Dział
Systematyka roślin
Ilość znalezionych haseł: 59
(botanika leśna, systematyka roślin), jednostka systematyczna w randze królestwa obejmująca organizmy, których komórki mają bardzo prostą strukturę – materiał zawierający informację genetyczną nie jest izolowany od cytoplazmy błoną. Brak jądra powoduje, że komórki tych organizmów nie mają precyzyjnych mechanizmów podziału komórkowego, takich jak mitoza i mejoza i nie mają także chromosomów typowych dla organizmów eukariotycznych. W komórkach tych brak również takich organelli, jak mitochondria plastydy, struktury Golgiego, nie ma w nich też prądów plazmatycznych. Królestwo Procaryota dzieli się na dwa podkrólestwa – Archebacteria (archebakterie) i Eubacteria (eubakterie). Do pierwszej grupy należą bakterie zamieszkujące skrajne siedliska beztlenowe i silnie zasolone oraz wody o wysokiej temperaturze. Jedną z najbardziej charakterystycznych cech archebakterii jest budowa lipidów wchodzących w skład błony komórkowej (rozgałęzione łańcuchy połączone z cząsteczką glicerolu wiązaniem eterowym). Podkrólestwo Eubacteria, u którego przedstawicieli lipidy w błonie komórkowej o prostych łańcuchach są połączone z cząstką glicerolu połączeniem estrowym, obejmuje organizmy bardzo różnorodne, jednokomórkowe i wielokomórkowe oraz samożywne i cudzożywne. Eubakterie dzielimy na trzy duże gromady: sinice (Cyanophyta) i protochlorofity (Protochlorophyta), w większości samożywne formy fotosynetyzujące, oraz bakterie (Bacteria), przeważnie cudzożywne, rzadziej chemoautotrofy.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, systematyka roślin), właściwość organizmu wynikająca z jego genotypu i warunków środowiska, w którym żyje. Jedno z podstawowych pojęć w systematyce służące wyróżnianiu, opisywaniu i klasyfikacji taksonów. Ważnym źródłem informacji taksonomicznych są następujące grupy cech:- morfologiczne i anatomiczne- związane z rozwojem wegetatywnym i rozmnażaniem,- chemiczne,- cytologiczne i cytogenetyczne,- fizjologiczne, - geograficzne,- ekologiczne. Najbardziej praktyczne znaczenie, ze względu na identyfikację taksonów, mają tzw. cechy diagnostyczne, tj. takie, które są wykształcone jedynie u przedstawicieli wyróżnianej jednostki taksonomicznej.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, systematyka roślin), właściwość organizmu wynikająca z jego genotypu i warunków środowiska, w którym żyje. Jedno z podstawowych pojęć w systematyce służące wyróżnianiu, opisywaniu i klasyfikacji taksonów. Ważnym źródłem informacji taksonomicznych są następujące grupy cech:- morfologiczne i anatomiczne- związane z rozwojem wegetatywnym i rozmnażaniem,- chemiczne,- cytologiczne i cytogenetyczne,- fizjologiczne, - geograficzne,- ekologiczne. Najbardziej praktyczne znaczenie, ze względu na identyfikację taksonów, mają tzw. cechy diagnostyczne, tj. takie, które są wykształcone jedynie u przedstawicieli wyróżnianej jednostki taksonomicznej.
Zobacz więcej...
(botanika leśna, systematyka roślin), według klasycznej definicji biologicznej Ernesta Mayra (1942) – pula genowa izolowana rozrodczo od innych pul genowych. Zgodnie z pierwotnym ujęciem tego autora populacje izolowane od siebie rozrodczo tworzą zawsze odrębne gatunki, nawet jeśli ta izolacja spowodowana jest tylko przez bariery zewnętrzne. Dziś przyjmuje się, że tylko populacje izolowane przez mechanizmy izolujące można uznać jako należące do różnych gatunków. Gatunek jest podstawową jednostką systematyczną, co wynika z faktu, że gatunki są kategoriami realnie występującymi i, w większości przypadków, możliwymi do stwierdzenia i wyróżnienia. Nie udało się jednak stworzyć ogólnie obowiązującej definicji tej jednostki. Jej istotę można wyjaśnić na podstawie najważniejszych właściwości gatunku. Osobniki należące do jednego gatunku charakteryzują się zespołem (kombinacją) cech odróżniających je od osobników innych gatunków. Gatunek zajmuje określone miejsce na Ziemi (obszar geograficzny, czyli zasięg oraz siedlisko).Osobniki należące do dwóch różnych gatunków nie powinny się krzyżowa, istnieje więc między nimi bariera genetyczna. Ta zasada nie da się zastosować do niektórych grup roślin, w obrębie których krzyżują się nie tylko gatunki, ale nawet przedstawiciele różnych jednostek wyższego rzędu. Nie obejmuje ona też gatunków nie rozradzających się płciowo, bo w populacjach takich form nie ma wcale wymiany genów, a więc ich przepływ jest niemożliwy (np. u wielu mniszków czy jeżyn). Gatunki mają swoją historię, w czasie której powstają, mogą wędrować, a wreszcie przekształcają się w inne gatunki lub giną. Gatunki roślin najczęściej były wyróżniane na podstawie kryteriów morfologicznych i anatomicznych, a zmiany w tym zakresie (rewizje taksonomiczne) coraz częściej są dokonywane dzięki możliwości wykorzystania w taksonomii nowoczesnych metod i technik badawczych pozwalających między innymi na precyzyjne określenie struktury genetycznej populacji (analiza genów markerowych i markerów DNA).
Zobacz więcej...
1 2 3 4 »
Wszystkich stron: 4
