(entomologia leśna), Ips cembrae (Herr, 1836) chrząszcz z rodz. ryjkowcowate (Curculionidae). Kambiofag modrzewia. Całe żerowisko (komora godowa, podłużne chodniki macierzyste (3-5), chodniki larwalne i kolebki poczwarkowe) umieszczone między korą a drewnem. Żer uzupełniający w długopędach, do których wgryzają się młode chrząszcze.
(entomologia leśna), Ips acuminatus (Gyllenhal, 1827) chrząszcz z rodz. ryjkowcowate (Curculionidae). Zasiedla górną część strzały i koronę sosny. Komora godowa i chodniki macierzyste (od 3 do kilkunastu) wyraźnie widoczne w bielu. Krótkie chodniki larwalne zakończone kolebką poczwarkową w drewnie. Żer uzupełniający i regeneracyjny w miejscu żerowania.
(entomologia leśna), Ips sexdentatus (Boerner, 1776) chrząszcz z rodz. ryjkowcowate (Curculionidae). Wtórny szkodnik sosny, częściej zasiedla leżaninę. Rozwija się pod grubą korą. Od komory godowej odchodzą 2-4 podłużne chodniki macierzyste. Chodniki larwalne zakończone dużą okrągłą kolebką poczwarkową. Żer uzupełniający w miejscu żerowania.
(entomologia leśna), Ips duplicatus (Sahlberg, 1836) ćhrząszcz z rodz. ryjkowcowate (Curculionidae). Kambiofag. Zasiedla wyłącznie górną część stojących świerków. Komora godowa, podłużne chodniki macierzyste (2-3) umieszczone pod korą. Chodniki larwalne regularne. Przepoczwarczenie między korą a drewnem, rzadziej w korze. Nierzadko towarzyszy kornikowi drukarzowi.
(entomologia leśna), Aradus cinnamomeus (Panzer, 1806) pluskwiak z rodz. korowcowate (Aradidae). Szkodnik fizjologiczny młodników sosnowych. Larwy przebywają pod łuskami kory i wysysają asymilaty z łyka. Kora na zasiedlonych drzewach tafelkowato pęka. Preferuje ubogie siedliska. Lokalnie może tworzyć gradacje.
(entomologia leśna), Sinodendron cylindricum (Linnaeus, 1758), chrząszcz z rodz. jelonkowate (Lucanidae). Larwy żerują głównie w drewnie rozkładanym przez grzyby. Zasiedlają martwe lub obumierające pnie wszystkich gatunków drzew liściastych, nie omijają również drzew owocowych. Postacie dorosłe prowadzą skryty sposób życia.
(entomologia leśna), (cardo) nasadowa część szczęki.
(entomologia leśna), Cerambyx scopolii (Fuessly, 1775) chrząszcz z rodz. kózkowate (Cerambycidae). Polifag drzew liściastych. Larwy początkowo żerują w korze, łyku i kambium. Chodnik wypełniony jest ciemnobrunatnymi i jasnymi trocinkami. Później żer kontynuują w drewnie, gdzie przepoczwarczają się. Gatunek chroniony.
(entomologia leśna), Cerambyx cedro (Linnaeus, 1758) chrząszcz z rodz. kózkowate (Cerambycidae). Rozwija się w różnych gatunkach dębów, na nasłonecznionych stanowiskach. Larwa żeruje w korze, łyku i kambium. Część trocinek usuwa poza żerowisko. Duże, charakterystyczne kolebki poczwarkowe zlokalizowane są w drewnie. Gatunek chroniony.
(entomologia leśna), Pogonocherus fasciculatus (DeGeer, 1775) chrząszcz z rodz. kózkowate (Cerambycidae). Larwy rozwijają się w powierzchniowej warstwie bielu na gałązkach sosnowych. Kolebka poczwarkowa w drewnie.
(entomologia leśna), (trochanter) fragment nogi połączony stawowo z biodrem i udem.
(entomologia leśna), Coleophora laricella (Hübner, 1817) motyl z rodz. krobikowate (Coleophoridae). Szkodnik fizjologiczny modrzewia. Gąsienica minuje igły. Jesienią sporządza z igły pochewkę, w której przebywa i z którą wędruje. Na wiosnę kontynuuje żer. Przepoczwarczenie w pochewce. Może tworzyć gradacje.
(entomologia leśna), Cetonia aurata (Linnaeus, 1761) chrząszcz z rodz. poświętnikowate (Scarabaeidae). Postacie dorosłe występują na kwiatach krzewów i drzew oraz roślin zielnych, przeważnie baldaszkowatych. Odbywają loty w słoneczne dni. Larwy żerują w murszejącym drewnie, głównie w dziuplach w dolnej części pni drzew liściastych, niekiedy również w glebie próchnicznej przy szyi korzeniowej drzew lub wśród korzeni bylin na ciepłych stanowiskach.
(entomologia leśna), Xeris spectrum (Linnaeus, 1758) błonkówka z rodz. trzpiennikowate (Siricidae). Ksylofag drzew iglastych. Jaja składane są bezpośrednio do drewna. Chodniki larwalne wypełnione są silnie ubitą mączką i ekskrementami. Przepoczwarczenie w miejscu żerowania. Owady doskonałe wygryzają się z kolebek poczwarkowych okrągłymi otworami. Szkodnik techniczny drewna
(entomologia leśna), Cryptorhynchus lapathi (Linnaeus, 1758) chrząszcz z rodz. ryjkowcowate (Curculionidae). Ksylofag rozwijający się w olszy i wierzbie. W olszy larwy żerują pojedynczo, w wierzbie gromadnie, usuwając na zewnątrz nadmiar wiórków. Przepoczwarczenie w miejscu żerowania. W wyniku żerowania larwy na pędzie olszy powstaje charakterystyczna blizna.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 » Wszystkich stron: 29