Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej

Dział

Lasy i leśnictwo

Ilość znalezionych haseł: 96

Lasy i leśnictwo

Puszcza Augustowska

(lasy i leśnictwo), kompleks leśny na Suwalszczyźnie, pozostałość po dawnych puszczach jaćwieskich. Rozciąga się od doliny górnej Biebrzy, po południowe krawędzie Pojezierza Wschodniosuwalskiego. Ok. ? (114,4 tys. ha) Puszczy znajduje się na terenie Polski, a reszta na Litwie i Białorusi. Uważana jest za największy obszar leśny w Polsce i niezwykle atrakcyjny pod względem krajobrazowym, turystycznym, przyrodniczym i łowieckim. Przez Puszczę Augustowską prowadzą szlaki kajakowe rzekami: Czarną Hańczą, Rospudą, Marychą, Blizną oraz Kanałem Augustowskim. W obrębie Puszczy mieści się Pojezierze Augustowskie z jeziorami: Necko, Rospuda, Białe, Studzieniczne, Sajno, Serwy. W obrębie Puszczy znajduje się Wigierski Park Narodowy, a jej południowa część tworzy otulinę północnego krańca Biebrzańskiego Parku Narodowego. Przez Puszczę Augustowską prowadzą piesze, rowerowe i kajakowe szlaki turystyczne. Do połowy XVI wieku Puszcza Augustowska, jako własność królów Polski (pod nazwą Puszczy Perstuńskiej i Przełomskej), była terenem łowów królewskich na grubego zwierza (tury, żubry, łosie, jelenie, dziki, niedźwiedzie, wilki). Puszczańskie osadnictwo rozwinęło się w XVII i XVIII wieku z osiadłych tu strażników królewskich strzegących ostępów leśnych, smolarzy, rybaków, bartników. Dziś żyje tu około 50 gatunków ssaków (m.in.: łoś, jeleń, dzik, wilk, ryś, borsuk, wydra, bóbr), 150 gatunków ptaków, ponad 30 gatunków ryb, prawie wszystkie gatunki płazów i gadów krajowych oraz liczne gatunki skorupiaków i owadów. Na drzewostany Puszczy Augustowskiej składają się w 73% bory sosnowe i sosnowo-świerkowe z partiami lasu mieszanego. Najcenniejsze przyrodniczo fragmenty puszczańskie objęte zostały ochroną rezerwatową.

Zobacz więcej...

Lasy i leśnictwo

Puszcza Białowieska

(lasy i leśnictwo), nazwa zwartych kompleksów leśnych, która w XV wieku przypisana została lasom należącym do dworów w Bielsku, Kamieńcu i Wołkowysku (stąd nazwy Puszcz, z których się składała: Bielskiej, Kamienieckiej i Wołkowyskiej). Po dalszym rozpadzie tych Puszcz w wyniku rozwoju osadnictwa, obecna Puszcza Białowieska składa się z ocalałych fragmentów dawnych puszcz Białowieskiej, Ladzkiej i Świsłockiej. Po unii lubelskiej w 1569 r., zachodnim skrajem Puszczy Białowieskiej biegła granica między Polską a Wielkim Księstwem Litewskim. W 1589 r. Puszcze Białowieską zaliczono do królewskich dóbr stołowych. Obecnie wchodzi w skład Nadleśnictw Białowieża, Browsk i Hajnówka. Są tu ostatnie w tej części Europy fragmenty lasów o charakterze pierwotnym, z dominującymi lasami grądowymi i mieszanymi. W drzewostanach spotyka się najczęściej świerk pospolity (26%), sosnę zwyczajną (24%), olszę czarną (17%), dąb szypułkowy (12%) i brzozę (11%). W puszczy żyje 58 gatunków ssaków (w tym ponad 300 żubrów), 250 ptaków, 7 gadów (m.in. żółw błotny i gniewosz plamisty), 13 płazów, 32 ryb, ponad 9000 owadów, 331 pająków, 20 pijawek. W 1986 r. Puszcza uznana została za Obszar Chronionego Krajobrazu i różnymi formami ochrony objęto ponad 50% jej powierzchni (w tym m.in.: 20 rezerwatów przyrody o powierzchni 3208 ha, ponad 1100 drzew uznanych za pomniki przyrody, 2 ostoje zwierząt chronionych, 94 strefy ochronne gniazd bociana czarnego i orlika krzykliwego). 401 drzew wpisano do krajowego rejestru programu zabezpieczenia puli genowej.

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt