(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt, którego pory są całkowicie wypełnione wodą. Grunt nasycony wodą składa się tylko z dwóch faz: stałej (szkielet gruntowy) i płynnej (woda lub inna ciecz). Wilgotność objętościowa gruntu nasyconego wodą jest równa jego porowatości, a stopień nasycenia gruntu nasyconego wodą jest równy 1.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt, którego szkielet (faza stała) powstał w wyniku procesów geologicznych.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt częściowo nasycony wodą, w którego porach oprócz wody znajduje się również gaz. Grunt nienasycony wodą składa się z trzech faz: stałej (szkielet gruntowy), płynnej (woda lub inna ciecz) i gazowej (powietrze). Wilgotność objętościowa gruntu nienasyconego wodą jest mniejsza od jego porowatości.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt rodzimy lub antropogeniczny nie spełniający warunków dla gruntu skalistego.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt, w którym zawartość części organicznych Iom jest większa od 2%.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt powstały w miejscu zalegania w wyniku procesów geologicznych. Grunty rodzime są zawsze gruntami naturalnymi.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt rodzimy, lity lub spękany o nie przesuniętych blokach (najmniejszy wymiar bloku >10 cm), którego próbki nie wykazują zmian objętości, ani nie rozpadają się (rozmakają) pod działaniem wody destylowanej i mają wytrzymałość na ściskanie większą 0,2 MPa
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt składający się z kilku frakcji dla którego wskaźnik różnoziarnistości (uziarnienia) CU>15 i wskaźnik krzywizny Cc wynosi od 1 do 3.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), materiały piroklastyczne tworzące się i formowane w wyniku wybuchu wulkanu, np. pumeks, żużel, popiół wulkaniczny
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), materiał kompozytowy złożony z odpowiednio dobranego materiału gruntowego, zwykle gruntu niespoistego oraz z elementów przenoszących siły rozciągające, rozmieszczonych regularnie lub rozproszonych. Elementami przenoszącymi siły rozciągające mogą być taśmy lub siatki metalowe, materiały geotekstylne, gwoździe gruntowe itp. Grunt zbrojony powstaje podczas budowy nasypu lub jest formowany in situ z użyciem gwoździ gruntowych i podobnych elementów.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), przy oznaczeniu frakcji gruboziarnistych można wydzielić grunty dobrze uziarnione, słabo uziarnione lub źle uziarnione. Jeżeli brakuje jakiegoś wymiaru cząstek, używa się terminu źle uziarniony. Dla takich gruntów wskaźnik różnoziarnistości (uziarnienia) CU przeważnie jest wysoki i wskaźnik krzywizny Cc przeważnie mniejszy od 0,5.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), dział geologii inżynierskiej, który zajmuje się badaniem technicznych właściwości gruntów i ich zmian pod wpływem oddziaływania obiektów budowlanych oraz sposobami polepszania ich właściwości. Ściśle wiąże się ono z mechaniką gruntów i skał.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), dział geologii inżynierskiej, który bada właściwości gruntów i warunki ich kształtowania się pod wpływem wyłącznie procesów naturalnych np. geologicznych.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunt naturalny lub antropogeniczny powstały wyniku działalności człowieka np. wysypiska, zwałowiska, zbiorniki osadowe, budowle ziemne.
(inżynieria leśna, gruntoznawstwo), grunty jednofrakcyjne o jednolitym uziarnieniu, to jest grunt składający się z cząstek lub ziaren tylko jednej frakcji. W PN-EN- ISO 14688-1 podzielono grunty podstawowe na: iły, piaski, żwiry, kamienie, głazy i duże głazy. Przy czym pisaki i żwiry mogą być drobne, średnie i grube.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 » Wszystkich stron: 71