perkoz rdzawoszyi

(zoologia leśna,ptaki), (łac. Podiceps grisegena, ang. Red-necked Grebe) ptak z rodziny Podicipedidae (perkozy), zaliczanej obecnie do rzędu Phoenicopteridae (flamingi). Długość ciała 40-46 cm, masa ciała 690-925 g. Wyraźny polifenizm (występowanie u obu płci barwniejszej szaty godowej i skromniejszej spoczynkowej). W szacie godowej łatwo odróżnialny od niego po rdzawobrązowej szyi i popielatych policzkach. Wierzch głowy czarny bez wyraźnego czuba. Dziób czarny z żółtą nasadą. W upierzeniu spoczynkowym policzki i szyja są szare. W Polsce umiarkowanie rozpowszechniony, choć niezbyt liczny gatunek lęgowy. Zamieszkuje płytkie, zarośnięte jeziora i obficie zarośnięte stawy. Gniazdo zakłada na wodzie (pływająca platforma z roślin). W okresie V-VI składa 4-5 jaj, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 20-23 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i IX-X, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Pożywienie: głównie bezkręgowce wodne (owady), rzadziej drobne ryby. Liczebność w Polsce szacowana na 2-3 tysiące par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław