(
uboczne użytkowanie lasu), surowce zielarskie należą do nietrwałych, a zawarte w nich
ciała czynne łatwo ulegają rozkładowi lub niekorzystnym przemianom, stąd potrzeba ich utrwalania (konserwacji). Podstawowym i najprostszym sposobem utrwalania jest suszenie, które hamuje niekorzystne działanie enzymów. Wyjątkowo, w niektórych surowcach (np.
kora kruszyny) działanie enzymów jest pożądane. Suszenie surowców zielarskich może odbywać się sposobem naturalnym - w cieniu lub w suchych, czystych i przewiewnych pomieszczeniach, albo sposobem sztucznym - w suszarniach. Temperatury (30 - 60 st.C) i
czas suszenia w suszarniach zależą od rodzaju surowca. Surowce są suszone do końcowej wilgotności na poziomie 7 - 12%. Suszenie ziół leczniczych odbywać się może również z zastosowaniem podczerwieni lub przez liofilizację.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Antkowiak L. 1998. Rośliny lecznicze. Wyd. AR, Poznań