(informatyka w leśnictwie, sprzęt informatyczny), składowa protokołu TCP/IP. Najważniejszą funkcją IP jest obsługa adresów IP. Internet Protocol - protokół internetowy. Adres IP (w najczęściej obecnie stosowanej wersji 4 - IPv4) to cztery oddzielone kropkami liczby z zakresu od 0 do 255 (np. 213.25.110.141) identyfikujące dany komputer w sieci dzięki czemu możliwe jest nawiązanie z nim połączenia. W formie binarnej, liczby te można zapisać za pomocą ośmiu bitów, co w odniesieniu do czterech liczb może dać w sumie 32-bity, przez co liczba możliwych do uzyskania w ten sposób kombinacji adresów może wynosić około 4,3 miliarda. Każdy taki adres IP podzielić można na dwie części: numer identyfikujący samą sieć oraz numer wskazujący na konkretny komputer w tej sieci. W samym Internecie najistotniejsza jest część sieciowa adresu umożliwiająca routerom przekazywanie pakietów danych z jednego węzła do drugiego. Poszczególne części adresu IP odpowiadają kolejnym, coraz mniejszym sieciom, jakie pakiety danych napotykają na drodze do ostatecznego celu. Przykładowo w adresie 213.25.110.141 pierwsza liczba - 213 - oznacza Polskę (jeden z kilku numerów przydzielonych naszemu krajowi), 213.25 to Katowice, a 213.25.110 odnosi się do konkretnej instytucji przyłączonej do sieci w której ostatni człon adresu jest numerem komputera w obrębie samej instytucji. Z uwagi że sieci różnią się między sobą rozmiarami, twórcy standardu IP postanowili uporządkować kwestię przydzielania adresów dzieląc je na pięć oddzielnych klas - A, B, C, D, E. Miało to na celu ułatwienie procesu przyznawania IP jednostkom, które potrzebują ich więcej, a tym które nie mają pod tym względem dużych wymagań. Pierwsza liczba w adresie określa konkretną klasę. I tak jeżeli zawiera się ona w przedziale od 0.0.0.0 do 127.255.255.255., to jest to adres klasy A (adresy od 10.0.0.0. do 10.255.255.255. zarezerwowane są do specjalnych celów), jeśli pomiędzy 128.0.0.0. a 191.255.255.255., to mamy doczynienia z adresem klasy B (adresy od 172.16.0.0. do 172.31.255.255. zarezerwowane są do specjalnych celów), klasę C reprezentują liczby od 192.0.0.0. do 233.255.255.255. (adresy od 192.168.0.0. do 192.168.255.255. są zarezerwowane do specjalnych celów), natomiast klasa D przeznaczona jest wyłącznie dla adresów typu Multicast i obejmuje adresy od 224.0.0.0. do 239.255.255.255. W klasie A tylko pierwszy z czterech członów określa adres samej sieci, następne trzy liczby przypisane są konkretnym urządzeniom w niej działającym (maska podsieci). Klasa A daje więc możliwość zaadresowania ponad 17 milionów urządzeń z czego większość zarezerwowały dla swoich potrzeb rządowe i naukowe instytucje z USA. Z kolei w klasie B, dwie pierwsze liczby oznaczają adres sieci, a następne identyfikują poszczególne urządzenia co umożliwia opisanie ponad 16 tysięcy różnych sieci z których każda może zawierać 65 tysięcy unikalnych adresów. Klasa C używa trzech pierwszych członów jako adresu sieci, natomiast pozostałe liczby służą do identyfikacji działających w niej komputerów co daje dość dużą liczbę dostępnych numerów w sieci, lecz każdy z nich może zawierać najwyżej 256 unikalnych adresów IP. Adresy klasy D wykorzystuje się natomiast do nawiązywania wieloosobowych telekonferencji i transmisji na żywo gdzie użytkownik musi sam dostosować swój komputer do określonej przestrzeni adresowej. Ze względów praktycznych zamiast numerów które są trudne do zapamiętania, używa się nazw typu firma.com.pl, czyli tzw. adresów domenowych. Podczas nawiązywania łączności adres IP jest automatycznie konwertowany przez specjalny serwer DNS (Domain Name System) na przyjazny dla użytkownika adres domenowy. W sieciach obsługujących protokół SLIP/PPP adresy IP przydzielane są dynamicznie na czas sesji i w poszczególnych etapach mogą być różne dla tego samego komputera.
TCP/IP od środka. Protokoły. Wydanie II, Kevin R. Fall, W. Richard Stevens. Helion 2013