Gleby brunatne wyługowane

(Gleboznawstwo leśne), Jednostki zaliczane do podtypu gleb brunatnych wyługowanych muszą spełniać kryteria typu → gleby brunatne, a także cechują się zróżnicowanym wysycenia kompleksu sorpcyjnego zasadami V. W warstwie 0-50 wynosi on poniżej 50%, natomiast w warstwie 50-100 cm – powyżej 50%. Ta różnica jest miarą stopnia wyługowania profilu z zasadowych kationów, którym została objęta górna część profilu, co również jest uważane za zubożenie gleby. Są to gleby na ogół pozbawione węglanu wapnia i nieco bardziej zakwaszone od brunatnych właściwych i szarobrunatnych. Morfologię gleb tego podtypu można przedstawić poziomami: Ol–A–Bbr - C. Są to gleby mniej żyzne od szarobrunatnych i brunatnych właściwych, ale znacznie częściej występujące w lasach Polski. Znaczenie siedliskotwórcze i związki z naturalną roślinnością leśną przedstawiono w charakterystyce typu → gleby brunatne.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.

Publikacje powiązane tematycznie

Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.