Dział
Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady
Ilość znalezionych haseł: 247
(Gleboznawstwo leśne), ITGL jest liczbowym wskaźnikiem trofizmu gleby. Liczba ta określająca → trofizm gleby jest wyliczana z jej podstawowych właściwości takich jak: udział szkieletu, udział frakcji pyłu, udział frakcji drobniejszych od Ø<0,02mm, odczyn, stopień rozkładu próchnicy i suma wymiennych kationów zasadowych. Indeks ten sprowadza wymienione właściwości gleby do jednej liczby, zawierającej w sobie sumę informacji o wymienionych cechach w całym profilu. Indeks powstał w trakcie prac nad Atlasem gleb leśnych Polski 2000, w celu wykazania różnorodności troficznej, morfologicznie podobnych gleb. W obliczaniu ITGL przyjęto jeden system dla wszystkich gleb. Polega on na zsumowaniu (Isuma) wskaźników zawartości: frakcji pyłu (Ipył), frakcji drobniejszych od Ø<0,02mm (Iczs), odczynu (IpH), wymiennych kationów zasadowych (Ikat) i stopnia rozkładu materii organicznej (Ic/n), pomniejszona o wskaźnik zawartość części szkieletowych (Iszk). Sumę (Isuma) liczy się w każdym poziomie genetycznym oddzielnie. Ze średnich dla poziomów genetycznych liczona jest średnia ważona dla całego profilu gleby. Wagą jest miąższość poziomów genetycznych. Szczegóły analityczne i obliczeniowe ITGL zawiera → Atlas gleb leśnych Polski. W kolejnych pracach ITGL został zmodyfikowany na podstawie szerszego materiału i nazwany → SIG. Wartość informacyjna ITGL i SIG dla interpretacji trofizmu gleby jest bardzo zbliżona.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), w Polskim Towarzystwie Gleboznawczym pracują następujące Komisje pogrupowane w Działy:
DZIAŁ I. GLEBY W CZASIE I PRZESTRZENI - Komisja Genezy, Klasyfikacji i Kartografii Gleb, Komisja Geografii Gleb,
DZIAŁ II. PROCESY I WŁAŚCIWOŚCI GLEB - Komisja Fizyki Gleb, Komisja Chemii Gleb, Komisja Biologii Gleb, Komisja Mineralogii i Mikromorfologii Gleb,
DZIAŁ III. UŻYTKOWANIE GLEB - Komisja Oceny Gleb i ich Użytkowania, Komisja Erozji Gleb, Komisja degradacji, Ochrony i Rekultywacji Gleb,
DZIAŁ IV. ROLA GLEBY W SPOŁECZEŃSTWIE I ŚRODOWISKU z Komisjami - Gleba a Środowisko, Gleba a Zdrowie Człowieka, Edukacji Gleboznawstwa, Historii Gleboznawstwa w Polsce.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), ogół elementów przyrodniczych i antropogenicznych wyróżniających określony teren. Elementy przyrodnicze to: litologia, rzeźba, klimat, woda, gleba, świat roślin i zwierząt. Na naturalnie ukształtowany krajobraz nakłada się działalność człowieka. Przejawia się ona w zamianie pierwotnie ukształtowanej pwoierzchni na tereny uprawne, budowę infrastruktury mieszkaniowej i inne. W zależności od stanu i stopnia przekształcenia rozróżnia się krajobrazy: pierwotne (wykazują zdolność do samoregulacji, a ich równowaga biologiczna nie jest zachwiana przez człowieka), naturalne (wykazujące częściową zdolność do samoregulacji, jednak nie zawierają istotnych elementów przestrzennych wprowadzonych w wyniku działalności człowieka), kulturowe (znajdują się pod wpływem intensywnej działalności człowieka i wykazują zachwianą zdolność samoregulacji, wymagają ochrony), zdewastowane (charakteryzują się silnym uprzemysłowieniem i urbanizacją, brakiem naturalnych elementów krajobrazu). W Polsce i w Europie dominują krajobrazy kulturowe. Krajobraz podlega zmianom, np. sezonowym, zimą w Polsce teren pokrywa śnieg, wiosną ten sam teren zieleni się, jesienią liście drzew są wielobarwne.
Zobacz więcej...
(Gleboznawstwo leśne), krajobraz glebowy jest rozwinięciem terminu → krajobraz. Krajobraz jest to termin wieloznaczny, stosowany w różnych dziedzinach (rolnictwo, leśnictwo, geografia, ekologia, biologia, architektura, planowanie przestrzenne, turystyka), różnie definiowany i interpretowany. Także kierunek kształcenia w szkołach wyższych o nazwie architektura krajobrazu. Krajobraz glebowy w ujęciu przyrodniczym jest to część powierzchni Ziemi, która w wyniku wzajemnego oddziaływania litologii, rzeźby, klimatu, wody, gleby, roślin, zwierząt oraz działalności człowieka, tworzy współzależną całość, odróżniającą się od sąsiednich obszarów (np. krajobraz nizin, wyżyn, gór, ale też krajobraz pól uprawnych, krajobraz łąk, krajobrz leśny i inne). W ujęciu gleboznawczym krajobraz to kilka różnorodnych obszarów określanych jako → polipedon, złożony z kilku jednostek glebowych o nazwie → pedon. Polipedon łąki, polipedon lasu, polipedon pola uprawnego składają się na krajobraz fragmentu terenu, w różnym stopniu przekształconym przez człowieka w zależności od jakości gleb. W języku potocznym słowo krajobraz używane jest na określenie widoku (np. krajobraz miejski, krajobraz zimowy, krajobraz malowniczy, ładny, zeszpecony itd.).
Zobacz więcej...
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 »
Wszystkich stron: 17
