(nauka o surowcu drzewnym), dłużyce i kłody przeznaczone do produkcji materiałów tartych. sortyment klasyfikacji przeznaczeniowej. Drewno odpowiadające jakością drewnu wielkowymiarowemu.
(nauka o surowcu drzewnym), występuje u dwuliściennych. Jest to tkanka drzewna kurcząca się silniej w czasie dojrzewania lub wkrótce po dojrzeniu, aniżeli drewno normalne. Tworzone jest ono zwykle po górnej stronie nachylonej łodygi. W miejscu tworzenia się drewna tensyjnego słój roczny jest zdecydowanie szerszy. Silniejszy skurcz tego drewna i większa jego ilość warunkują podginanie łodygi na stronę występowania tego drewna. Występuje wzdłuż części pnia poddanej działaniu naprężeń rozciągających (nawietrzna strona drzew wystawionych na działanie jednokierunkowych wiatrów). Wśród naszych gatunków drewno napięciowe występuje często u topoli i buka. Bezpośrednio po ścięciu drzewa drewno tensyjne (napięciowe) odznacza się jasną barwą o srebrzystym połysku natomiast po wyschnięciu drewno to ciemnieje i przybiera barwę brunatną. Charakterystyczną cechą drewna napięciowego jest to, że przy piłowaniu daje ono powierzchnię szorstko-włóknistą, co jest niepożądane w tarcicy, szkodliwe w produkcji sklejek, a niedopuszczalne w produkcji zapałek (osika i topola). Drewno tensyjne zwane jest drewnem ciągliwym.
(nauka o surowcu drzewnym), mianem tym określa się wewnętrzną strefę drewna pnia lub strzały, która nie zawiera żywych komórek i która w wyniku wytworzenia wcistek (u niektórych drzew liściastych) lub zamknięcia jamek (u niektórych drzew iglastych) oraz przesycenia związkami twardzielowymi, nie spełnia funkcji fizjologicznych i nie przewodzi wody. Ta strefa drewna, wykazuje na ogół ciemniejsze zabarwienie niż otaczający biel. W trakcie procesu formowania się twardzieli następuje rozkład treści żywych komórek i przesycenie ścian komórkowych powstającymi związkami chemicznymi, tzw. substancjami twardzielowymi tj. związkami żywicznymi, garbnikami i barwnikami.
(nauka o surowcu drzewnym), drewno nasycone monomerami, które po spolimeryzowaniu tworzą z drewnem lignomer. Charakteryzuje się on zwiększoną trwałością, zmniejszoną nasiąkliwością i podwyższonymi parametrami mechanicznymi.
(nauka o surowcu drzewnym), drewno klejone wielowarstwowo umożliwiające wyprodukowanie bloków, belek oraz elementów o kształcie odbiegającym od prostego, np.: kadłuby jachtów; na drewno warstwowe wykorzystuje się głównie buki, rzadziej brzozę.
1. (nauka o surowcu drzewnym), część przyrostu rocznego grubości po stronie dośrodkowej, która powstaje na początku sezonu wegetacyjnego. Komórki tworzące ten rodzaj drewna charakteryzują się dużym światłem i ciękimi ścianami zaś drewno to posiada małą gęstość. U wielu drzew drewno wczesne powstaje przed rozwojem liści, z uprzednio nagromadzonych materiałów zapasowych. W tym stadium główne zadanie drewna polega na przewodzeniu wody i rozpuszczonych w niej soli mineralnych 2. (nauka o surowcu drzewnym), warstwa słoja rocznego o jaśniejszym zabarwieniu na przekroju poprzecznym pnia
1. (nauka o surowcu drzewnym), drewno o minimalnej średnicy górnej bez kory wynoszącej co najmniej 14 cm. 2. (nauka o surowcu drzewnym), drewno okrągłe o średnicy górnej mierzonej bez kory od 14 cm wzwyż
(nauka o surowcu drzewnym), drewno łuszczarskie w kłodach i wyrzynkach przeznaczone do produkcji pudełek na zapałki i zapałek. Surowiec specjalny, dawniej sortyment klasyfikacji przeznaczeniowej.
(nauka o surowcu drzewnym), drewno porażone sinizną o charakterystycznym sino-czarnym zabarwieniu strefy bielastej. Drewno takie pozbawione jest walorów dekoracyjnych przy zachowaniu parametrów właściwości mechanicznych.
1. (nauka o surowcu drzewnym), 1. Drewno wysokiej jakości łupane promieniowo przeznaczone na gonty, deszczułki bednarskie itp.. Sortyment klasyfikacji przeznaczeniowej. 2. Drewno opałowe lub przeznaczone na cele celulozowo-papiernicze 2. (nauka o surowcu drzewnym), surowiec drzewny wyrabiany z drewna okrągłego przez dzielenie go wzdłuż włókien narzędziami rozłupującymi
(nauka o surowcu drzewnym), sortyment wielkowymiarowego drewna okrągłego wysokiej jakości, zaliczany do tzw. sortymentów cennych, przeznaczony do skrawania obwodowego, wyrabiany w formie wyrzynków i kłód z sosny, jodły i gatunków liściastych. Niedopuszczalne są pęknięcia promieniowe i inne uniemożliwiające obwodowe skrawanie drewna, niepożądane są spłaszczenia i zbieżystość; w klasyfikacji przeznaczeniowej zaliczano tu surowiec sklejkowy i surowiec zapałczany, aktualnie jego cechy określone są w warunkach technicznych dla drewna łuszczarskiego.
(nauka o surowcu drzewnym), patrz: drewno małowymiarowe
(nauka o surowcu drzewnym), drewno małowymiarowe o maksymalnej średnicy 7cm w korze, wyrabiane w trakcie realizacji cięć w drzewostanach bliskorębnych i rębnych z gałęzi i konarów drzew. Przeznaczona głównie na cele energetyczne.
(nauka o surowcu drzewnym), drewno pozyskane z gałęzi okrzesywanych i podszytowych drzew lub w czyszczeniach późnych i trzebieżach wczesnych z drzew o parametrach drewna małowymiarowego.
(nauka o surowcu drzewnym), wyrabiana w celu dalszego przetworzenia na zrębki do celów przemysłowych lub energetycznych.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 » Wszystkich stron: 32