Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej

Dział

Inżynieria leśna

Ilość znalezionych haseł: 1057

Drogownictwo leśne

wpływ warunków gruntowo-wodnych na budowę drogi leśnej

(inżynieria leśna, drogownictwo leśne), warunki gruntowo-wodne występujące w podłożu drogowym w połączeniu z możliwością wykorzystania materiałów miejscowych do budowy (remontu) drogi leśnej w znacznym stopniu wpływają na sposób wbudowania nawierzchni w korpus drogowy jak i konieczności zastosowania warstw zabezpieczających. Jednocześnie zapewnienie dobrych warunków gruntowo-wodnych wpływać może także na ukształtowanie (wyniesienie) niwelety nawierzchni w stosunku do istniejącej linii terenu. Podstawową zależność określenia warunków gruntowo-wodnych przy uwzględnieniu głębokości występowania zwierciadła wody gruntowej (Hw), poziomu przemarzania gruntu (Hp) oraz występującego podsiąku kapilarnego (Hknb) charakterystycznego dla danego gruntu (im grunt drobno ziarnisty tym większe podsiąkanie) przedstawiono na rysunku. Przy dobrych warunkach gruntowo-wodnych nie ma ograniczeń w możliwości zastosowania sposobu wbudowania nawierzchni oraz prowadzenia niwelety nawierzchni, a jedynie wpływ na to ma zastosowany materiał. Możliwe jest ułożenie nawierzchni systemem powierzchniowym jak i korytowym. W niepewnych warunkach (możliwość powstawania wysadzin) konieczne jest zastosowanie warstw zabezpieczających (odsączającej, odcinającej lub mrozochronnej) ułożonej powierzchniowo w korpusie drogowym lub korytowo z sączkami poprzecznymi (koryta wtórnego). W takich warunkach niweleta nawierzchni powinna być wyniesiona ponad linie terenu o grubość warstw konstrukcyjnych nawierzchni tak aby nie zmniejszać odległość między możliwym podsiąkłem kapilarnym a dolnymi warstwami nawierzchni. W złych warunkach gruntowo-wodnych konieczne jest zastosowanie nasypów wyniesienia niwelety nawierzchni) lub zastosowanie materiałów geotechnicznych umożliwiających zabezpieczanie przed złym wpływem podłoża drogowego.

Zobacz więcej...

Drogownictwo leśne

zarządca drogi

(inżynieria leśna, drogownictwo leśne), zarządcą drogi publicznej to organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.  Zarządcami dróg są dla dróg:1) krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;2) wojewódzkich – zarząd województwa;3) powiatowych – zarząd powiatu;4) gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).         Art. 20 ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 Nr 19, poz. 115 z póź. zm.) określa dwadzieścia podstawowych obowiązków zarządcy drogi publicznej. W odniesieniu do dróg wewnętrznych art. 8 ust. 2 w/w ustawy określa zarządcę terenu, na którym zlokalizowana jest droga wewnętrzna jako zarządcę drogi. Drogi leśne są drogami wewnętrznymi na terenie lasów należących do Skarbu Państwa, stąd Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe  zarządzają nimi  na mocy Ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.) poprzez podstawową jednostkę organizacyjną LP jakim jest  nadleśnictwo. W świetle przepisów art. 8 ust. 2 i ust. 3 Ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) zarządca drogi wewnętrznej jest zobowiązany do: budowy, przebudowy, remontów, utrzymania, ochrony i oznakowania dróg wewnętrznych oraz zarządzania nimi, a więc także wykonywanie zadań określonych w art.20, przyczym oznakowanie połączeń dróg wewnętrznych z drogami publicznymi oraz utrzymanie urządzeń bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanych z funkcjonowaniem tych połączeń, należy do zarządcy drogi publicznej.

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt