Dział
Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady
Ilość znalezionych haseł: 247
(Gleboznawstwo leśne), strefy (warstwy) glebowe, ułożone mniej więcej równolegle do powierzchni terenu, widoczne w profilu, powstałe w wyniku procesu glebotwórczego. Różnią się między soba wieloma podstawowymi właściwościami, w tym barwą, strukturą, teksturą, zawartością próchnicy i innych. Układ poziomów gentycznych w profilu jest charakterystyczny dla typu gleby. Wyróżnia się → poziomy główne mineralne i → poziomy główne organiczne. Poziomów genetycznych gleby powstałych w procesach glebotwórczych nie należy mylić z warstwami skalnymi widocznymi w profilach gleb, a ułożonych w procesach litogenicznych. Wzorcowo wykształcone genetyczne poziomy glebowe zostały wyselekcjonowane jako → diagnostyczne poziomy, dla określania typów gleb w → Klasyfikacji gleb leśnych Polski oraz w → Systematyce gleb Polski, a także dla jednostek głównych w → World Reference Base for Soil Resources.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), gleba jest definiowana jako naturalna, ożywiona, cienka powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej, w której wzajemnie łączą się zwietrzałe skały, woda i organizmy żywe. Główne składniki gleby są określane jako → układ trójfazowy gleby. Podstawowe cechy, właściwości i składniki gleby to: → uziarnienie gleby, określane też jako → skład granulometryczny gleby, → materia organiczna w glebie, czyli → próchnica, → sorpcja gleby, → skład chemiczny gleby, a zwłaszcza → biogeny, którymi są → makrolementy i → mikroelementy, → fizyczne właściwości gleby, w tym → faza ciekła gleby obejmująca rozliczne formy wody i jej dostepność dla roślin, → faza gazowa gleby. Wymienione cechy gleby służą określaniu warunków życia roślin i zwierząt w glebie definiowanych pojęciami: → biologia gleby, → organizmy glebowe, → edafon. Gleba spełnia kluczową rolę w utrzywywaniu życia na kuli ziemskiej. Dostarcza żywności, wielu surowców, filtruje i magazynuje wodę, tworzy warunki do kształtowania przestrzeni życiowej, a także rekreacji i wypoczynku. Uczestniczy w krążeniu pierwiastków i przetwarzaniu pozostałości po człowieku. Gleba gromadząc i chroniąc artefakty z życi a człowieka w czasach minionych uczestniczy w ochronie dziedzictwa, stanowiąc „archiwum kultury materialnej” i swoistą „nieodczytaną kronikę”. Gleba wreszcie jest wykorzystywana w ochronie zdrowia człowieka i jego pielęgnacji. Zdefinowano liczne → funkcje gleb, wśród nich: → funkcje gleby w dostarczaniu surowców budowlanych, → funkcje gleby w dostarczaniu surowców do produkcji odzieży, → funkcje gleby w dostarczaniu żywności roślinnej, → funkcje gleby w dostarczaniu żywności zwierzęcej, → funkcje gleby w krążeniu pierwiastków, → funkcje gleby w kształtowania przestrzeni życiowej roślin, zwierząt i ludzi, → funkcje gleby w kształtowaniu krajobrazu, → funkcje gleby w obiegu, retencji i filtracji wody, → funkcje gleby w ochronie dziedzictwa kultury materialnej ludzkości, → funkcje gleby w ochronie zdrowia człowieka i leczeniu chorób, → funkcje gleby w sanitarnym bezpieczeństwie ludności. Ziemia, gleba, rola, kiedyś zwana „matką żywicielką” – to dobro dziś nie zawsze doceniane, choć równie ważne i niezbędne do życia, tak jak powietrze czy woda. Gleba musi być chroniona jako podstawa naszej egzystencji i rozwoju cywilizacji. Aby glebę właściwie zagospodarować i chronić, należy poznać jej budowę, właściwości, zrozumieć liczne → procesy glebotwórcze i → procesy glebowe. Powstawanie gleby to tworzenie jej profilu zróżnicowanego na → poziomy główne i → poziomy diagnostyczne.
Stanisław Brożek
(gleboznawstwo leśne), górna warstwa litosfery, złożona z części mineralnych, materii organicznej, wody, powietrza i organizmów, obejmująca wierzchnią warstwę gleby i podglebie.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska art. 3 ust. 25
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), gleboznawstwo leśne zajmuje się glebami w lasach. Są to gleby o morfologii i właściwościach zbliżonych do naturalnych lub naturalnych, jakich już nie ma na terenach uprawnych. Przykładem są gleby bielicowe i płowe. Obecnie w lasach, a dawniej na terenach uprawnych diagnozowane na podstawie dwóch poziomów → albic i → spodic oraz → luvic i → argic. Obecnie gleby terenów uprawnych diagnozuje się na podstawie jednego poziomu, odpowiednio - spodic w bielicowych i argic w płowych, gdyż poziomy albic i luvic w tych glebach zostały przekształcone w poziom orny. Gleboznawstwo leśne więc dostarcza wzorców gleb które znikają z naszej przestrzeni geograficznej. Bardzo ważnym obszarem badań gleboznawstwa leśnego są wzajemne relacje gleby i roślinności leśnej. Bada ono wpływ roślinności na właściwości gleb i ich rolę w kształtowaniu siedlisk leśnych. Gleboznawstwo leśne wypracowało podstawy racjonalnej klasyfikacji siedlisk w lasach, która dostarcza praktyce leśnej wzorców składów gatunkowych odnawianych drzewostanów. Duże znaczenie dla lasów, a zwłaszcza dla kształtowania składów gatunkowych na odnawianych powierzchniach posiada zdefiniowanie pojęć: → dystroficzna gleba leśna, → oligotroficzna gleba leśna, → mezotroficzna gleba leśna, → eutroficzna gleba leśna.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 »
Wszystkich stron: 17
