(ergonomia w leśnictwie), przy analizie pracy umysłowej należy zwrócić uwagę na następujące główne tendencje:- w wyniku zmian technicznych i technologicznych ciężkie prace i uciążliwe w coraz większym stopniu przejmowane są przez mechanizmy;
- robotnicy stają się operatorami maszyn i urządzeń, a w przypadku pełnej automatyzacji - nadzorują tymi samoczynnie działającymi maszynami;
- w coraz większym stopniu wykonuje się prace o dużym ładunku intelektualnym, co musi wpływać na wyższy poziom wykształcenia zawodowego.
W krajach rozwiniętych rośnie zatrudnienie w sferze usług, gdzie dla tego sektora działalności w przeważającym stopniu wykorzystywani są pracownicy umysłowi. Dla działalności sektora rolnictwa,
leśnictwa, przemysłu, budownictwa, transportu rośnie znaczenie tzw. zaplecza technicznego i logistycznego, gdzie w większości zatrudnieni są pracownicy umysłowi.Wobec prywatyzacji prac leśnych w coraz większym stopniu w resorcie leśnym są zatrudniani ludzie o wykształceniu średnim i wyższym, wykonujący prace o charakterze umysłowym. Przykładowo, już w 1981 roku na ogólną ilość nowo podejmujących pracę w Polsce, odsetek absolwentów szkół średnich i wyższych wynosił 54 %. W leśnictwie te tendencje są wolniejsze ale występuje stały wzrost ilości pracowników na stanowiskach nierobotniczych (w 1980 roku - 71,6% robotników i 28,4% nierobotników, w 1992 roku - 65% robotników, 34% nierobotników, a w roku 2004 - 60% nierobotników i 40% robotników (GUS 1992, 2005; patrz ryc.). Generalnie, w gospodarce kraju blisko 2/3 to pracownicy umysłowi i tendencja ilości ich zatrudnienia jest stale rosnąca, ponadto, odbywa się trudny do uchwycenia proces większego nasycenia treścią intelektualną pracy robotników. W tej sytuacji, w nowoczesnych analizach ergonomicznych zainteresowanie w coraz szerszym zakresie pracą umysłową musi znajdować coraz większy udział.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Sowa J. M. 1995. Ergonomia i ochrona pracy w leśnictwie. Materiały do wykładów, KULiD, AR Kraków