indygokarminowa metoda określania żywotności nasion

(hodowla nasion, szkółkarstwo), metoda biochemiczna określania żywotności nasion, w której zarodki bądź całe nasiona traktuje się roztworem sodowej soli kwasu indygodwusulfonowego (C16H8N2Na2O8S2), zwanym potocznie indygokarminem. Indygokarmin nie barwi tkanki żywej, która zachowuje swój naturalny kolor – biały, żółty lub kremowy. Barwi natomiast na niebiesko z różną intensywnością tkankę martwą, zamierającą lub uszkodzoną mechanicznie. Oceny żywotności nasion, czyli ich zdolności do życia i skiełkowania dokonuje się na podstawie topografii zabarwienia tkanek.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Zasady i metodyka oceny nasion w Lasach Państwowych. Praca zbiorowa pod red. A Załęskiego. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych. Warszawa 2000