(meteorologia i klimatologia leśna), charakterystyka sezonowej zmienności elementu (lub elementów) klimatycznych w określonym miejscu.
(meteorologia i klimatologia leśna), klasyfikacja chmur obejmująca 10 rodzajów chmur, charakterystycznych dla poszczególnych pięter troposfery.
(meteorologia i klimatologia leśna), zbiór kropel wody powstających na powierzchni ziemi, wskutek kondensacji pary wodnej w otaczającym, przezroczystym powietrzu. Powstaje drogą radiacyjną (gdy temperatura podłoża przez nocne wypromieniowanie ciepła obniży się poniżej temperatury punktu rosy) lub podczas adwekcji (gdy ciepłe, wilgotne powietrze styka się z chłodną powierzchnia o temperaturze poniżej temperatury punktu rosy powietrza).
(meteorologia i klimatologia leśna), strefa cisz lub słabych wiatrów w obrębie równikowej bruzdy obniżonego ciśnienia.
(meteorologia i klimatologia leśna), stan atmosfery określający kierunek przemieszczania się cząstek powietrza w pionie przy adiabatycznych zmianach temperatury. Kierunek przemieszczania się cząstek zależy od różnicy gradientów temperatury poruszających się cząstek i powietrza otaczającego. Cząsteczka unosi się podczas równowagi chwiejnej, osiada podczas równowagi stałej, pozostaje w określonej pozycji w czasie równowagi obojętnej. Równowaga termiczna wiąże się z pionową stratyfikacją temperatury powietrza.
(meteorologia i klimatologia leśna), grubość warstwy wody (mm) uzyskanej ze stopienia pokrywy śnieżnej o grubości 1 cm. R.w.ś. można obliczyć mnożąc gęstość sniegu (g/cm3) przez 10.
(meteorologia i klimatologia leśna), schemat określający kierunki wiatru wg stron świata lub wykres prezentujący udział poszczególnych kierunków wiatru i cisz na określonej stacji meteorologicznej.
(meteorologia i klimatologia leśna), zmiana kierunku przechodzenia promieniowania słonecznego w atmosferze. Promieniowanie jest reemitowane we wszystkich kierunkach przez gazy i aerozole tworzące atmosferę, co powiduje jasność całego nieba (również podczas całkowitego zachmurzenia, kiedy do podłoża dociera jedynie promieniowanie rozproszone).
(meteorologia i klimatologia leśna), ruch powietrza w kierunku pionowym (konwekcyjny), unoszenie się powietrza.
(meteorologia i klimatologia leśna), ruch powietrza, w którym prędkość ma składową pionową skierowaną w dół.
(meteorologia i klimatologia leśna), kąt stanowiący 1/32 kąta pełnego tj. 11,25o, używany w nawigacji i do określania kierunku wiatru.
(meteorologia i klimatologia leśna), osad kryształków lodu powstający na drzewach, przewodach, siatkach ogrodzeniowych podczas adwekcji cieplejszego, wilgotnego powietrza nad zimne podłoże. Wyróżnia się sadź miękką powstającą na ogół w temperaturze poniżej -8oC oraz sadź twardą tworzącą się w temperaturze 0 - 8oC przy umiarkowanym lub silnym wietrze.
(meteorologia i klimatologia leśna), suma wszystkich strumieni promieniowania dochodzących do określonej powierzchni (krótkofalowe promieniowanie całkowite słoneczne i długofalowe promieniowanie zwrotne atmosfery) i od niej uchodzących (długofalowe promieniowanie własne powierzchni ziemi i krótkofalowe promieniowanie odbite).
(meteorologia i klimatologia leśna), niże przemieszczające się jeden po drugim po pofalowanym froncie, będące w różnych stadiach rozwoju.
(meteorologia i klimatologia leśna), siła wywierana przez wiatr na powierzchnie prostopadłe do jego kierunku. Wyrażana jest w skali Beauforta.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 » Wszystkich stron: 22