Żuraw

(zoologia leśna,ptaki), (łac. Grus grus, ang. Crane) ptak z rodziny Gruidae (żurawie), rzędu Gruiformes (żurawiowe). Długość ciała 96-119 cm, rozpiętość skrzydeł 180-222 cm, masa ciała 4000-7000 g. Większy od bociana, o popielatym ubarwieniu z czarną szyją i głową oraz szerokim białym pasek za okiem. Na ciemieniu czerwona plama z nagiej skóry. Z tyłu ciała zwisa pióropusz wydłużonych piór skrzydeł, przypominający ogon. W locie przypomina bociana, lecz różni się ubarwieniem i aktywnym sposobem lotu. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce coraz bardziej rozpowszechniony i coraz liczniejszy gatunek lęgowy. Zamieszkuje olsy, śródleśne bagna, bagienne łąki i brzeziny, coraz śmielej pojawia się także w krajobrazie rolniczym. Gniazdo to kopiec z gnijących roślin na płytkiej wodzie. W okresie III-VI składa dwa jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 28-31 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III i IX-X, zimuje w Afryce i na Półwyspie Iberyjskim. Pożywienie: owady, mięczaki, drobne kręgowce, jagody, rośliny. Liczebność w Polsce szacowana na 10-12 tysięcy par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław