Dział
Fitopatologia leśna
Ilość znalezionych haseł: 258
(fitopatologia leśna), patogeny roślin zielnych, krzewinek, krzewów i drzew. Porażają ponad 600 gatunków na świecie. Nie ma roślin odpornych na porażenia, są natomiast mniej lub bardziej podatne. Z pośród ponad 40 gatunków na świecie i 7 w Europie, sześć występuje w Polsce. Są to: Armillaria borealis Marxm. et Korhonen (opieńka północna), A. cepistipes Velen. (opieńka maczugowata), A. gallica Marxm. et Romagn. (opieńka żółtotrzonowa), A. mellea (Vahl: Fr.) Kumm. (opieńka miodowa), A. ostoyae (Romagn.) Herink (opieńka ciemna) i A. tabescens (Scop.) Emel (opieńka nagotrzonowa). Opieńka ciemna jest najpowszechniej występującym gatunkiem w Polsce. Armillaria ostoyae występuje w większości typów siedliskowych lasu, a największy udział tego gatunku stwierdzono na siedlisku boru mieszanego świeżego oraz lasu mieszanego świeżego. Pozostałe gatunki stwierdzano na siedliskach lasowych. W Polsce opisano tylko sześć stanowisk A. mellea, a w tym dwa leśne, natomiast A. tabescens została stwierdzona tylko w Bieszczadach w latach sześćdziesiątych XX wieku. Owocniki kapeluszowe posiadają łuski, czasami zanikające z wiekiem owocników A. cepistipes, A. mellea. Najwięcej łusek i najciemniejszych spośród wszystkich gatunków posiadają owocniki A. ostoyae. Na trzonie występuje kołnierz z grzybni (oprócz A. tabescens). Owocniki jadalne, pojawiające się od czerwca do późnej jesieni.
Zobacz więcej...
(fitopatologia leśna), jedna z najważniejszych, pod względem gospodarczych, chorób w Polsce, a także na całym świecie. Chorobę powodują patogeny rodzaju Armillaria (opieńki). Największe znaczenie choroba ma w uprawach sosnowych i świerkowych oraz starszych drzewostanach świerkowych, ale także dębowych i bukowych. Objawy: w młodym wieku dochodzi do szybkiego zamierania drzew, czasami proces ten jest tak intensywny, że igły nie zdążą się przebarwić, szarzeją i wysychają. Może także dochodzić do więdnięcia niezdrewniałych przyrostów lub zahamowania ich wzrostu. Do porażeń dochodzi dzięki penetrującym glebę ryzomorfom sprawcy choroby. Ryzomorfy przebijają korę w szyi korzeniowej lub na korzeniach wnikają i przekształcają się w płaty grzybniowe, które są specyficznym objawem chorobowym. Grzybnia opieńki atakuje promienie rdzeniowe i przewody żywiczne drzew iglastych stymulując je do obfitego wydzielania żywicy, która często jest widoczna przy szyi korzeniowej lub korzeniach. Owocniki opieniek tworzą się od czerwca do późnej jesieni. W starszych drzewostanach, szczególnie dębowych opieńki są patogenami wtórnymi, które często odgrywają rolę jako ostatnie ogniwo całego skomplikowanego łańcucha chorobowego. Warunki sprzyjające: obecność w glebie drewna, a szczególnie drzew liściastych korzenie, pniaki, stąd uprawy sosnowe i świerkowe zakładane po drzewostanach iglastych z podszytem lub drugim piętrem drzew liściastych są szczególnie zagrożone. Dodatkowym czynnikiem jest sposób przygotowania gleby w takich przypadkach, przy silnych zdolnościach regeneracyjnych ryzomorf im bardziej są poprzerywane zabiegami tym większe zagrożenie infekcyjne przyszłej uprawy. Ochrona: chemiczna - poprzez stosowanie Raundupu w bruzdach, biologiczna - stosowanie grzybów saprotroficznych zasiedlających i rozkładających pniaki drzew liściastych, integrowana: poprzez połączenie metody hylotechnicznej, hodowlanej, biologicznej i chemicznej.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 »
Wszystkich stron: 18
