wariant uwilgotnienia typu siedliskowego lasu = wariant uwilgotnienia siedliska

(siedliskoznawstwo leśne), jednostka niższego rzędu wyróżniana w ramach typu siedliska leśnego w celu uściślenia warunków wilgotnościowych siedliska (głównie w glebie) kształtujących i różnicujących warunki ekologiczne życia lasu. Warianty uwilgotnienia TSL wyróżniane są w zależności od:
- rodzaju wody glebowej (gruntowa, opadowo-glebowa i stokowa) oraz głębokości jej występowania w glebie w okresie wiosennym i długości okresu stagnowania w ciągu roku;
- stopnia odwodnienia (osuszenia) siedlisk wilgotnych i bagiennych;
- występowania zalewów lub ich braku, na siedliskach łęgowych (zalewanych).
Warianty uwilgotnienia TSL wykorzystywane są do określenia typu lasu; a w planowaniu hodowlanym do ustalenia typu (gospodarczego) drzewostanu.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.; uzupełnione R. Zielony

Publikacje powiązane tematycznie

Instrukcja urządzania lasu. Część II. Instrukcja wyróżniania i kartowania w Lasach Państwowych typów siedliskowych lasu oraz zbiorowisk roślinnych. CILP, Warszawa 2012