Lista haseł - Encyklopedia Leśna

Lasy Państwowe

S

Ilość znalezionych haseł: 1389

Szczegółowa hodowla lasu

sadzenie w dołki

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób sadzenia stosowany w przypadku dużych sadzonek (wyrostków). Najczęściej wykonywany przez dwóch robotników: jeden przygotowuje dół, drugi umieszcza korzenie sadzonki w dole i ugniata wokół nich ziemię zsypywaną przez pierwszego. Po całkowitym wypełnieniu dołu ziemią wokół sadzonek i jej udeptaniu, formuje się miseczkowe zagłębienie w celu zatrzymania wody opadowej.

Zobacz więcej...

Szczegółowa hodowla lasu

sadzenie w jamkę

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób sadzenia stosowany w przypadku sadzonek, których korzenie nie mieszczą się w szparze; wielkość jamki należy dostosować do wielkości systemu korzeniowego. Sadzenie tym sposobem można prowadzić w glebie przygotowanej lub nieprzygotowanej, przy czym jamki można wykonać jesienią, wiosną przed sadzeniem lub w trakcie sadzenia. Jamki wykonuje się najczęściej łopatą, można użyć także świdra mechanicznego poruszanego silnikiem spalinowym. Używanie motyk uzasadnione jest jedynie na glebach kamienistych, żwirowatych oraz przerośniętych korzeniami.

Zobacz więcej...

Szczegółowa hodowla lasu

sadzenie w jamkę z kopczykiem

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób sadzenia stosowany w przypadku sadzonek o płaskim systemie korzeniowym. Na dnie jamki usypuje się mały kopczyk, na którym rozkłada się korzenie sadzonki. Szczególnie wskazany przy wysadzaniu starszych, kilkuletnich sadzonek.

Zobacz więcej...

Szczegółowa hodowla lasu

sadzenie w szparę

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sposób sadzenia wykonywanego ręcznie, stosowany w przypadku małych sadzonek (tzw. jednolatek), zwłaszcza o palowym systemie korzeniowym (sosna), przy wykorzystaniu różnego rodzaju kosturów. Sadzenie polega na wykonaniu w ziemi otworu w kształcie szpary, umieszczeniu sadzonki i zamknięciu szpary przez dociśnięcie jej boków do korzeni.

Zobacz więcej...

Szczegółowa hodowla lasu

sadzenie z bryłką

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Sadzenie sadzonek z zakrytym systemem korzeniowym w specjalnie przygotowana jamkę. Sposób wykorzystywany najczęściej przy zalesianiu nieużytków, hałd, wyrobisk, w terenach górskich.

Zobacz więcej...

Rośliny zielne

sadziec konopiasty

Eupatorium cannabinum L. Wieloletnia roślina zielna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Osiąga wysokość do 1,5 m. Łodyga jest sztywna, na górze rozgałęziona. Liście naprzeciwległe, o krótkich ogonkach, dolne szerokojajowate, górne 3 – 5 – dłoniastodzielne. Kwitnie latem, od lipca do września. Kwiaty w kilkukwiatowych koszyczkach zebrane są w kuliste baldachogrona na szczytach pędu. Są rurkowate, obupłciowe i mają brudnoróżowy kolor. Owocem jest podłużna, pięciokanciasta niełupka z puchem kielichowym. Rośnie na podłożu wilgotnym, zasobnym – głównie w łęgach i olsach.

Zobacz więcej...

Szkółkarstwo

sadzonka

(hodowla lasu, szkółkarstwo),siewka wyjęta z gleby w szkółce lub z samosiewu i przeznaczona do sadzenia w szkółce (do szkółkowania) lub w uprawie. Sadzonki mogą być jednoroczne lub wieloletnie, szkółkowane lub nieszkółkowane. Do odnowień i zalesień używa się sadzonek o określonym symbolu produkcyjnym, zależnym głównie od szysbkości wzrostu w pierwszych latach (patrz - symbole produkcyjne sadzonek).

Zobacz więcej...

Szkółkarstwo

sadzonka z bryłką

(hodowla lasu, szkółkarstwo), sadzonka wyhodowana w pojemniku (doniczce) z uformowaną bryłką podłoża i z przerastającymi ją korzeniami. Sadzonki z bryłką produje się się w szkółkach kontenerowych, w namiotach foliowych lub na otwartej powierzchni.

Zobacz więcej...

Szkółkarstwo

sadzonkowanie

(hodowla lasu, szkółkarstwo), sposób rozmnażania wegetatywnego drzew i krzewów polegający na ukorzenianiu zrzezów zdrewniały lub zielonych.

Zobacz więcej...

Fitopatologia leśna

sadzowatość

(fitopatologia leśna), choroba występująca na igłach lub liściach i zielonych pędach. Przez sadzowatość rozumie się ciemne, stosunkowo łatwo ścieralne naloty, podobne do pobrudzenia sadzą. Nalot ten powstaje w wyniku wystąpienia grzybni, owocników lub zarodników wielu gatunków grzybów przedstawicieli gromady Ascomycota (Asterina spp., Microthyrium spp., Meliola spp. ) oraz grzybów mitosporowych (Hormiscum spp., Dematium spp.). Niektóre z tych grzybów są pasożytami wnikającymi do komórek skórki za pomocą ssawek, inne zaś mają charakter epifitycznie żyjących saprotrofów. Często występowanie tych grzybów związane jest z pojawieniem się lepkiej substancji będącej wydzieliną niektórych owadów - mszyc (Aphididae), czerwców (Cocccidae) i miodówek (Psylla spp.). Wydzieliny te są atrakcyjną pożywką dla sadzaków. Szkodliwość dla drzew to osłabienie żywotności roślin gospodarzy głównie poprzez ograniczenie procesów asymilacji dwutlenku węgla i zmniejszenie przyrostów.

Zobacz więcej...

Meteorologia i klimatologia leśna

sadź

(meteorologia i klimatologia leśna), osad kryształków lodu powstający na drzewach, przewodach, siatkach ogrodzeniowych podczas adwekcji cieplejszego, wilgotnego powietrza nad zimne podłoże. Wyróżnia się sadź miękką powstającą na ogół w temperaturze poniżej -8oC oraz sadź twardą tworzącą się w temperaturze 0 - 8oC przy umiarkowanym lub silnym wietrze.

Zobacz więcej...

Płazy i gady

Salamandra (salamandra)

w systematyce rodzaj płazów w rodzinie salamandrowatych (Salamandridae) w obrębie rzędu płazów ogoniastych (Caudata). Na świecie 7 gatunków (wg danych z 2019 r.), w Polsce jeden - salamandra plamista (Salamandra salamandra).

Zobacz więcej...

Płazy i gady

salamandra plamista

(zoologia leśna, płazy), (łac. Salamandra salamandra) gatunek z rodziny salamandrowatych Salamandridae. Największy płaz ogoniasty w Polsce. Długość ciała zwykle do 23 cm, rekordowo do 30 cm. Ciało walcowate, krępe, masywne, dobrze umięśnione. Ogon gruby, słabo bocznie spłaszczony, krótszy niż ciało. Kończyny krótkie, palce krótkie pozbawione błon pływnych. Ubarwienie czarne w nieregularne żółte plamy, indywidualnie zmienne. W skórze wzdłuż grzbietu i ogona liczne gruczoły jadowe. Z tyłu głowy silnie rozwinięte parotydy. Brak dymorfizmu płciowego. W Polsce północna granica zasięgu gatunku. Występuje w Karpatach i Sudetach, najczęściej na wysokości 400-700 m n.p.m. Preferuje górskie lasy liściaste i mieszane. Zasiedla wilgotne i zacienione miejsca w pobliżu cieków wodnych. Aktywna nocą (w ciągu dnia tylko w czasie deszczu). W ciągu dnia ukrywa się w ziemnych norach, w dziurach pod korzeniami, pod płatami kory lub w samodzielnie wygrzebanych jamkach. W pokarmie małe zwierzęta lądowe: skąposzczety, stawonogi i owady. Najbardziej lądowy płaz w Polsce. Jajożyworodna. Gody na lądzie. Zapłodnienie wewnętrzne, najczęściej w czerwcu. Urodzenia młodych (10-48) wiosną następnego roku, najczęściej w maju, w wodzie, zwykle nocą. Długość nowo urodzonych larw około 30 mm. Rozwój larw 3-5 miesięcy. Zagrożenia: zanieczyszczenie wód w miejscach rozrodu, odłowy w celach sprzedaży do hodowli. Objęta ochroną częściową. Wymieniona w III załączniku Konwencji Berneńskiej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski.

Zobacz więcej...

Płazy i gady

salamandra plamista (Salamandra salamandra)

największy w Polsce przedstawiciel rodziny salamandrowatych (Salamandridae). Gatunek chroniony.

Zobacz więcej...

Płazy i gady

salamandrowate (Salamandridae)

w systematyce rodzina w obrębie rzędu płazów ogoniastych (Caudata). Na świecie 123 gatunki zebrane w 21 rodzajach (wg danych z 2019 r.), w Polsce pięć gatunków: salamandra plamista (Salamandra salamandra), traszka górska (Ichtyosaura alpestris), traszka karpacka (Lissotriton montadoni), traszka zwyczajna (Lissotriton vulgaris) i traszka grzebieniasta (Triturus cristatus).

Zobacz więcej...

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 »
Wszystkich stron: 93

Kontakt

CZCIONKA A A⁺ A⁺

Strona główna

Pielęgnowanie drzew

Prawne podstawy wycinki drzew

Bezpieczeństwo i higiena pracy w leśnictwie

Botanika leśna

Anatomia i morfologia roślin

Drzewa i krzewy

Ekologia i geografia roślin

Ochrona roślin

Rośliny zielne

Systematyka roślin

Edukacja leśna

Biocenoza leśna

Dynamika biocenoz leśnych

Ekologia drzew leśnych

Ekologiczne funkcje lasu

Ekosystem leśny

Las jako zjawisko geograficzne

Las – naturalny zbiornik węgla

Podstawowe pojęcia z zakresu ekologii

Podstawowe zasady, prawa i teorie ekologiczne

Samoregulacja w ekosystemach leśnych

Siedlisko i środowisko leśne

Środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów

Wymagania ekologiczne drzew i krzewów leśnych

Ekonomika leśnictwa

Entomologia leśna

Ergonomia w leśnictwie

Fitopatologia leśna

Gleboznawstwo leśne

Elementy mineralogii, petrografii, geologii historycznej, geomorfologii

Gleba jako fizyczne i chemiczne środowisko życia

Żywe organizmy w glebie i próchnica

Laboratorium gleboznawcze, sprzęt i aparatura

Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady

Jednostki klasyfikacji gleb

Historia i tradycja leśna

Genetyka i selekcja drzew leśnych

Szczegółowa hodowla lasu

Środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów

Informatyka w leśnictwie

Dokumentacja SILP

Oprogramowanie i sprzęt

Sprzęt informatyczny

Inżynieria leśna

Budownictwo leśne

Drogownictwo leśne

Lasy i leśnictwo

Mechanizacja prac leśnych

Meteorologia i klimatologia leśna

Nauka o produkcyjności lasu

Nauka o surowcu drzewnym

Ochrona przeciwpożarowa

Ochrona przyrody

Ochrona przyrody

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Wartościowanie nieruchomości leśnych

Zarząd przypadający oraz sprawowany przez Lasy Państwowe

Prawo ochrony środowiska i polityka leśna

Siedliskoznawstwo leśne

Uboczne użytkowanie lasu

Urządzanie lasu

Użytkowanie lasu

Zoologia leśna

Fizjologia leśna