G
Ilość znalezionych haseł: 685
(mechanizacja prac leśnych), zbudowana jest ramy, do której mocowane są ruchome, dociskane proporcjonalnym ciśnieniem, noże okrzesujące pełniące również funkcję chwytaków, u góry na ramie znajduje się stały lub pływający nóż okrzesujący, na wychylnych ramionach umieszczone są napędzane hydraulicznie dwa koła (taśmy) przesuwające do przeciągania drzewa przez noże okrzesujące, u dołu ramy zamontowany jest dolny nóż okrzesujący do okrzesywania drzewa podczas pozycjonowania głowicy, tam też znajduje się zespół tnący z piłą łańcuchową. Rama z rotatorem połączona jest za pomocą ruchomego uchwytu, który pozwala na obalanie ściętego drzewa, rotator zaś zawieszony jest na żurawiu harwestera. Pomiar średnicy obrabianego drewna obywa się przy pomocy noży okrzesujących, a pomiar długości wykonywany jest przy pomocy zębatego kółka pomiarowego dociskanego do powierzchni strzały siłownikiem hydraulicznym. W głowicy może być również montowany znacznik sortymentów.
Zobacz więcej...
(mechanizacja prac leśnych), zbudowana jest z dzielonej ramy, rama z rotatorem połączona jest za pomocą ruchomego uchwytu, który pozwala na obalanie ściętego drzewa, rotator zaś zawieszony jest na specjalnej stopie, która może służyć jako podpora lub lemiesz mygłownicy. Głowica jest zapinana na stopie przy pomocy rolek napędowych w czasie, kiedy stopa wykorzystywana jest jako podpora czy mygłownica. Dzielona rama głowicy pozwala na złożenie części z rolkami podającymi i wykorzystywanie głowicy jako chwytaka ładowacza. Do jednej części ramy mocowane są ruchome, dociskane proporcjonalnym ciśnieniem, noże okrzesujące pełniące również funkcję chwytaków, a na wychylnych ramionach umieszczone są napędzane hydraulicznie dwa koła podające do przeciągania drzewa przez noże okrzesujące, u dołu ramy zamontowany jest zespół tnący z piłą łańcuchową. Pomiar średnicy obrabianego drewna obywa się przy pomocy noży okrzesujących, a pomiar długości wykonywany jest przy pomocy zębatego kółka pomiarowego dociskanego do powierzchni strzały siłownikiem hydraulicznym. W głowicy może być również montowany znacznik sortymentów. Niektóre typy tej głowicy posiadają dwa zespoły tnące, dzięki temu nie powstają straty drewna przy ostatnim wyrzynku.
Zobacz więcej...
(mechanizacja prac leśnych), jest głównym zespołem harwestera, składa się z ramy, na której zamocowane są noże okrzesujące wraz z chwytakami, koła podające, układ tnący, układ pomiarowy, zespół znakowania sortymentów i siłownik obalający. Na maszynie bazowej może być mocowana bezpośrednio na ramie, lub co jest znacznie częstsze za pomocą żurawia. Z żurawiem połączona jest przy pomocy rotatora, który umożliwia jej obrót i sterowanie oraz dostarcza nośnik mocy, jakim jest olej hydrauliczny. Głowica harwestera wykonuje ścinkę drzewa, obalanie, jego pomiar i okrzesywanie oraz podział na zaprogramowane sortymenty.
Zobacz więcej...
(mechanizacja prac leśnych), zbudowane są z ramy, która z rotatorem połączona jest za pomocą ruchomego uchwytu, pozwala on na obalanie ściętego drzewa, rotator zaś zawieszony jest na żurawiu maszyny bazowej. Do ramy głowicy przymocowane są dwie pary chwytaków, a w jej dolnej części znajduje się układ tnący. W głowicach biomasowych, które poznaczone są do pozyskiwania drewna cienkiego, stosowane są zespoły tnące nożowe lub nożycowe. Zespoły takie są proste w konstrukcji, nie wymagają zbyt częstego ostrzenia, a fakt pękania drewna w miejscu cięcia nie ma tutaj znaczenia. Głowica przeznaczona jest do ścinki kilku drzew bez każdorazowego ich odkładania, możliwe to jest dzięki dwom parom chwytaków, w czasie kiedy jedna para podtrzymuje już ścięte drzewa, druga para się otwiera i głowica jest zakładana na kolejne drzewo. Po ścięciu paczki drzew wypełniającej objętość chwytaków, drzewa są układane. Rozwiązanie takie pozwala znacznie zwiększyć wydajność pracy przy pozyskaniu.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, rośliny zielne), Prunella – rodzaj z rodziny Lamiaceae (wargowe, jasnotowate) reprezentowany w Polsce przez trzy gatunki, z których w lasach najczęściej występuje głowienka pospolita (Prunella vulgaris Huds.). Bylina (niekiedy roślina dwuletnia), z pełzającymi kłączami i nagą łodygą lub nieco owłosioną o wysokości do 30 cm. Liście jajowatolancetowate, całobrzegie lub odlegle ząbkowane, długoogonkowe. Kwiaty w gęstych, szczytowych kłosowatych kwiatostanach, niebieskofioletowe, rzadko czerwonawe lub białe. Kielich z wierzchu spłaszczony, warga górna 3-ząbkowa, dolna – 2-dzielna. Gatunek charakterystyczny dla klasy Molinio-Arrhenatheretea obejmującej zbiorowiska łąk i pastwisk na średnio żyznych i żyznych, niezabagnionych glebach mineralnych i organiczno-mineralnych. Występuje także w olsach, łęgach jesionowo-olszowych, na polanach śródleśnych i zrębach. Na brzegach ciepłolubnych dąbrów i innych widnych lasów liściastych, na stanowiskach suchych i słonecznych, można spotkać rzadszą u nas głowienkę wielkokwiatową [Prunella grandiflora (L.) Scholler] o efektownych, dużych, jasnofioletowych kwiatach,
Zobacz więcej...
(zoologia leśna, ptaki), (łac. Aythya ferina, ang. Pochard) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 42-49 cm, rozpiętość skrzydeł 67-75 cm, masa ciała 500-1300 g. Wyraźny dymorfizm płciowy wyłącznie w okresie lęgowym. Kaczor wyróżnia się popielatym ubarwieniem z brązową głową oraz czarną piersią i kuprem. Samica bardziej brązowawa. Dziób czarny z niebieskawą przepaską. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy, jedna z najliczniejszych kaczek. Typowy przedstawiciel grążyc, czyli kaczek nurkujących. Zamieszkuje bujnie zarośnięte jeziora, stawy. Gniazdo zakłada na ziemi lub na wodzie (pływająca platforma z roślin). W okresie IV-VI składa 8-10 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 24-28 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i VIII-XI, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: rośliny i bezkręgowce wodne, czasem drobne płazy i ryby. Liczebność w Polsce szacowana na 20-30 tysięcy par. Gatunek łowny. Okres polowań od 15 sierpnia do 21 grudnia.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, drzewa i krzewy leśne), (Crataegus) rodzaj z rodziny różowanych (Rosaceae) i podrodziny jabłkowych (Maliodeae), bardzo zmienny o trudnej do jednoznacznego ustalenia liczbie gatunków. Przyjmuje się, że około 50 gatunków występuje w Europie, a około 100 w Ameryce Północnej. W Polsce 3 gatunki podstawowe oraz ich mieszańce. Głóg jednoszyjkowy (Crataegus monogyna Jacq.) Krzew lub drzewko do 10 m wysokości. Pędy zielonawobrązowe lub brązowe, początkowo szorstko owłosione, później nagie. Ciernie krótkie, do 1 cm dł. Liście zmienne pod względem kształtu i wielkości, zwykle z 3-7-głębokimi klapami, czasami prawie pierzastosieczne, w nasadzie klinowate. Klapy całobrzegie lub tylko na szczycie z 1-3 grubymi ząbkami. Blaszki z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, po dolnej stronie sinawe i matowe. Przylistki całobrzegie lub z 1-2 ząbkami. Kwiaty z 1 szyjką słupka, białe, rozwijają się w maju i czerwcu, zwykle później niż u głogu dwuszyjkowego Crataegus laevigata. Owoce (rzekome typu głogowatego) kuliste, elipsoidalne albo jajowate z 1 orzeszkiem. Występowanie – niemal cała Europa, bez środkowej i wschodniej Skandynawii, północna Afryka oraz Azja Mniejsza i zachodnia Azja. W Polsce na całym obszarze, w górach do ok. 1000 m n.p.m. Siedliska żyznych lasów liściastych. Świetliste dąbrowy i grądy oraz zarośla na brzegach lasów i wśród pól. Głóg dwuszyjkowy [Crataegus laevigata (Poir.) DC.]. Krzew albo niskie drzewo do 8 m wys. Pędy zielonawobrązowe lub brązowe, nagie. Ciernie do 2,5 cm dł. Liście odwrotniejajowate do szerokoeliptycznych, 3-6 cm dł., na wierzchołku tępe, u nasady klinowate lub zaokrąglone. Blaszki w górnej części z 3-5 zaokrąglonymi klapami, brzegiem karbowano-piłkowane. Przylistki gęsto piłkowano-ząbkowane. Nerwy boczne w górze lekko zakrzywione. Kwiaty z 2 lub 3 szyjkami słupka, białe, rozwijają się w maju i czerwcu, zwykle nieco wcześniej niż u głogu jednoszyjkowego Crataegus monogyna. Owoce kuliste do elipsoidalnych z 2 lub 3 orzeszkami. Występowanie – zachodnie i środkowe rejony Europy, bez Portugalii, niemal całej Hiszpanii oraz Skandynawii. W Polsce wschodnia granica zasięgu przebiegająca w przybliżeniu wzdłuż Wisły i Sanu. Rozproszone stanowiska na Pomorzu Zachodnim, Ziemi Lubuskiej, Śląsku, w Wielkopolsce oraz w Małopolsce. Siedliska żyznych lasów liściastych. Buczyny, grądy, łęgi wiązowo-jesionowe i jesionowo-olszowe, a także zbiorowiska zaroślowe na brzegach lasów oraz wśród pól. Głóg odgiętodziałkowy (Crataegus rhipidophylla Gand.) – gatunek podobny do głóg jednoszyjkowego o liściach z klapami zaostrzonymi i ostro piłkowanymi na brzegach. Działki kielicha na owocach odgięte lub wyprostowane i stulone. Występuje w rozproszeniu na terenie całego kraju w tych samych warunkach co dwa poprzednio wymienione taksony.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 »
Wszystkich stron: 46
