(uboczne użytkowanie lasu), Pozyskiwany z żywych drzew sok jest bezbarwny, przeźroczysty, o delikatnym, przyjemnym smaku. Zawiera 0,7 - 2,0% cukrów (glukozy i fruktozy), kwasy organiczne w ilości 0,1 - 0,2%, garbniki oraz makro- i mikroelementy (0,03 - 0,07%), np. potas, wapń, żelazo, miedź, fosfor, magnez a ponadto witaminy z grupy B. Jego wartość energetyczna wynosi 23 kcal/100 ml. Sok pozyskiwany w sposób racjonalny, zgodny z instrukcją nie powoduje osłabienia lub obumierania drzew. Sok brzozowy oczyszcza, wzmacnia i odmładza organizm. Zalecany jest w chorobach nerek i pęcherza, zaburzeniach krążenia krwi a także w w kosmetyce. Po odparowaniu daje gęsty cukrowy syrop, który może być używany do słodzenia potraw. Z oskoły można też produkować napoje fermentowane a także niektóre rodzaje piwa. W latach 80. ub.w. pozyskaniem soku zajmowało się Przedsiębiorstwo "Las". Był on też wykorzystywany jako stymulator przy żywicowaniu sosny. Obecnie oferowany w handlu sok brzozowy pochodzi z importu.
Barszcz A. 2007. Aktualne problemy i możliwości użytkowania ubocznych surowców drzew leśnych. Mat. Konf. Las to nie tylko drewno. SITLiD, PGL LP. Wyd. Świat, Warszawa.
Muszyński Z., Muszyński J. 2002. Wybrane zagadnienia pozyskiwania soku brzozowego (Betula verrucosa Ehrh.). W: Użytkowanie lasu w wielofunkcyjnym zrównoważonym leśnictwie. Red. Paschalis P., Wyd. SGGW, Warszawa.