Dział
Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady
Ilość znalezionych haseł: 247
(gleboznawstwo leśne), bonitacja (z łac. bonus – dobry) – w gleboznawstwie to ocena jakości użytkowej gleby, uwzględniająca jej żyzność, wilgotność, stopień kultury gleby i trudność uprawy w powiązaniu z klimatem, rzeźbą terenu oraz niektórymi elementami gospodarczymi. Przeprowadza się ją w celu zakładania jednolitej ewidencji gruntów, będącej podstawą określenia wymiaru podatku gruntowego, scalania gruntów oraz racjonalnego ich wykorzystania na cele nierolnicze. Wartość bonitacyjną gleby podaje się w skali ośmiostopniowej (klasy: I, II, IIIa, IIIb, IVa, IVb, V, VI). Uwzględnia się następujące kryteria: budowa profilu (typ i podtyp gleby, rodzaj, gatunek, miąższość poziomu próchnicznego i zawartość próchnicy, odczyn i skład chemiczny, właściwości fizyczne, oglejenie, stosunki wilgotnościowe uwarunkowane położeniem w terenie, wysokość nad poziomem morza. W lasach nie jest stosowana. W lasach wycenę wartości lasotwórczej gleby można oszacować przez obliczenie → SIG, Siedliskowy Indeks Glebowy. Pozwala on podzielić wszystkie gleby na 4 grupy troficzne: → dystroficzna gleba leśna, → oligotroficzna gleba leśna, → mezotroficzna gleba leśna i → eutroficzna gleba leśna, skorelowane z siedliskami leśnymi i zbiorowiskami roślinności leśnej. W niektórych opracowaniach można spotkać także odmanę → hipertroficzna gleba leśna.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 »
Wszystkich stron: 17