Mezoregion przyrodniczo-leśny Doliny Dolnej Narwi

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (IV.5) w granicach mazowiecko-podlaskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 1186 km², z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 26%. Dominują krajobrazy naturalne zalewowych den dolin – akumulacyjne, rzadziej tarasów nadzalewowych – akumulacyjne, a sporadycznie także równin bagiennych – akumulacyjne. Nieliczne są krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste. W granicach mezoregionu jest dolina meandrującej rzeki Narwi – w jej środkowym i dolnym biegu, wraz z licznymi starorzeczami. Długość Narwi od ujścia Biebrzy do ujścia Bugu wynosi ok. 210 km, a szerokość doliny rzecznej kształtuje się w granicach 1,5 – 7 km. Szeroki taras zalewowy tworzą, dominujące na tym terenie, holoceńskie utwory geologiczne – piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Wyższy taras, występujący głównie w części południowej mezoregionu, zajmują plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego (najczęściej zajęte przez łąki). Nieliczne, najwyższe tarasy są zbudowane z piasków eolicznych, lokalnie w wydmach. Krajobraz roślinny, ukształtowany w postaci mozaikowej, tworzą głównie śródlądowe bory sosnowe i bory mieszane w odmianie północnomazowiecko-kurpiowskiej, często w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. W części środkowej mezoregionu zaznacza się krajobraz łęgów wierzbowo-topolowych, a w miejscu ujścia Biebrzy do Narwi – krajobraz olsowy. Niewielkie powierzchnie krajobrazu borów mieszanych i grądów w odmianie mazowiecko-podlaskiej znajdują się w okolicach Makowa Mazowieckiego, a dąbrów świetlistych i grądów – w okolicach Pułtuska.
Lesistość mezoregionu jest średnia i wynosi 24%. Lasy występują głównie w części południowej, w rejonie Pułtuska – jest to zachodnia część Puszczy Białej. Zajmują około 287 km², z czego 51% jest w zarządzie LP. Ponieważ kształt mezoregionu jest wąski i wydłużony, w jego granicach znajdują się tylko małe obszary nadleśnictw należących do RDLP w Białymstoku (Nadleśnictwo Łomża), RDLP w Olsztynie (Nadleśnictwo Ostrołęka) oraz RDLP w Warszawie (nadleśnictwa: Pułtusk i Wyszków). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 35%,i BMśw 25% i LMśw 16%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 77%, a olsza 10%. Średni wiek drzewostanów wynosi 59 lat, a miąższość na 1/ha 233 m³. Lasy ochronne zajmują 45% pow.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Zielony R., Kliczkowska A., 2012: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, CILP, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Trampler T., Kliczkowska A., Dmyterko E., Sierpińska M.. 1990. Regionalizacja przyrodniczo-leśna na podstawach ekologiczno-fizjograficznych. PWRiL, Warszawa.
Kondracki J. 2001. Geografia regionalna Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.
Marks L., Ber A., Gogołek W., Piotrowska K. [red. ]. 2006. Mapa Geologiczna Polski 1:500 000. Warszawa : Min. Środ., PIG.