Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej

Dział

Rośliny zielne

Ilość znalezionych haseł: 158

Rośliny zielne

skrzyp

(botanika leśna, rośliny zielne), Equisetum – jedyny rodzaj w rodzinie Equisetaceae (skrzypowate), a jednocześnie całej podgromady (Sphenophytina), liczący około 30 gatunków. W Polsce 10 gatunków. W lasach najczęściej występuje skrzyp leśny (Equisetum  sylvaticum L.). Jest to bylina, do 50 cm wysokości, o pędach zarodnionośnych początkowo bezzieleniowych, zwykle jasnobrązowych, które później nie zamierają, lecz po dojrzeniu zarodników zielenieją  i rozgałęziają się. Pędy asymilacyjne jasnozielone, wiotkie, z 10-14 żebrami, na których występują dwa szeregi brodawek. Odgałęzienia boczne są wielokrotnie członowane i mocno rozgałęzione, zwisające. Gatunek częsty w żyznych, wilgotnych i cienistych lasach liściastych, głównie łęgowych ze związku Alno-Ulmion oraz w innych zbiorowiskach leśnych, głównie w miejscach wysięku wód  lub na glebach o wysokim poziomie ruchomej wody gruntowej. Do rzadszych skrzypów rosnących w lasach należy s. olbrzymi (Equisetum  telmateia Ehrh.) o głęboko zagłębionym podziemnym kłączu i pędach zróżnicowanych na wiosenne (bezzieleniowe, nierozgałęzione, z kłosem zarodnionośnym na szczycie, zamierające po wysypaniu zarodników) oraz letnie – duże, dorastające nawet do 2 m wysokości, w węzłach z zielonymi, nierozgałęzionymi i członowanymi, 4-żebrowymi odgałęzieniami bocznymi. Roślina częsta na południu Polski, zwłaszcza w Karpatach, poza tym występuje na rozproszonych stanowiskach w północnej i zachodniej części kraju. Rośnie przeważnie w lasach łęgowych ze związku Alno-Ulmion i jest gatunkiem charakterystycznym dla zespołu podgórskiego łęgu jesionowego Carici remotae-Fraxinetum.

Zobacz więcej...

Rośliny zielne

śmiałek

(botanika leśna, rośliny zielne), Deschampsia – rodzaj z rodziny Poaceae (trawy, wiechlinowate) liczący około 40 gatunków w Eurazji i w Ameryce Północnej. W Polsce 2 gatunki (ponadto jeden wymarły).  Śmiałek pogięty [Deschampsia  flexousa (L.) Trin.] – trawa luźnokępkowa o gładkich i prostych źdźbłach, liściach szczeciniastych, podłużnie zrośniętych (na przekroju owalnych), lekko rynienkowatych, barwy szarozielonej lub ciemnozielonej. Języczek dość krótki, owalny. Wiecha z delikatnymi, zwykle falisto pogiętymi, czerwonawo nabiegłymi gałązkami. Kłoski drobne, 2-kwiatowe, jasnobrunatnofiołkowe. Plewka dolna z ością kolankowato przegiętą, znacznie dłuższą od kłoska. Gatunek pospolity na kwaśnych glebach, w borach sosnowych i świerkowych oraz w ubogich buczynach. Śmiałek darniowy [Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv.] jest wysoką (nawet do 2 m) trawą tworzącą zwarte kępy o źdźbłach sztywnych i liściach płaskich (2-5 mm szerokości), na górnej stronie ostro żeberkowanych. Języczek długi, ostry i białawy. Wiecha duża (do 20 cm długości), rozpierzchła z nitkowato cienkimi szorstkimi gałązkami. Kłoski drobne, srebrzyste, 2-3-kwiatowe. Ość plewki dolnej prosta i krótka. Roślina siedlisk wilgotnych o dużej skali ekologiczno-socjologicznej. Charakterystyczna dla zbiorowisk użytków zielonych z rzędu Molinietalia caeruleae. Częsta w olsach, zwłaszcza w fitocenozach tych lasów powstałych przez zalesienie łąk.   

Zobacz więcej...

Rośliny zielne

świerząbek

(botanika leśna, rośliny zielne), Chaerophyllum – rodzaj z rodziny Apiaceae (baldaszkowate, selerowate) reprezentowany w Polsce przez 4 dziko rosnące gatunki w tym 3 leśne. Świerząbek gajowy ( Chaerophyllum temulum L.) – roślina roczna lub dwuletnia o łodydze do 120 cm, kanciastej u nasady, szorstko owłosionej i ciemnoczerwono plamistej, zgrubiałej pod węzłami. Liście szarozielone podwójne pierzaste; listki jajowate, pierzastowrębne o łatkach szerokojajowatych, z krótkim ostrzem na szczycie. Baldachy 6-12-szypułowe, przed zakwitaniem zwisłe. Pokryw brak. Płatki białe, głęboko i sercowato wycięte. Gatunek pospolity na brzegach lasów liściastych, charakterystyczny dla zespołu okrajkowego Alliario-Chaerophylletum temuli i wyróżniający grąd środkowoeuropejski (Galio sylvatici-Carpinetum). Świerząbek orzęsiony (Chaerophyllum  hirsutum L.) ma łodygę obłą, szorstko owłosioną, niezgrubianą pod węzłami oraz liście 2-3-krotnie pierzastodzielne o odcinkach ostatniego rzędu zaostrzonych i ostro ząbkowanych. Kwiaty białe, różowawe lub różowe. Roślina częsta na południu kraju, zwłaszcza w górach, rzadsza na północy. Nie występuje w centralnej Polsce. Rośnie zwykle w lasach łęgowych w dolinach górskich potoków i rzek. Świerząbek korzenny (Chaerophyllum aromaticum L.) jest okazałą byliną (do 200 cm wysokości) o łodydze w dole szczeciniasto owłosionej, dużych liściach, 2-3-krotnie złożonych, z eliptycznymi lub odwrotniejajowatymi odcinkami ostatniego rzędu. Kwiaty białe. Gatunek częsty w południowych i północno-wschodnich regionach kraju. Występuje w lasach łęgowych ze związku Alno-Padion, zwykle na ich obrzeżach, a także w zbiorowiskach nitrofilnych bylin, często na peryferiach osiedli, przydrożach i wzdłuż rowów.

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt