Lasy Państwowe

A B C D E Ę F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Dział

Inżynieria leśna

Ilość znalezionych haseł: 1057

Hydrologia

izotacha

(inżynieria leśna, hydrologia), linia łącząca na mapie punkty o jednakowej prędkości ruchu wody w warstwie wodonośnej (hydroizotacha).ang. isotach

Zobacz więcej...

Hydrologia

izoterma sorpcji

(inżynieria leśna, hydrologia), zależność, oceniona w określonej temperaturze, między stężeniem substancji w sorbencie i kontaktującym się z nim roztworze. Izoterma sorpcji pozwala ocenić podstawowe parametry sorpcji, tzn. stałą podziału Kd (KF) i obliczyć współczynnik opóźnienia migracji R. W stanie równowagi jest to zależność między stężeniem substancji zanieczyszczającej C w fazie ciekłej (woda podziemna) a stężeniem N w fazie stałej (skała).ang. sorption isotherm

Zobacz więcej...

Hydrologia

jakość wody

(inżynieria leśna, hydrologia), właściwość wody opisana zespołem cech stanowiących o przydatności wody do określonych celów. Bez dodatkowego określenia celu jakość wody jest rozumiana jako przydatność dla zaopatrzenia ludności. Jakość wody określa się porównując analizę ocenianej wody z odpowiednimi przepisami lub normami. W związku z tym pojęcie jakość wody. jest różnie rozumiane w poszczególnych państwach (ze względu na stosowanie zróżnicowanych kryteriów), a nawet w danym kraju, ze względu na okresowe zmiany przepisów i zróżnicowane użytkowanie wód. Przy określaniu jakości wody ocenia się jej skład chemiczny, właściwości fizyczne, właściwości chemiczne, właściwości organoleptyczne oraz skład bakteriologiczny. Przekroczenie ocenianych wskaźników jakości wody świadczy o zanieczyszczeniu geogenicznym lub antropogenicznym wody (zanieczyszczenia wód podziemnych). Wody powierzchniowe i podziemne różnią się jakością. Jakość wód podziemnych jest z reguły wyższa niż powszechnie zanieczyszczonych wód powierzchniowych. Wody podziemne wykazują też mniejsze wahania jakości, w naturalny sposób są bowiem lepiej chronione przed przenikaniem zanieczyszczeń z powierzchni terenu.ang. water quality, quality of water

Zobacz więcej...

Hydrologia

jaz

(inżynieria leśna, hydrologia), budowla wznoszona w poprzek cieku w celu spiętrzenia i regulowania poziomu wody, lecz bez zbiornika retencyjnego. Głównymi elementami jazu są: korpus, ponur, poszur i przyczółki. Korpus, stanowiący środkową część jazu, mieści się w łożysku cieku i zależnie od konstrukcji jazu może mieć przekrój poprzeczny w kształcie prostokąta, trapezu, wieloboku lub krzywoliniowy. Wlotowa część jazu, zwaną ponurem, stanowi umocniona część łożyska cieku. Natomiast umocniona część łożyska cieku od strony dolnej, nosi nazwę poszuru i wykonana bywa w kształcie niecki, która jest wypełniona wodą i chroni łożysko cieku przed tworzeniem się wyboju zagrażającego podmyciu budowli.

Zobacz więcej...

Hydrologia

jednostka hydrogeologiczna

(inżynieria leśna, hydrologia), fragment litosfery stanowiący przestrzennie i dynamicznie zdefiniowany system hydrogeologiczny (dział wód podziemnych).1. Jednostka hydrogeologiczna regionalna, obszarowa, ogólna nazwa jednostki taksonomicznej w regionalizacji hydrogeologicznej, np. prowincja, region, subregion, obszar.2. Jednostka hydrogeologiczna hydrostratygraficzna, np. piętro wodonośne, poziom wodonośny.3. Jednostka hydrogeologiczna strukturalna, odpowiednik struktury hydrogeologicznej.ang. hydrogeological unit

Zobacz więcej...

Hydrologia

jezioro acidotroficzne

(inżynieria leśna, hydrologia), zbiorniki na podłożu krystalicznym o wodzie pozbawionej wapnia, kwaśnej, o znikomej żyzności i ubogim życiu organicznym. Ten typ jezior jest charakterystyczny dla terenów wulkanicznych, np. Japonii.

Zobacz więcej...

Hydrologia

jezioro alkalitroficzne (kalcytroficzne)

(inżynieria leśna, hydrologia), zbiorniki wodne występujące zwykle wśród pól i łąk, których woda zawiera znaczne ilości wapnia (minimum 0,1 g CaO w 1 dm3).

Zobacz więcej...

Hydrologia

jezioro dystroficzne

(inżynieria leśna, hydrologia), jałowe zbiorniki wodne o bardzo małej produkcji biologicznej, których woda ma barwę brązową i wykazuje kwaśny odczyn. Przezroczystość wody jeziornej jest niewielka 0,5-1,0 m. Pas roślinności brzegowej w jeziorach dystroficznych jest dobrze rozwinięty, składa się głównie z mchu torfowca. Zarastając jeziora tego typu przekształcają się w trzęsawiska, a następnie torfowiska wysokie. Małe jeziorka dystroficzne otoczone torfowiskami nazywane są sucharami.

Zobacz więcej...

Hydrologia

jezioro eutroficzne

(inżynieria leśna, hydrologia), żyzne zbiorniki wodne o wysokiej produkcji biologicznej, wyrażającej się m.in. częstymi zakwitami planktonu, które powodują wyraźną zmianę barwy wody na zieloną. Pas roślinności brzegowej w tego typu zbiornikach jest zazwyczaj dobrze rozwinięty i zajmuje znaczną część jeziora. Intensywne procesy mineralizacji materii organicznej prowadzą do zużycia tlenu w wodach przydennych, czyli do deficytu tlenowego. W wyniku tego na dnie zbiornika powstają stosunkowo słabo rozłożone osady denne w postaci ciemnego mułu typu sapropelu. W rozwoju ewolucyjnym jezioro eutroficzne ulega stopniowemu zamulaniu i zarastaniu przekształcając się powoli w trzęsawisko, a następnie w torfowisko niskie.

Zobacz więcej...

Hydrologia

jezioro mezotroficzne

(inżynieria leśna, hydrologia), średnio żyzne zbiorniki wodne o niezbyt dużej ilości substancji biogennych. W okresie wegetacyjnym przezroczystość wody wynosi najczęściej 3-7 m, pas roślinności brzegowej jest przeważnie dość rozwinięty. Procesy mineralizacji materii organicznej pociągają za sobą nierzadko dość znaczne zużycie tlenu w wodach przydennych, w rezultacie czego osady denne wykazują różny stopień rozkładu. Przeważa w nich dość ciemny muł zbliżony do sapropelu. W rozwoju ewolucyjnym jezioro mezotroficzne przekształca się w jezioro eutroficzne.

Zobacz więcej...

Hydrologia

jezioro oligotroficzne

(inżynieria leśna, hydrologia), mało żyzne zbiorniki wodne o niewielkiej produkcji biologicznej, wynikającej z niedoboru substancji organicznych. W okresie wegetacyjnym przezroczystość wody wynosi z reguły powyżej 7 m, woda ma barwę na ogół niebieskawą, rzadziej zielonkawą. Woda w jeziorze jest dobrze natleniona nawet w strefie przydennej. Na dnie zbiornika powstają dobrze rozłożone osady denne w postaci jasnego mułu bez siarczków typu gytii. W rozwoju ewolucyjnym jezioro oligotroficzne przekształca się w jezioro mezotroficzne.

Zobacz więcej...

Hydrologia

jezioro siderotroficzne

(inżynieria leśna, hydrologia), zbiorniki wodne tzw. Żelaziste; ich woda, a przede wszystkim osady denne zawierają duże ilości związków żelaza. Ten typ jezior jest charakterystyczny dla Skandynawii.

Zobacz więcej...

Hydrologia

kanały krasowe

(inżynieria leśna, hydrologia), połączone pustki krasowe poziome lub nachylone, nieregularnych kształtów i o zmiennych średnicach od 0,01 do kilku metrów, w których mogą płynąć wody podziemne. Kanały krasowe często łączą jaskinie. Występują zarówno w strefie wadycznej, jak i w strefie freatycznej. Kanały krasowe są szczególnie rozwinięte w strefie wahań zwierciadła wód gruntowych (strefa przejściowa).ang. karst channels

Zobacz więcej...

Hydrologia

karta rejestracyjna studni

(inżynieria leśna, hydrologia), dokument w postaci tekstowo-graficznego zestawienia danych dotyczących studni, w tym geodezyjnych i techniczno-eksploatacyjnych, sporządzany w celu jej rejestracji.ang. well register card

Zobacz więcej...

Hydrologia

kaszyca, konstrukcja kaszycowa

(inżynieria leśna, hydrologia), budowla oporowa stosowana do umocnienia skarp i zboczy, najczęściej brzegów potoków i osuwisk, o konstrukcji drewniano - kamiennej, w której belki drewniane pełnią funkcję konstrukcyjną, a wypełnienie stanowi materiał kamienny i grunt. Właściwości: samouszczelnienie, jednoczesna stabilność i elastyczność konstrukcji, odporność na podmywanie i osiadanie, możliwość „ożywienia” tj. nasadzenia roślinności w konstrukcji kaszycy.

Zobacz więcej...

« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 »
Wszystkich stron: 71

Kontakt

CZCIONKA A A⁺ A⁺

Strona główna

Pielęgnowanie drzew

Prawne podstawy wycinki drzew

Bezpieczeństwo i higiena pracy w leśnictwie

Botanika leśna

Anatomia i morfologia roślin

Drzewa i krzewy

Ekologia i geografia roślin

Ochrona roślin

Rośliny zielne

Systematyka roślin

Edukacja leśna

Biocenoza leśna

Dynamika biocenoz leśnych

Ekologia drzew leśnych

Ekologiczne funkcje lasu

Ekosystem leśny

Las jako zjawisko geograficzne

Las – naturalny zbiornik węgla

Podstawowe pojęcia z zakresu ekologii

Podstawowe zasady, prawa i teorie ekologiczne

Samoregulacja w ekosystemach leśnych

Siedlisko i środowisko leśne

Środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów

Wymagania ekologiczne drzew i krzewów leśnych

Ekonomika leśnictwa

Entomologia leśna

Ergonomia w leśnictwie

Fitopatologia leśna

Gleboznawstwo leśne

Elementy mineralogii, petrografii, geologii historycznej, geomorfologii

Gleba jako fizyczne i chemiczne środowisko życia

Żywe organizmy w glebie i próchnica

Laboratorium gleboznawcze, sprzęt i aparatura

Podstawy klasyfikacji gleb, kryteria i zasady

Jednostki klasyfikacji gleb

Historia i tradycja leśna

Genetyka i selekcja drzew leśnych

Szczegółowa hodowla lasu

Środowiskowe zagrożenia drzew i drzewostanów

Informatyka w leśnictwie

Dokumentacja SILP

Oprogramowanie i sprzęt

Sprzęt informatyczny

Inżynieria leśna

Budownictwo leśne

Drogownictwo leśne

Lasy i leśnictwo

Mechanizacja prac leśnych

Meteorologia i klimatologia leśna

Nauka o produkcyjności lasu

Nauka o surowcu drzewnym

Ochrona przeciwpożarowa

Ochrona przyrody

Ochrona przyrody

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Wartościowanie nieruchomości leśnych

Zarząd przypadający oraz sprawowany przez Lasy Państwowe

Prawo ochrony środowiska i polityka leśna

Siedliskoznawstwo leśne

Uboczne użytkowanie lasu

Urządzanie lasu

Użytkowanie lasu

Zoologia leśna

Fizjologia leśna