owoc jeżyny

(uboczne użytkowanie lasu), Owoc krzewu (Rubus sp.), złożony z pestkowców; w Polsce występuje kilkadziesiąt gatunków oraz liczne odmiany jeżyn. Do najbardziej znanych należą : jeżyna fałdowana (R. plicatus W. et N.) o owocach barwy czarnej, lśniących a także jeżyna popielica (R. caesius L.) posiadająca "oszronione", ciemnofioletowe owoce, nie tak smaczne jak jeżyny fałdowanej. Owoce spożywa się w stanie świeżym (są cenione w dietetyce) oraz przeznacza na soki, kompoty, marmolady i wina. Ze względu na zawartość barwników antocyjanowych znajdują one również zastosowanie do nadawania odpowiedniej barwy przetworom z innych gatunków owoców. Zawierają stosunkowo mało kwasów (jabłkowy, cytrynowy) i cukrów, niewiele witaminy C, dużo natomiast soli mineralnych (związki fosforu, żelaza, magnezu, wapnia i miedzi), karoteny, flawonoidy i pektyny. Sok z owoców stosuje się jako lek przeciwgorączkowy, napotny i przyspieszający rekonwalescencję po chorobach zakaźnych.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Grochowski W., Grochowski A. 1994. Leśne grzyby, owoce i zioła. Zbiór i wykorzystanie. PWRiL, Warszawa

Publikacje powiązane tematycznie

Anioł-Kwiatkowska J., Kwiatkowski S., Berdowski W. 1993. Rośliny lecznicze. Atlas. Wyd. Arkady, Warszawa. Barszcz A. 2014. Surowce leśne. Materiały do wykładów. ZULiD, UR Kraków. Grau J. Jung R., Munker B. 1996. Zioła i owoce leśne. Wyd. GeoCenter, Warszawa. Grochowski W. 1990.Uboczna produkcja leśna. PWN, Warszawa.