od czwartorzędu. Wśród nich wyróżniają się wapienie, margle, iłowce, mułowce i piaskowce jurajskie, rzadziej iłowce, mułowce, piaskowce, dolomity i wapienie triasowe oraz wapienie, opoki, margle i piaskowce z okresu kredy. W miejscach występowania wapieni jurajskich pojawiają się często zjawiska krasowe i wywierzyska krasowe (np. rezerwat „Niebieskie źródła” w okolicach Tomaszowa). W dolinach rzecznych (głównie Pilicy i jej dopływów) zalegają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Niezbyt liczne tarasy nadzalewowe tworzą piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego, rzadziej środkowopolskiego. W rozproszeniu występują małe obszary piasków eolicznych, lokalnie w wydmach. Krajobraz roślinny tworzy mozaikę z przewagą krajobrazów: dąbrów świetlistych i grądów oraz borów mieszanych. Ponadto w południowej części mezoregionu są niewielkie powierzchnie krajobrazu borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów, a w południowo-zachodniej – wyżynnych buczyn i grądów w odmianie świętokrzysko-roztoczańskiej. Lesistość mezoregionu wynosi 35%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy; największe z nich rozciągają się wzdłuż rzeki Pilicy. Zajmują około 1373 km2, z czego 68% jest w zarządzie RDLP w Łodzi (nadleśnictwa: Brzeziny – cz. płd.-wsch., Spała – bez cz. płn., Smardzewice, Opoczno, Przedbórz – cz. płn., Radomsko – cz. wsch., i Piotrków – cz. wsch.) oraz RDLP w Radomiu (nadleśnictwa: Przysucha – cz. płn.-zach., Barycz – cz. zach., i Ruda Malaniecka – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw 29%, Bśw 24% i LMśw 23%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 89%. Średni wiek drzewostanów wynosi 64 lata, a miąższość na 1/ha 247 m3. Lasy ochronne zajmują 49% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Podgórza Rzeszowskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.34) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 963 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 2,5%. Przeważają krajobrazy naturalne wyżyn i niskich gór lessowe eoliczne wysoczyzn słabo rozciętych. Znacznie mniej występuje krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych. Pogórze Rzeszowskie osiąga wysokości 240–280 m n.p.m. Pod względem geologicznym prawie w całości utworzone jest z lessów. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły występują w dolinie Sanu, Wisłoka oraz mniejszych rzek, a także w zagłębieniach terenu. Krajobraz roślinny jest dość jednolity – grądowy w wariancie z udziałem borów mieszanych w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-wiązowych. Małe obszary krajobrazu grądowego w wariancie typowym są w części zachodniej mezoregionu, a łęgów jesionowo-wiązowych – nad Sanem. Lesistość jest bardzo mała i wynosi 2%. Lasy tworzą średnie i małe kompleksy; zajmują około 23 km2, z czego 83% jest w zarządzie RDLP Krosno (nadleśnictwa: Głogów – cz. płd., Strzyżów – cz. płn., Leżajsk – cz. płd., Kańczuga – cz. płn., Radymno – cz. płd.-zach., Krasiczyn – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lwyż 92%, Gatunkami panującymi w drzewostanach są dąb, który zajmuje 30%, sosna 20% i buk 12%. Średni wiek drzewostanów wynosi 70 lat, a miąższość na 1/ha 204 m3. Lasy ochronne zajmują 46% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Podhala

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.8) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 781 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 25%. Na tym terenie występują głównie krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy oraz zalewowych den dolin – akumulacyjne, i tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Niewiele spotyka się krajobrazów obniżeń denudacyjnych i kotlin w terenach wyżynnych i górskich. Większą część mezoregionu obejmuje obniżenie pomiędzy pasmami gór. Najwyższe wzniesienia niewiele przekraczają 900 m n.p.m. Budowa geologiczne terenu jest dość urozmaicona. Środkową i południową część mezoregionu zajmują, dominujące na tym terenie, łupki, mułowce, piaskowce fliszu podhalańskiego z okresu paleogenu. W części północnej występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, wypełniające doliny rzeczne i zagłębienia terenu, a także budujące wyższe tarasy - plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego; oraz rzadko utwory starszych okresów. Pomiędzy miejscowościami Szaflary i Czarny Dunajec znajduje się niewielka powierzchnia utworów z okresu jury-kredy-paleogenu, wśród których są wapienie, margle, mułowce, rogowce, radiolaryty, zlepieńce i piaskowce Pienin. Dominują krajobrazy roślinne: reglowych buczyn górskich oraz Borów Nowotarskich. Lesistość jest niska, wynosi 22%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy. Największe z nich położone są w części wschodniej, na południe od Jabłonki, oraz w części południowo-wschodniej (północna część Tatrzańskiego Parku Narodowego). Lasy zajmują około 172 km2, z czego tylko 9% jest w zarządzie Lasów Państwowych - RDLP w Krakowie (nadleśnictwa: Nowy Targ – cz. płd., i Krościenko – cz. płd.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LG - 52%, LMG - 36% oraz jest 10% BMG. Gatunkami panującymi w drzewostanach są: świerk, który zajmuje 32% pow., sosna 31%, buk 18% i jodła 13%. Średni wiek drzewostanów wynosi 78 lat, a miąższość na 1/ha 196 m3. Lasy ochronne zajmują 94% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pogórza Cieżkowicko-Dynowskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.2) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 4138 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 27%. Dominują krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Niewielkie powierzchnie są zajęte przez krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Jest to obszar porozcinany głębokimi dolinami erozyjnymi. W północnej części, która była w zasięgu zlodowacenia sanu, znaczne obszary są pokryte lessami. Na powierzchnię wychodzą ponadto utwory geologiczne z okresu paleogenu-neogenu, tj. łupki, piaskowce i zlepieńce, oraz - mniej licznie, utwory z okresu kredy – piaskowce, mułowce, margle i zlepieńce, a także iłowce, mułowce lokalnie z czertami. W okolicach Strzyżowa wyróżnia się w krajobrazie ciąg skałek o nazwie Prządki. W części południowo-zachodniej i południowo-wschodniej (tereny poza zasięgiem zlodowacenia sanu) dominują piaskowce, łupki, iłowce i rogowce oraz zlepieńce i margle z okresu paleogenu, ze znacznym udziałem piaskowców, mułowców, margli i zlepieńców z okresu kredy i z niewielkim udziałem – lessów i pyłów lessopodobnych. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły wypełniają doliny rzeczne, głównie Białej, Wisłoki, Wisłoka oraz Sanu. Przeważa krajobraz roślinny grądów i buczyn górskich, z niewielkim udziałem krajobrazu grądowego. Lesistość wynosi 25%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy, o łącznej powierzchni około 1046 km2. Prawie 53% lasów jest w zarządzie RDLP w Krakowie (nadleśnictwa: Stary Sącz – część pł.-zach., Gromnik – cz. centralna, Gorlice – cz. płn., i Dębica – cz. płn.) oraz RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Dukla – cz. płn., Strzyżów – bez cz. płn., Kańczuga – cz. płd., Krasiczyn – cz. płd., Dynów – cz. zach., i Brzozów – bez cz. płd.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lwyż - 93%. Głównymi gatunkami panującymi w drzewostanach są buk - 42% pow. i jodła 32%. Średni wiek drzewostanów wynosi 80 lat, a miąższość na 1/ha 303 m3. Lasy ochronne zajmują 94% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pogórza i Gór Wałbrzyskich

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VII.6) w granicach sudeckiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 414 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 35%. Najczęściej występują krajobrazy naturalne krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Znacznie rzadziej spotyka się krajobrazy średniogórskie erozyjne regla dolnego. Rzeźba Pogórza ma charakter pagórkowatej wysoczyzny, porozcinanej dolinkami potoków, natomiast Góry Wałbrzyskie składają się z kilku niezależnych pasm, których wysokość dochodzi do 850 m n.p.m. w masywie Chełmca. Budują je karbońskie utwory geologiczne, głównie zlepieńce, szarogłazy, mułowce, podrzędnie iłowce i ryolity, oraz na południe od Walbrzycha – piaskowce, zlepieńce, mułowce, iłowce, tufy i węgiel kamienny. Między utworami karbońskimi są niewielkie powierzchnie utworów z okresu karbonu-permu – ryolitów, ryodacytów i tuf. W części północnej (na północ od trasy Bolków – Dobromierz) występują utwory z okresu ordowiku-karbonu – fyllity, łupki ilaste i krzemionkowe, kwarcyty i diabazy, z okresu ordowiku-dewonu – zieleńce, łupki zieleńcowe i amfibolity, a także utwory permskie – zlepieńce, piaskowce arkozowe, mułowce i iłowce. Przeważają krajobrazy grądów i buczyn górskich oraz grądów i ubogich dąbrów podgórskich. Lesistość mezoregionu jest średnia, wynosi 34%. Lasy tworzą średnie kompleksy, z których największe położone są wokół Wałbrzycha. Lasy zajmują około 139 km2, z czego 89% jest w zarządzie RDLP we Wrocławiu (nadleśnictwa: Jawor – cz. płd.-wsch., Wałbrzych – cz. płn., Świdnica – cz. płn.-zach., Kamienna Góra – cz. płn.-wsch.). W Lasach Państwowych najlicznnejsze są siedliska - LMG 49%, LMwyż - 24%, Lwyż - 5% oraz jest 8% LG. Gatunkiem panującym w drzewostanach najczęściej jest świerk, który zajmuje 48% pow.; dąb zajmuje 24%, a buk 13%. Średni wiek drzewostanów wynosi 79 lat, a miąższość na 1/ha 285 m3. Lasy ochronne zajmują 88% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pogórza Izerskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VII.1) w granicach sudeckiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 750 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 25%. Dominują krajobrazy naturalne krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Niewielkie obszary zajmują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne, oraz bardzo rzadko – tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Północna część mezoregionu obejmuje tereny, które znajdowały się w zasięgu zlodowacenia odry. Nieznacznie dominują tam permskie utwory geologiczne – zlepieńce, piaskowce arkozowe, mułowce i iłowce, rzadziej występują (na południowy zachód od Lwówka Śląskiego) wapienie, dolomity, gipsy i sole kamienne, a także margle i piaskowce okresu kredy oraz triasowe piaskowce, margle, zlepieńce, iłowce i rudy żelaza. Większa część obszaru mezoregionu była w zasięgu zlodowacenia sanu i odznacza się wyraźną dominacją utworów z okresu kambru-ordowiku - ortognejsów, amfibolitów, granitognejsów i granitów. Na wschód od Lubania, dochodząc niemal do miejscowości Wleń, wyróżnia się pas utworów z okresu ordowiku-karbonu, który tworzą fyllity, łupki ilaste i krzemionkowe, kwarcyty i diabazy. W południowo-zachodniej i środkowej części mezoregionu starsze utwory zostały przykryte osadami plejstoceńskimi: glinami zwałowymi, piaskami i żwirami lodowcowymi oraz piaskami i żwirami sandrowymi zlodowacenia południowopolskiego, rzadziej środkowopolskiego. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły występują w dolinie rzeki Kwisy. Krajobrazem roślinnym dominującym na tym terenie są grądy i ubogie dąbrowy podgórskie. Znacznie rzadziej spotykany jest krajobraz grądowy w wariancie podgórskim. Lesistość jest niska, wynosi 24%. Lasy tworzą średnie i małe kompleksy; największe z nich znajdują się w części zachodniej, na południowy-zachód od Lubania. Lasy zajmują około 182 km2, z czego 87% jest w zarządzie RDLP we Wrocławiu (nadleśnictwa: Świeradów – cz. centralna, Lwówek Śląski – cz. zach., i Szklarska Poręba – cz. płn.-wsch.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMwyż - 46% i Lwyż - 33% oraz jest 16% LMG. Gatunkami panującym w drzewostanach najczęściej są: świerk, który zajmuje 40% oraz dąb 16%, sosna 14% i brzoza 14%. Średni wiek drzewostanów wynosi 68 lat, a miąższość na 1/ha 252 m3. Lasy ochronne zajmują 86% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pogórza Kaczawskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VII.3) w granicach sudeckiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 396 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 38%. Przeważają krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Nieco rzadziej spotykane są krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste. Najwyższym wzniesieniem pogórza jest Ostrzyca – 501 m n.p.m. Jest to jeden ze stożków wulkanicznych znajdujących się na tym terenie. Występują tu także, częściej niż w Górach Kaczawskich, skały wulkaniczne, m.in. bazalt i porfir. Przez Pogórze Kaczawskie przechodzi granica zlodowacenia odry, co powoduje zróżnicowanie geologiczne tego terenu. W północno-zachodniej części mezoregionu (teren który był w zasięgu zlodowacenia odry) występuje mozaika utworów plejstoceńskich (glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych zlodowacenia środkowopolskiego), permskich (zlepieńców, piaskowców, mułowców, wapieni, dolomitów, gipsów, soli kamiennych) oraz lessów. Na południe od Złotoryi, w okolicach Wilkowa, znajdują się wapienie, margle, piaskowce, opoki z czertami i fosforyty z okresu kredy, ograniczone od południowego-zachodu pasmem triasowych piaskowców, margli, zlepieńców, iłowców i rud żelaza. Teren południowo-zachodni mezoregionu (był w zasięgu zlodowacenia sanu) budują głównie fyllity, łupki ilaste i krzemionkowe, kwarcyty, diabazy z okresu ordowiku-karbonu, zieleńce, łupki zieleńcowe; amfibolity z okresu ordowiku-dewonu oraz plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia południowopolskiego. W okolicach miejscowości Gozdno (na trasie Złotoryja – Świerzawa) jest małe pasmo wzgórz zbudowanych z trachyandezytów, trachybazaltów, trachitów i tufów z okresu karbonu-permu. Występuje prawie wyłącznie krajobraz roślinny grądów i ubogich dąbrów podgórskich, z niewielkimi powierzchniami kajobrazu grądowego w wariancie typowym. Lesistość jest duża i wynosi 37%. Lasy tworzą średnie i duże kompleksy, z których największe są w części wschodniej mezoregionu. Lasy zajmują około 145 km2, z czego 91% jest w zarządzie RDLP we Wrocławiu (nadleśnictwa: Lwówek Śląski – cz. wsch., Złotoryja – cz. centralna, i Jawor – cz. płn.-wsch.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMwyż - 55% i Lwyż - 41%. Gatunkami panującymi w drzewostanach najczęściej są dąb, który zajmuje 44% pow. oraz świerk - 29%. Średni wiek drzewostanów wynosi 77 lat, a miąższość na 1/ha 274 m3. Lasy ochronne zajmują 91% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pogórza Przemyskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.4) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej. Obszar ma charakter zrównanego, lekko falistego płaskowyżu, rozczłonkowanego dolinami. Teren wznosi się do 450–700 m n.p.m. Powierzchnia ogólna mezoregionu wynosi 1075 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 68%. Prawie na całym terenie występują krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Utwory geologiczne rozłożone są nierównomiernie. W północno-wschodniej części mezoregionu dominują piaskowce, mułowce i iłowce z okresu kredy-paleogenu, a utwory z okresu kredy, głównie piaskowce, mułowce, margle i zlepieńce, zajmują niewielkie powierzchnie. W południowo-zachodniej części dominują utwory okresu paleogenu, głównie piaskowce, łupki, iłowce i rogowce, którym towarzyszą mniej liczne, ale występujące na całym terenie – piaskowce, łupki, zlepieńce i margle. W części południowo-zachodniej mezoregionu występują lessy piaszczyste i pyły lessopodobne, gliny, piaski i gliny z rumoszami soliflukcyjno-deluwialne oraz koluwia osuwiskowe, zajmujące nieco większe powierzchnie. W Górach Słonnych (część południowa mezoregionu) znajdują się słone źródła, z których od wieków pozyskiwano sól kuchenną metodą warzenia. Na tym obszarze występuje prawie wyłącznie krajobraz roślinny grądów i buczyn górskich. Lesistość jest bardzo duża i wynosi 66%. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmują około 712 km2, z czego 85% jest w zarządzie RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Dynów – bez cz. zach., Krasiczyn – cz. płd., Bircza, Brzegi Dolne – cz. płn., i Brzozów – cz. płd.-wsch.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lwyż 59% i LG 39%. Gatunkami panującymi w drzewostanach są: sosna, która zajmuje 30% pow, jodła - 29% i buk - 27%. Średni wiek drzewostanów wynosi 85 lat, a miąższość na 1/ha 321 m3. Lasy ochronne zajmują 89% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pogórza Wielicko-Rożnowskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.1) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1623 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 25%. Dominują krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Ponadto spotkać można niewielkie obszary krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych. Mezoregion znajduje się na przedpolu Beskidów i ma charakter wyżynny – teren wznosi się do 500 m n.p.m. w części zachodniej – na Pogórzu Wielickim, i do 550 m n.p.m. na bardziej urozmaiconym krajobrazowo, zajmującym wschodnią część mezoregionu, Pogórzu Rożnowskim. Obszar ten w większości objęty był zlodowaceniem odry. Utwory geologiczne tworzą układ mozaikowy, w którym przeważają lessy, z wychodzącymi na powierzchnię, liczniej w zachodniej części mezoregionu, utworami okresu kredy: piaskowcami, mułowcami, marglami i zlepieńcami, miejscami także iłowcami. Utwory paleogenu – piaskowce i łupki, występują nielicznie w okolicach miejscowości Świątniki Górne (pomiędzy Wieliczką a Myślenicami), a w rejonie Wiśniowej i Trzcianej – piaskowce, łupki, iłowce i rogowce. W dolinach rzek zalegają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. W dolinie Dunajca plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego zbudowały wyższe tarasy nadzalewowe. W krajobrazie roślinnym dominują grądy i ubogie dąbrowy podgórskie oraz grądy i buczyny górskie. Lesistość mezoregionu jest średnia i wynosi 23%. Lasy tworzą małe kompleksy; zajmują około 367 km2, z czego 38% jest w zarządzie RDLP w Katowicach (Nadleśnictwo Andrychów – cz. wsch.) i RDLP w Krakowie (nadleśnictwa: Myślenice – cz. centralna, Brzesko – cz. centralna, Gromnik – cz. płd.-zach., Stary Sącz – cz. płn., i Limanowa – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lwyż 81% oraz LMwyż 16%. Gatunkami panującymi w drzewostanach są: buk 26%, sosna 25% i jodła 25% oraz dąb 11%. Średni wiek drzewostanów wynosi 80 lat, a miąższość na 1/ha 255 m3. Lasy ochronne zajmują 34% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pojezierza Brodnickiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (I.25) w granicach Bałtyckiej krainy przyrodniczo-leśnej, w którego granicach znajduje się teren sandrowy pojezierzy, porozcinany rynnami subglacjalnymi, z najdłuższym w kraju jeziorem – Jeziorak. Powierzchnia mezoregionu wynosi 1316 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 49%. Występują krajobrazy naturalne fluwioglacjalne równinne i faliste, rzadziej glacjalne pagórkowate, równinne i faliste. Dominującymi utworami geologicznymi są plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe zlodowacenia północnopolskiego (głównie pokryte lasem). Znacznie mniej jest glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych, z wysepkami piasków i mułków kemów. W okolicach jezior znajdują się niewielkie powierzchnie holoceńskich piasków, żwirów, mad rzecznych, torfów i namułów. Występują krajobrazy roślinne grądów i buczyn pomorskich w odmianie pomorskiej oraz borów, borów mieszanych i grądów, a także borów mieszanych i grądów w odmianie pomorskiej. Lesistość mezoregionu jest duża - 46%. Na terenie mezoregionu lasy tworzą małe i duże kompleksy – największe z nich znajdują się na północ od Iławy. Lasy zajmują około 609 km2, z czego 93% jest w zarządzie RDLP w Olsztynie (nadleśnictwa: Susz – cz. centralna, Miłomłyn – cz. centralna, Iława – cz. płn.) oraz RDLP w Toruniu (nadleśnictwa: Jamy – cz. wsch., i Brodnica – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMśw - 44% i BMśw - 28% pow. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 75% pow. Średni wiek drzewostanów wynosi 69 lat, a miąższość na 1/ha 301 m3. Lasy ochronne zajmują 22% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pojezierza Bytowskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (I.14) w granicach Bałtyckiej krainy przyrodniczo-leśnej. Powierzchnia mezoregionu wynosi 1968 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 47%. Dominują krajobrazy naturalne glacjalne pagórkowate i wzgórzowe oraz mniej liczne fluwioglacjalne równinne i faliste. Obszar mezoregionu obejmuje pas między Bobolicami a terenami na północny wschód od Bytowa. Wyznaczają go ciągi równoleżnikowych moren czołowych, z kulminacją do 240 m n.p.m. (na południowy zachód od Bytowa – Siemierzycka Góra i na południowy zachód od Miastka – Góry Szybskie). Pod względem geologicznym dominują plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia północnopolskiego. Wśród nich są niewielkie powierzchnie zajęte przez żwiry, piaski, głazy i gliny moren czołowych oraz (głównie koło Bytowa) piaski i mułki kemów. Piaski i żwiry sandrowe, stanowiące ok. 20% obszaru, występują w formie jęzorów, które są przedłużeniem sandru Wysoczyzny Polanowskiej na południe. Przeważają krajobrazy roślinne buczyn i ubogich dąbrów w odmianie pomorskiej oraz mniej licznie krajobrazy śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie pomorskiej. Lesistość mezoregionu wynosi 43%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy, a największe z nich znajdują się w części jego centralnej; zajmują około 846 km2, z czego 90% jest w zarządzie RDLP w Szczecinku (nadleśnictwa: Tychowo – cz. płd.-wsch., Szczecinek – cz. płn.-zach., Bobolice – bez cz. płn., Polanów – cz. płd., Miastko – bez cz. płd., Dretyń – bez cz. płn., Trzebielino – cz. płd., Osusznica – cz. płn., i Bytów – cz. centralna) oraz RDLP w Gdańsku (nadleśnictwa: Lipusz – cz. płn., Kartuzy – cz. płn.-zach., i Cewice cz. płd.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lśw -,29%, LMśw - 28% i BMśw - 26%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 54% pow. i buk - 18%. Średni wiek drzewostanów wynosi 60 lat, a miąższość na 1/ha 212 m3. Lasy ochronne zajmują 16% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Pojezierza Chełmińskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.12) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 2106 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 7%. W granicach mezoregionu znajduje się wysoczyzna morenowa o wysokości do 134 m n.p.m. Występują krajobrazy naturalne glacjalne równinne i faliste oraz pagórkowate, a na niewielkich powierzchniach krajobrazy fluwioglacjalne równinne i faliste. Dominującymi utworami geologicznymi są plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia północnopolskiego, miejscami występujące w morenach czołowych. Dość liczne są kemy i ozy, zbudowane z piasków i mułków. Małe obszary pia-sków i żwirów sandrowych znaleźć można w części środkowej mezoregionu, w okolicach Wąbrzeźna. W ich sąsiedztwie znajdują się niewielkie powierzchnie holoceńskich piasków, żwirów, mad rzecznych, torfów i namułów. Panuje głównie krajobraz roślinny grądowy w wariancie podgórskim. W południowo-zachodniej części terenu występuje pas krajobrazu grądowego z udziałem świetlistych dąbrów, natomiast przy południowo-wschodniej granicy – krajobraz borów mieszanych i grądów w odmianie wielkopolsko-kujawskiej, z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Lesistość mezoregionu jest bardzo mała i wynosi 7%. Lasy występują w kompleksach o bardzo małej powierzchni; większe są w rejonie Wąbrzeźna i Golubia Dobrzynia. Łącznie zajmują ok. 141 km2 z czego 85% jest w zarządzie RDLP w Toruniu (nadleśnictwa: Jamy – cz. płd., Brodnica – cz. zach., Golub Dobrzyń – cz. płn., oraz Toruń – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMśw 43%, Lśw 29% oraz BMśw 17%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 58% oraz dąb 19%. Olsza zajmuje 5% . Średni wiek drzewostanów wynosi 61 lat, a miąższość na 1/ha 249 m3. Lasy ochronne zajmują 60% pow.

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt