Dział
Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady
Ilość znalezionych haseł: 247
(Gleboznawstwo leśne), właściwość diagnostyczna w klasyfikacji WRB wymagana dla gleb określanych jako → gleysols, wyrażająca występowanie obok siebie w profilu glebowym barw reduktomorficznych i oksymorficznych. Taki stan dotyczy gleb nasyconych wodą gruntową (lub były nią w przeszłości, a obecnie są zdrenowane) przez okres czasu który pozwala wytworzyć → warunki redukcyjne. Występuje jeżeli gleba spełnia jedno lub oba kryteria:
1) co najmniej 90% powierzachni poziomu ma barwę reduktomorficzną, to jest według Munsell'a - neutralną N1 do N8 lub niebieskawą do zielonkawej (2,5Y, 5Y, 5G, 5B); lub
2) co najmniej 5% poziomu zajmują barwy oksymorficzne, to jest wszystkie poza reduktomorficznymi (a więc żółłte, rdzawe i zbliżone).
Wymienione barwy glejowe są wynikiem przebiegu reakcji zwanych jako → redukcja i utlenienie w procesach geochemicznych. Pojęcie wprowadzone przez WRB w miejsce poziomu diagnistycznego → gleyic. Podobny proces powodowany wodami zawieszonymi, powierzchniowymi okreslany jest jako → stagnoglejowa mozaika barw.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), hipertroficzna gleba leśna, to pojęcie użyte w opracowaniu → Atlas gleb leśnych Polski do określenia wyjątkowo żyznych gleb. Stosując → ITGL uzyskano zróżnicowane troficznie gleby. Część z nich wyróżniała się szczególnie zasobnymi skałami macierzystymi bogatymi w węglan wapnia, na których wystąpiły najżyźniejsze rędziny, czarnoziemy, czarne ziemie, gleby brunatne, gleby deluwialne i mady. Omawiane bardzo bogate gleby, tworzące siedliska wyjątkowo żyznych lasów osiągały wartość ITGL ponad 36,0. Wymienione przypadki odznaczały się wyjątkowo bujną roślinnością i związane były na wyżynach z bogatymi odmianami grądów (Tilio – Carpinetum typicum forma wyżynna), na terenach niżowych poza grądami towarzyszyły zbiorowiskom nawiązującym do łęgów (Ficario – Ulmetum chrysosplenietosum). Powierzchnie leśne z glebami o tak wysokim indeksie trofizmu zasługują na odrębne traktowanie. Należałoby rozważyć utworzenie nowego typu siedliskowego lasu dla takich gleb. Mógłby to być na przykład „las bardzo żyzny”. Szukając hipertroficznej gleby leśnej z pomocą używanego w kartografii siedlisk → SIG, należy przyjąć jego zbliżoną do → ITGL wartość informacyjną w zakresie oceny trofizmu gleb. Załączone fotografie prezentują gleby eutroficzne, które można nazwać także hipertroficznymi.
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 »
Wszystkich stron: 17
