ols (Ol)

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), Typ siedliskowy lasu pod dość silnym, silnym i bardzo silnym wpływem wody gruntowej i opadowej, zajmujący siedliska o glebach bagiennych, pod naturalnymi drzewostanami z torfem niskim lub mullem murszowatym. Drzewostan tworzy olsza ok. II bonitacji, domieszkowo jesion, brzoza oraz w krainie II świerk. Podszyt stanowią: kruszyna, kalina, leszczyna, porzeczka czarna, bez, jarząb, czeremcha. W runie gatunkami różnicującymi  ols od lasu wilgotnego są: wiązówka błotna, psianka słodkogórz, knieć błotna, ostrożeń warzywny, turzyce - ciborowata, brzegowa, zaostrzona, błotna, długowłosa, kosaciec żółty, karbieniec pospolity, gorysz błotny, tarczyca pospolita, ostrożeń błotny, przytulia błotna.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Zaręba R., 1988. Fitosocjologia i typologia leśna. Wyd. II. Wydawnictwo SGGW-AR. Warszawa. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. 2004. Załącznik do Zasad hodowli lasu. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych w Bedoniu.