(Gleboznawstwo leśne), około 30% roztwór nadtlenku wodoru (H2O2) w wodzie. Bezbarwna, bezwonna i żrąca ciecz. Stosowana wspomagająco w laboratoriach do mineralizacji materii organicznej. Na skórze dłoni już po kilku sekundach pozostawia białe plamy, nadżerki. Używany jest także do oczyszczania kości z resztek tkanek miękkich (np. w celu wypreparowania trofeów myśliwskich), jako półprodukt do otrzymywania wody utlenionej itp. Ma duże zastosowanie w przemyśle.
Lityński T., Jurkowska H., Gorlach E. 1976. Analiza chemiczno rolnicza. PWN.
Ostrowska A., Gawliński S., Szczubiałka Z. 1991. Metody analizy i oceny właściwości gleb i roślin. Instytut Ochrony Środowiska. Warszawa.
Lityński T., Jurkowska H., Gorlach E. 1976. Analiza chemiczno rolnicza. PWN.
Ostrowska A., Gawliński S., Szczubiałka Z. 1991. Metody analizy i oceny właściwości gleb i roślin. Instytut Ochrony Środowiska. Warszawa.