(łowiectwo), polowanie konno ze sforą psów, inaczej par force. Rodzaj polowania stosowany dawniej we Francji, któremu towarzyszyły charakterystyczne sygnały grane na rogach francuskich.
(łowiectwo), polowanie polegające na przepędzaniu kęp zakrzaczeń, trzcin, łanów kukurydzy itp., najczęściej z użyciem psów ras myśliwskich. Myśliwi stojący na stanowiskach oddają strzał do wypłoszonych bażantów, w górę, pod kątem nie mniejszym niż 60 stopni, uważając, aby na drodze śrucin nie było przeszkód np. gałązi, które mogłyby spowodować rykoszety.
(łowiectwo), tym sposobem najczęściej poluje się na dzikie kaczki na dużych kompleksach stawów. Myśliwi zajmują stanowiska na groblach i oddają strzały do kaczek płoszonych przez naganiaczy, którzy penetrują zarośnięte brzegi. Psy towarzyszace myśliwym aportują strzelone kaczki, a także wyszukują postrzałki.
(łowiectwo), obecnie jest to jedyny dozwolony sposób polowania na zające szaraki. Polega on na płoszeniu zajęcy i napędzaniu ich na linię myśliwych. W polowaniu takim musi brać udział minimum 6 myśliwych. Zabronione jest używanie psów, z wyłaczeniem aportowania strzelonych zajęcy. Myśliwi mogą strzelać wyłacznie z pozycji stojącej, wolnym tempem do zajęcy będących w ruchu, na odległość do 40 m.
(łowiectwo), rodzaj polowania polegający na wyszukaniu świeżego tropu, interesującej myśliwego zwierzyny, najlepiej na niewielkiej warstwie świeżego śniegu i podążaniu tym tropem za zwierzyną. W trakcie takiego polowania nie zawsze udaje się dojść na odległość umożliwiającą oddanie skutecznego strzału. Zwierzyna zazwyczaj uchodzi przed człowiekiem. Często jednak dochodzi do przypadkowych spotkań kończacych się jej pozyskaniem. Ten sposób jest niezwykle skuteczny przy polowaniu np. na kuny.
(łowiectwo), polowanie na drapieżniki z udziałem psów, na którym myśliwi zajmują stanowiska przy stogach i oddają strzały wyłącznie do zwierzyny odchodzącej od stogów.
(łowiectwo), rodzaj polowania stosowany niegdyś na wilki. Polegał na tym, iż po otropieniu wilków i ustaleniu miejsca ich zalegania teren otaczano sznurem z zawieszonymi gęsto czerwonymi choragiewkami. Myśliwi zajmowali stanowiska, po czym zdejmowano fladry w pobliżu tych stanowisk. Ruszone przez naganiaczy wilki próbowały wyjść przez miejsca nieofladrowane, zbliżajac się do myśliwych na odległość skutecznego strzału.
(łowiectwo), model polowania polegający na pędzeniu zwierzyny przez nagankę w kierunku wcześniej rozstawionych na linii myśliwych.
(łowiectwo), rodzaj polowania z użyciem psów myśliwskich małych ras (jamniki, teriery). Zadaniem psa jest wypłoszenie z nory najczęściej lisa, borsuka lub jenota, na którego oczekuje myśliwy, przygotowany do oddania strzału. Ten rodzaj polowania wymaga od myśliwego dużej koncentracji.
(łowiectwo), polowanie, w którym uczestniczy co najmniej dwóch myśliwych współdziałających ze sobą lub myśliwy współdziałający z naganiaczem lub naganiaczami. Klasyczne polowanie zbiorowe polega na tym, iż myśliwi rozstawieni są na stanowiskach, a naganka napędza na nich zwierzynę. Towarzyszą mu sygnały grane na rogach myśliwskich oraz inne elementy kultury i zwyczajów łowieckich np. pokot (tradycyjne ułożenie zwierzyny i oddanie jej hołdu).
(łowiectwo), polowanie zbiorowe, na którym myśliwi zajmują stanowiska wyłącznie na ambonach umożliwiających oddanie strzału z wysokości co najmniej 2 m (odległość od powierzchni gruntu do podłogi w ambonie) i na którym każde pędzenie rozpoczyna się i kończy o czasie wyznaczonym przez prowadzącego polowanie.
(łowiectwo), polowanie polegające na tym, iż myśliwi rozstawieni na linii wolnym tempem penetrują łany upraw rolniczych (kukurydzy, buraków, poplonów itp.) Zadaniem towarzących im psów myśliwskich jest wyszukiwanie, wystawianie i aportowanie strzelonej zwierzyny, jak również dochodzenie postrzałków. Tym sposobem najczęściej poluje się na bażanty i kuropatwy.
(łowiectwo), organizacja zrzeszająca myśliwych powstała w 1929 r. z przekształcenia Centralnego Związku Stowarzyszeń Łowieckich. Obecnie liczy blisko 110 tys. myśliwych. Funkcjonuje w oparciu o ustawę z 13.10.1995 r. Prawo łowieckie oraz Statut.
(łowiectwo), świeżo spadły snieg pokrywający stare tropy zwierzyny, ułatwiajacy tzw otropienie zwierzyny tzn. ustalenie czy znajduje się w określonym terenie.
(łowiectwo), grupa organizmów tego samego gatunku, wystepujących na określonym obszarze, w określonym czasie.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 » Wszystkich stron: 51