Dział
Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady
Ilość znalezionych haseł: 247
(gleboznawstwo leśne), wiele procesów i zjawisk pogorszających jej właściwości fizyczne (zniszczenie struktury), biologiczne (zmniejszenie ilości i jakości próchnicy) lub chemiczne (np. zakwaszenie przez wymywania kationów zasadowych wapnia, magnezu, potasu), wpływających niekorzystnie na warunki życia roślin. Wyróżnia się następujące grupy działalności człowieka wpływających na degradację: 1. Wpływ zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery, 2. Wpływ składowisk odpadów stałych i płynnych 3. Wpływ eksploatacji kopalin, 4. Wpływ hydrotechniki na pokrywę glebowo-roślinną, 5. Wpływ rolnictwa i agrotechniki na gleby, wody i rośliny, 6. Wpływ turystyki na pokrywę glebowo-roślinną. Zdefiniowano następujące procesy degradacji gleb: (1) wyjaławianie gleby (ługowanie kationów zasadowych Ca i Mg, a przybywa H, Fe), (2) zakwaszanie gleb, (3) pobieranie składników i tworzenie biomasy, (4) intensywna nitryfikacja, (5) humifikacja materii organicznej i obniżenie zawartości próchnicy przez przyspieszoną jej mineralizację, (6) degradacja stosunków wodnych (naturalne obniżenie lustra wody, melioracje mokradeł i osuszanie terenów kopalnianych), (7) erozja – jest procesem geologicznym, który niszczy i wyrównuje powierzchnię ziemi, (8) zanieczyszczanie gleb – odpady budowlane, chemiczne zanieczyszczenie gleb, (9) wprowadzanie do gleby związków chemicznych, które ograniczają i niszczą jej aktywność biologiczną – chemiczne środki ochrony roślin, gazy i pyły przemysłowe, (10) procesy naturalne jak powodzie, tornada, wulkany.
Zobacz więcej...
(gleboznawstwo leśne), materiały glebowe, które znacząco wpływają na proces glebotwórczy i ich obecność pozwala oraz pomaga określić jednostki niższego rzędu w klasyfikacji gleb. W lasach naszej strefie klimatycznej można spotkać następujące diagnostyczne materiały: → artefakty (substancje wytworzone przez człowieka jak: cegła, ceramika, szkło, odpady przemysłowe, odpady bytowe, produkty rafineryjne, kopalniane, ropa naftowa), fluwialny materiał glebowy (osady rzeczne, morskie i jeziorne otrzymujace świeży materiał, wykazuja warstwowanie), gipsowy materiał glebowy (mineralny materiał glebowy zawierający ponad 5% gipsu), koluwialny materiał glebowy (→ koluwium), limniczny materiał glebowy (organiczne i mineralne osady denne w zbiornikach wodnych), organiczny materiał glebowy (zawiera co najmniej 11,6% węgla organicznego we frakcjach ziemistych - WRB przesuwa te granicę do 20%), mineralny materiał glebowy (zawiera mniej niż 11,6% węgla organicznego we frakcjach ziemistych - WRB przesuwa te granicę do 20%), węglanowy materiał glebowy (zawiera co najmniej 2% CaCO3 i burzy z 1M HCl).
Zobacz więcej...
(gleboznawstwo leśne), diagnostyczne poziomy są charakteryzowane na podstawie zestawu cech, które odzwierciedlają powszechnie spotykane rezultaty przebiegu procesów glebotwórczych lub wskazują na warunki w których powstawała gleba. Cechy te mogą być widoczne i pomierzone w glebach w terenie, a mogą być również mierzone w laboratoriach. Poziomy te mają zdefiniowaną miąższość. Klasyfikacja gleb leśnych Polski wyróżnia zaczerpnięte z World Reference Base (WRB) i Systematyki gleb Polski następujące poziomy diagnostyczne: → albic, → argic, → calcic, → cambic, → chernik, → voronic, → fragic, → glejospodic, → gleyic, → histic, → luvic, → melanic, → mollic, → ochric, → sideric, → spodic, → stagnic, → umbric. Niektóre wymienione poziomy diagnostyczne zmieniły statut lub nazwę. Do takich należą albic, luvic, gleyic, stagnic, które w WRB przestały być poziomami diagnostycznymi oraz → chernik który stał się → voronic. Wynika to z fakatu, że WRB w coraz większym stopniu dotyczy gleb uprawnych, w których trudno spotkać poziomy albic, czy luvic, gdyż zostały wymieszane przez orkę. Tak więc klasyfikacja gleb w lasach odzwierciedla gleby zbliżone do naturalnych i powinna kontynuować własny kierunek prac, niezależnie od trendów w innych klasyfikacjach.
Zobacz więcej...
(gleboznawstwo leśne), diagnostyczne właściwości gleby to jej cechy, które pomagają w diagnozowaniu jednostek według wybranej systematyki, czy klasyfikacji. W Klasyfikacji gleb leśnych Polski [2000] są stosowane poziomy diagnostyczne, które muszą spełniać diagnostyczne właściwości im przypisane (np. pojemność sorpcyjna, uziarnienie, V%, miąższość). W najnowszym wydaniu World Reference Base for Soil Resources (WRB), przetłumaczonym na język polski w Klasyfikacji Zasobów Glebowych Świata [2006/7], oprócz diagnostycznych poziomów wyróżnia się jeszcze diagnostyczne właściwości i → diagnostyczne materiały. Przykładem diagnostycznych właściwości są: → glejowa mozaika barw (wprowadzona w miejsce poziomu diagnostycznego → gleyic) i → stagnoglejowa mozaika barw (wprowadzona w miejsce poziomu diagnostycznego → stagnic). W glebach leśnych Polski zastosowanie mają jeszcze następujące diagnostyczne właściwości WRB: → jezykowatość albeluvic, → warunki redukcyjne, → wtórne węglany, → nieciągłość litologiczna.
Zobacz więcej...
(gleboznawstwo leśne), za dystroficzne gleby uznaje się najuboższe jednostki pedonów, jakie wykształcają się na obszarze niżu, na jałowych, głębokich, luźnych piaskach wydmowych, rzecznych bądź wodnolodowcowych. Łączy te utwory silne zakwaszenie, ubóstwo substancji ilastych i składników odżywczych. Tworzą je gleby suche i świeże jak arenosole, ubogie gleby bielicowe i rdzawe, a także wilgotne i mokre glejobielicowe i torfowo-murszowe, a także gleby torfowe torfowisk wysokich. W grupie dystroficznych gleb w lasach suma zawartości frakcji o średnicy
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 »
Wszystkich stron: 17
