Dział
Ochrona przyrody
Ilość znalezionych haseł: 548
(Ochrona przyrody), zgodnie z zapisami ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody art. 60 ust. 3 - regionalny dyrektor ochrony środowiska może ustalać i likwidować, w drodze decyzji administracyjnej:
1) strefy ochrony ostoi oraz stanowisk roślin objętych ochroną gatunkową,
2) strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt objętych ochroną gatunkową,
3) strefy ochrony ostoi oraz stanowisk grzybów objętych ochroną gatunkową.
Granice stref ochrony oznacza się tablicami z napisem, odpowiednio: „ostoja roślin”, „ostoja zwierząt” albo „ostoja grzybów” i informacją: „osobom nieupoważnionym wstęp wzbroniony”.
W strefach ochrony, bez zezwolenia regionalnego dyrektora ochrony środowiska zabrania się:
1) przebywania osób, z wyjątkiem właściciela nieruchomości objętej strefą ochrony oraz osób sprawujących zarząd i nadzór nad obszarami objętymi strefą ochrony, oraz osób wykonujących prace na podstawie umowy zawartej z właścicielem lub zarządcą;
2) wycinania drzew lub krzewów;
3) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli nie jest to związane z potrzebą ochrony poszczególnych gatunków;
4) wznoszenia obiektów, urządzeń i instalacji.
Rozporządzenia o ochronie gatunkowej zwierząt, roślin i grzybów określają: listy gatunków dla których mogą być wyznaczone strefy ochronne oraz wielkości stref dla poszczególnych gatunków. W przypadku zwierząt istnieje dodatkowy podział na strefy całoroczne i okresowe oraz terminy ochrony okresowej dla poszczególnych gatunków. Rejestr stref ochrony prowadzi regionalny dyrektor ochrony środowiska.
Aktualnie według rozporządzeń o ochronie gatunkowej z 2014 roku, strefy ochronne można tworzyć dla 12 gatunków roślin, 11 gatunków porostów (grzyby zlichenizowane) i 29 gatunków zwierząt oraz zimowisk, w których w ciągu 3 ostatnich lat choć raz stwierdzono ponad 200 osobników.
Zobacz więcej...
(ochrona środowiska), negatywna, mierzalna zmiana stanu lub funkcji elementów przyrodniczych, oceniona w stosunku do stanu początkowego, która została spowodowana bezpośrednio lub pośrednio przez działalność prowadzoną przez podmiot korzystający ze środowiska: a) w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych, mająca znaczący negatywny wpływ na osiągnięcie lub utrzymanie właściwego stanu ochrony tych gatunków lub siedlisk przyrodniczych, z tym że szkoda w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych nie obejmuje uprzednio zidentyfikowanego negatywnego wpływu, wynikającego z działania podmiotu korzystającego ze środowiska zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody lub zgodnie z decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, b) w wodach, mająca znaczący negatywny wpływ na stan ekologiczny, chemiczny lub ilościowy wód, c) w powierzchni ziemi, przez co rozumie się zanieczyszczenie gleby lub ziemi, w tym w szczególności zanieczyszczenie mogące stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi;
Zobacz więcej...
(Ochrona przyrody), zgodnie z zapisami art. 126 ustawy o ochronie przyrody, Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez 5 gatunków, w następującym zakresie:
1) żubry – w uprawach, płodach rolnych lub w gospodarstwie leśnym;
2) wilki – w pogłowiu zwierząt gospodarskich;
3) rysie – w pogłowiu zwierząt gospodarskich;
4) niedźwiedzie – w pasiekach, w pogłowiu zwierząt gospodarskich oraz w uprawach rolnych;
5) bobry – w gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim.
Odpowiedzialność Skarbu Państwa nie obejmuje utraconych korzyści. Odszkodowania nie przysługują na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa oraz w przypadkach określonych w art. 126, ust. 6 ustawy, między innymi jeżeli uprawy lub płody rolnie nie zostały sprzątnięte w ciągu 14 dni od zakończenia zbiorów w danym regionie, jeżeli zwierzęta gospodarskie były pozostawione, w okresie od zachodu do wschodu słońca, bez bezpośredniej opieki, jeżeli szkody nie przekraczają w ciągu roku wartości 100 kg żyta w przeliczeniu na jeden hektar uprawy. Zapisy dotyczące ograniczonego zakresu szkód za jakie ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa zostały uznane za niezgodne z Konstytucją RP wyrokami Trybunału Konstytucyjnego z roku 2013 i 2014.
Zobacz więcej...
Tereny wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, znajdujące się w granicach wsi o zwartej zabudowie lub miast, pełniące funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub osłonowe, a w szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe oraz cmentarze, a także zieleń towarzyszącą ulicom, placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom oraz obiektom kolejowym i przemysłowym;
Tereny zieleni na obszarach miast i wsi, służą ochronie środowiska przyrodniczego i jego składników, w tym różnorodności biologicznej (oprócz form ochrony przyrody). Mają one pozytywny wpływ na warunki ekologiczne miast i pełnią funkcję estetyczną. Ich celem jest ponadto kształtowanie zdrowego otoczenia oraz poprawa warunków bytowych ludności.
W 2012 r. łączna powierzchnia ogólnodostępnych parków i zieleńców oraz terenów zieleni osiedlowej wyniosła 57 tys. ha. Średnio na jednego mieszkańca przypadało ok. 15 m2 powierzchni ogólnodostępnych terenów zieleni (GUS 2013)Funkcje ogólnodostępnych terenów zieleni pełnią również lasy gminne (komunalne). Na koniec 2012 r. ich powierzchnia wyniosła 84 tys. ha, z czego 63% znajdowało się na obszarach wiejskich. Ponadto w 2012 r. w Polsce znajdowało się ok. 5 tys. ogrodów działkowych o łącznej powierzchni 43 tys. ha, ok. 10 tys. parków i ogrodów historycznych, o wpisanej do rejestru powierzchni 23 tys. ha oraz 38 ogrodów botanicznych o powierzchni 2 tys. ha i 24 ogrody zoologiczne o powierzchni 600 ha.
W 2018 r. łączna powierzchnia ogólnodostępnych parków spacerowo-wypoczynkowych, zieleńców i terenów zieleni osiedlowejwynosiła 61 tys. ha, zajmując 0,2% powierzchni kraju. Większość ww. terenów zieleni znajdowało się w miastach (50,3 tys. ha), pokrywając 2,3% ich powierzchni. Na jednego mieszkańca przypadało 15,8 m2 tych terenów zieleni. (GUS 2019)
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 »
Wszystkich stron: 37
