(Gleboznawstwo leśne), jednostki zaliczane do podtypu gleb brunatnych właściwych muszą spełniać kryteria typu → gleby brunatne. Cechą wyróżniającą jest wysycenie kationami zasadowymi kompleksu sorpcyjnego, które wynosi V≥50% w warstwie gleby na głębokości 20-100cm, oraz poziom próchniczny A o miąższości poniżej 30 cm. Obecność poziomu → cambic jest obligatoryjna. Morfologie tego podtypu można przedstawić poziomami: Ol–A–ABbr–Bbr–C lub Cca. Są to najżyźniejsze gleby brunatne, raczej rzadko spotykane w lasach i dlatego powinny być objęte specjalną troską leśników. Znaczenie siedliskotwórcze i związki z naturalną roślinnością leśną przedstawiono w charakterystyce typu → gleby brunatne.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.