Dział
Anatomia i morfologia roślin
Ilość znalezionych haseł: 93
(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin), (fellem) wtórna tkanka okrywająca, występująca na powierzchni starszych łodyg i korzeni roślin wieloletnich, wytwarzana przez miazgę korkotwórczą, zastępująca skórkę. Chroni łodygę przed utratą wody, niekorzystnym wpływem niskich i wysokich temperatur oraz uszkodzeniami mechanicznymi. Składa się z komórek, ściśle do siebie przylegających o ścianach zawierających suberynę, substancję nieprzepuszczalną dla wody. Komórki te po początkowym niewielkim rozroście promieniowym ulegają różnicowaniu, a następnie obumierają. U niektórych gatunków, np. u buka, warstwa korkowa przez długi czas pozostaje zwarta, cienka i gładka, jednak u większości drzew jest rozrywana i złuszcza się w miarę wzrostu łodygi na grubość. Razem z felogenem (fellogenem) i felodermą (fellodermą) tworzy perydermę. Felem zwany jest także korkiem
Zobacz więcej...
(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin), proces wyodrębniania się tkanek, w trakcie którego zachodzi mnożenie, wzrost i różnicowanie komórek. Zaczyna się od stadium, w którym komórki niezróżnicowane dzielą się i rosną (zarodek, merystem). Jeszcze w obrębie tego stadium w komórkach zaczynają narastać zmiany doprowadzające do determinacji komórki (wyznaczanie kierunku jej różnicowania). Zostaje osiągnięte stadium komórek macierzystych tkanki lub typu komórkowego (np. komórka macierzysta ksylemu lub elementu trachealnego). Po tym etapie następuje stadium wzrostu, w którym komórki przestają się dzielić, natomiast dalej rosną, osiągając właściwe kształty i wymiary. Następne stadium to dojrzewanie, w którym komórki nabierają cech strukturalnych, charakterystycznych dla danej tkanki. Ostatnie stadium to dojrzałość, w którym tkanka pełni właściwą sobie funkcję.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin), (kallus) mało zróżnicowana tkanka miękiszowa tworząca się w miejscu zranienia rośliny. Jeśli zranienie obejmuje kambium, wówczas kalus tworzy się szczególnie łatwo i szybko wskutek działania tego merystemu. Gdy uszkodzenie nie dochodzi do kambium, wówczas żywe komórki przylegające do rany ulegają odróżnicowaniu, stają się merystematyczne i, dzieląc się wytwarzają tkankę kalusową. Kalus można też otrzymać z części narządów, tkanek, komórek lub protoplastów przeniesionych w sterylnych warunkach na odpowiednie pożywki. Uzyskuje się w ten sposób niezorganizowane masy tkankowe, złożone głównie z tkanki miękiszowej, które można utrzymywać w kulturach in vitro przez wiele lat. Kalus zwany jest także tkanką przyranową.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin), tkanka wzmacniająca w rosnących organach nadziemnych roślin oraz takich, które tracą sztywność przy wysychaniu, składająca się z komórek żywych, wydłużonych i nierównomiernie zgrubiałych. W zależności od charakteru zgrubień ściany wyróżniamy: kolenchymę kątową – zgrubienia występują wzdłuż krawędzi podłużnych komórek, miejscu gdzie stykają się trzy albo cztery komórki, kolenchymę płatową – zgrubienia występują na ścianach stycznych, przy czym zgrubienia sąsiednich par komórek są połączone, tworząc stycznie ułożone jednostki mechaniczne, kolenchymę lukową – gdy zgrubienia występują w narożach komórek wokół przestworów międzykomórkowych tworząc rurkowate jednostki mechaniczne, oraz kolenchymę włóknistą – ściany są mniej więcej równomiernie zgrubiałe, jak we włóknach. Zgrubienia kolenchymy mogą zanikać w dojrzałej łodydze, w której funkcje mechaniczne przejmuje sklerenchyma i ksylem wtórny, zanikają również, gdy kolenchyma ulega odróżnicowaniu, np. uczestnicząc w tworzeniu felogenu albo w zabliźnianiu rany. Kolenchyma zwana jest także zwarcicą.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin), pęd, który w porównaniu z długopędem, charakteryzują się znacznie krótszymi, niekiedy trudno zauważalnymi, międzywęźlami, co powoduje, że pąki lub liście skupione są bardzo blisko siebie, czasami w tzw. pozornych okółkach. Typowe krótkopędy wytwarzają tylko pąki szczytowe, a u niektórych gatunków (głównie u drzew owocowych) na krótkopędach tworzą się kwiaty i później owoce. Żyją one najczęściej od kilku do kilkunastu lat. Krótkopęd zwany jest także pędem skróconym.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 »
Wszystkich stron: 7
