Rogaliński Kamil Stefan

(historia i tradycja leśna), Kamil Stefan Rogaliński urodził się w Brześciu Kujawskim. Po ukończeniu szkoły średniej w Poznaniu odbył studia leśne na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. W 1949 r. uzyskał stopień doktora nauk rolno-leśnych z dziedziny leśnictwa. W 1951 r. został kierownikiem nowo utworzonej Katedry Użytkowania Lasu. W 1953 r. przekształcił ją w katedrę zespołową z sześcioma zakładami, z których tylko trzy wykazywały większą żywotność. W 1954 r. został mianowany docentem, w 1963 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1977 r. - profesora zwyczajnego. Działalność dydaktyczno-naukowa profesora Rogalińskiego była bardzo bogata. Towarzyszyła jej rozległa praca organizacyjno-administracyjna zarówno w środowisku akademickim, jak i resorcie leśnictwa. W pierwszym okresie działalności pracował w Poznaniu (Uniwersytet Poznański i Wyższa Szkoła Rolnicza 1947-1966), w drugim - w Krakowie (Wyższa Szkoła Rolnicza/Akademia Rolnicza 1963-1984), aż do przejścia na emeryturę w 1984 r. W pierwszym okresie organizował i kierował Katedrą Użytkowania Lasu, a po przejściu do Krakowa organizował i także kierował Katedrą Użytkowania Lasu (dwukrotnie) oraz Instytutem Użytkowania Lasu i Inżynierii Leśnej. W Poznaniu pełnił funkcję prodziekana (1951-1953) i dziekana (1962-1964) Wydziału Leśnego, natomiast w Krakowie dziekana (1964/1965) Wydziału Leśnego i prorektora (1965 - 1969) tamtejszej Wyższej Szkoły Rolniczej. Wcześniej, zaraz po wojnie (1945-1947), brał udział w organizowaniu, jako przedstawiciel Ministerstwa Leśnictwa, średnich szkół leśnych. Wniósł także wkład w rozwój Instytutu Technologii Drewna w Poznaniu, jako członek rady naukowej oraz kierownik Zakładu Suszenia i Konserwacji Drewna. Przez cały czas kierowania różnymi jednostkami Wydziałów Leśnych w Poznaniu i w Krakowie prowadził wykłady z głównego i ubocznego użytkowania lasu. Jako samodzielny nauczyciel akademicki wykształcił ponad 300 inżynierów i magistrów inżynierów leśnictwa. Był promotorem 28 prac doktorskich, w tym 16 na Wydziale Leśnym w Poznaniu. Spośród wypromowanych doktorów zdecydowana większość pracuje na uczelniach lub w instytutach naukowo-badawczych. Pięciu z nich to profesorowie z tytułami naukowymi. Zainteresowania naukowe profesora Rogalińskiego koncentrowały się wokół problemów pozyskiwania i wykorzystania drewna oraz licznych leśnych użytków ubocznych. Wiele prac poświęcił zagadnieniu wartości użytkowej płodów runa leśnego, wpływowi zanieczyszczeń przemysłowych na plonowanie jagodzisk czernicowych oraz problematyce związanej z ergonomicznym systemem pozyskiwania drewna. W dorobku pisarskim zebrał, jako autor lub współautor, 151 publikacji, w tym ponad 100 rozpraw naukowych i kilka opracowań książkowych. Przez wiele lat pełnił liczne funkcje w radach i komisjach naukowych oraz resortowych, był redaktorem działu „Leśnictwo” Zeszytów Naukowych WSR i AR w Krakowie, redaktorem zeszytów Oddziaływanie Przemysłu na Lasy (1968-1978) oraz członkiem Rady Redakcyjnej czasopisma naukowego Ergonomia (1982-1988). Za wieloletnią pracę naukowo-badawczą, dydaktyczną i organizacyjną był wyróżniany nagrodami ministra. Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł w Krakowie w 1988 r. w wieku 74 lat.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Tadeusz Cybulko - Kamil Stefan Rogaliński (1914-1988). W: Dzieje akademickich studiów leśnych w Poznaniu 1919-2009. Wyd. Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, 2009.