Echa leśne

(historia i tradycja leśna), czasopismo leśne wydawane w latach 1924-1939, wznowione w 1991 roku i ukazujące się do chwili obecnej. Pierwszy numer „Ech leśnych” ukazał się w kwietniu 1924 r. Początkowo wychodził jako miesięcznik, natomiast od roku 1935 – jako tygodnik. Organem wydawniczym w tych latach był Związek Zawodowy Leśników Rzeczypospolitej Polskiej. W dwudziestoleciu międzywojennym „Echa leśne” miały charakter pisma branżowego, dedykowanego pracownikom Lasów Państwowych, jednocześnie zawierały sporo treści skierowanych do szerokiego grona czytelników niezwiązanych zawodowo z lasami, szerząc wśród społeczeństwa wiedzę o leśnictwie. Pismo zostało reaktywowane w 1991 roku i było wydawane jako miesięcznik przez Naczelny Zarząd Lasów Państwowych. Od 2011 roku ukazuje się jako kwartalnik nakładem Centrum Informacyjnego Lasów Państwowych. Jest bezpłatnie kolportowane w siedzibach jednostek Lasów Państwowych, a także w parkach narodowych, oddziałach PTTK i schroniskach młodzieżowych. Misją kwartalnika jest przekazywanie czytelnikom wiedzy o lesie, ochronie przyrody, oraz zaznajamianie społeczeństwa z pracą leśników i wydarzeniami organizowanymi przez Lasy Państwowe.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Jarosław Szaban

Publikacje powiązane tematycznie

Artur Rutkowski (red.). Echa leśne. Wydanie specjalne 2014 r.