bór wilgotny (Bw)

(siedliskoznawstwo leśne), ubogie siedliska na glebach piaszczystych o opadowo-podsiąkowym typie gospodarki wodnej. Gleby: rdzawe bielicowane, bielice, glejo-bielice; wytworzone z piasków luźnych. Próchnica typu mor.
Drzewostan tworzy sosna II-III klasy bonitacji. Warstwy dolnej drzewostanu brak; na płn-wsch. miejscami tworzy ją świerk. Podszyt, dość liczny, budują: kruszyna, jałowiec, świerk, brzoza, krzewiaste formy dębu. Gatunki różnicujące to m.in.: borówka bagienna Vaccinium uliginosum, trzęślica modra Molinia coerulea, bagno zwyczajne Ledum palustre. W warstwie runa rosną liczniej także m.in.: borówka czarna Vaccinium myrtillus (wykazuje słabą dynamikę wzrostu) i b. brusznica V. vitis idaea, wrzos pospolity Calluna vulgaris oraz mietlica pospolita Agrostis tenuis. Pospolicie występują mszaki: rokietnik pospolity Pleurosium schreberi, widłoząb falisty Dicranum polysetum (D. undulatum); miejscami małe kępy torfowców Sphagnum sp.
W roku 2010 siedliska borów wilgotnych zajmowały na terenach w zarządzie Lasów Państwowych obszar ok. 54,5 tys. ha (0,8% pow.). Większe powierzchnie boru wilgotnego są w mezoregionach: Borów Dolnośląskich (V.2), Lasów Lublinieckich (V.20), Puszczy Solskiej (VI.13) i Niecki Włoszczowskiej (VI.19).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.; zmienione uzupełnione w 2013 r. autor Roman Zielony

 

Publikacje powiązane tematycznie

Zaręba R. 1988. Fitosocjologia i typologia leśna. Wyd. II. Wdawnictwo SGGW-AR, Warszawa.
Sikorska E. 1999: Siedliska leśne. Cz I. Siedliska obszarów niżowych. Wyd. Akademii Rolniczej w Krakowie.
Kliczkowska A., Grzyb M. 1997-1998 cykl artyków o typach siedliskowych lasu opublikowanych w "Głosie Lasu".
Klasyfikacja gleb leśnych Polski, PTG. CILP, Warszawa 2000.
Wyniki aktualizacji stanu powierzchni leśnej i zasobów drzewnych w Lasach Państwowych na dzień 1 stycznia 2011 r., DGLP, BULiGL, Warszawa 2011.