iły warwowe

(Gleboznawstwo leśne), odmiana iłu (→ iły, iłowce) złożona z bardzo wyraźnych, licznych, naprzemianległych warstewek jaśniejszych i ciemniejszych o miąższości kilku milimetrów. Są to osady denne jeziorne z okresu zlodowaceń. Para jasna i ciemna stanowią jedną wstęgę, warwę (po szwedzku) tworzącą się w ciągu jednego roku. Naprzemianległe warstwy osadów powstały w zastoiskowych jeziorach, tworzących się u czoła lądolodu. W lecie powstawała warstewka jasna piaszczysta, a w zimie - ciemna ilasta. Iły warwowe występują w centralnej części Polski. Przy niezaburzonym układzie warwy umożliwiają określenie wieku osadów. Przydatność glebotwórcza jest porównywalna z innymi iłami, powstają z nich żyzne i zasobne gleby. Glebę wytworzoną z iłów warwowych zwanych też zastoiskowymi prezentuje → Muzeum Gleb.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.

Publikacje powiązane tematycznie

Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.