(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VIII.18) w granicach karpackiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1108 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 90%. Dominują krajobrazy krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy, rzadziej występują krajobrazy gór średnich i wysokich: średniogórskie erozyjne regla dolnego. Bardzo rzadko spotyka się krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. W granicach mezoregionu znajdują się najwyższe wzniesienia Bieszczadów: Chryszczata (997 m n.p.m.) na zachodzie, Wołosan, Rawka, Krzemień, Tarnica (1346 m n.p.m.) w cz. płd., oraz Połonina Wetlińska (1253 m n.p.m.) i Caryńska (1297 m n.p.m.) w części środkowej mezoregionu. Bieszczady Wysokie to obszar, gdzie dominują utwory okresu paleogenu, głównie piaskowce, łupki, iłowce i rogowce, budujące najwyższe wzniesienia. W części południowo-zachodniej mezoregionu piaskowce, łupki, zlepieńce, margle okresu paleogenu występują przemiennie z piaskowcami, mułowcami i iłowcami z okresu kredy-paleogenu. Doliny potoków górskich (m.in. Sanu) są wypełnione holoceńskimi piaskami, żwirami, madami rzecznymi, torfami i namułami. Prawie na całym terenie występuje krajobraz roślinny reglowych buczyn górskich.
Lesistość mezoregionu jest najwyższa w kraju, i wynosi 83%. Jest to w zasadzie jeden ogromny kompleks leśny o powierzchni ponad 915 km2, z czego prawie 73% jest w zarządzie RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Komańcza – cz. wsch., Baligród – cz. płd., Lutowiska – cz. płd., Stuposiany, Wetlina i Cisna). W Lasach Państwowych dominują siedliska LG - 99%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest buk, który zajmuje - 49% pow., natomiast jodła 17% i świerk 12%. Średni wiek drzewostanów wynosi 89 lat, a miąższość na 1/ha 301 m3. Lasy ochronne zajmują 99% pow. W granicach mezoregionu znajduje się Bieszczadzki Park Narodowy o pow. 29202 ha, w tym 24433 ha (84%) lasów.
Zielony R., Kliczkowska A., 2012: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, CILP, Warszawa.
Trampler T., Kliczkowska A., Dmyterko E., Sierpińska M.. 1990. Regionalizacja przyrodniczo-leśna na podstawach ekologiczno-fizjograficznych. PWRiL, Warszawa.
Kondracki J. 2001. Geografia regionalna Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.
Marks L., Ber A., Gogołek W., Piotrowska K. [red. ]. 2006. Mapa Geologiczna Polski 1:500 000. Warszawa : Min. Środ., PIG.