(nauka o surowcu drzewnym), reakcja podstawiania atomów wodoru w grupie wodorotlenowej składników drewna przez grupę acetylową -OC-CH3 - zabieg hydrofobizujący drewno.
(nauka o surowcu drzewnym), zjawisko łączenia się powierzchniowych warstw dwóch różnych ciał stykających się ze sobą, wywołane oddziaływaniem sił międzycząsteczkowych: przyczepność, przyleganie. Pochodzi od łacińskiego adhesio - przyleganie.
(nauka o surowcu drzewnym), substancja zagęszczana w procesie adsorpcji. Pochłaniana powierzchniowo jak np. para wodna pochłaniana powierzchniowo przez drewno.
(nauka o surowcu drzewnym), powierzchniowe pochłanianie np. wody z otaczającego powietrza i jej wiązanie na powierzchni substancji drzewnej ścian komórkowych.
(nauka o surowcu drzewnym), zwana adsorpcją chemiczną. Podstawę wiązania wody stanowią międzycząsteczkowe siły przyciągania działające na powierzchni adsorbenta na nieznaczną odległość. Przejście czasteczek pary wodnej z bezładnego ruchu w układ przestrzennie uporządkowany powoduje uwolnienie energii, która ujawnia się w postaci wydzielanego ciepła adsorpcji. Zjawisko adsorpcji jednocząsteczkowej obejmuje przedział wilgotności drewna do 4%, a przyswajana w ten sposób woda określana jest w chemii drewna mianem wody związanej.
(nauka o surowcu drzewnym), zwana adsorpcją fizyczną - faza adsorpcji pary wodnej przez drewno, w którym zachodzi fizyczne wiązanie cząsteczek wody z grupami wodorotlenowymi składników ściany komórkowej poprzez już wcześniej utworzoną warstwę monomolekularną.
(nauka o surowcu drzewnym), wzrost elementów rośliny w kierunku pączka szczytowego. Tworzenie się drewna późnego rozpoczyna się od podstawy pnia lub gałęzi i postępuje w kierunku szczytu tych elementów.
(nauka o surowcu drzewnym), są to cechy wywierające wpływ na przebieg zjawisk dźwiękowych w drewnie. Właściwości te decydują o możliwościach i zakresie zastosowania drewna jako materiału rezonansowego i dźwiękochłonnego. Istotną rolę w tej dziedzinie odgrywają prędkość rozchodzenia się dźwięku, oporność akustyczna i tłumienie dźwięku.
(nauka o surowcu drzewnym), cecha roztworów elektrolitów polegajaca na przewadze stężenia jonów wodorotlenowych OH- nad steżeniem jonów wodorowych H+ (pH>7,0).
(nauka o surowcu drzewnym), nazwa handlowa drzew z rodzaju Peltogyne z Ameryki Południpowej (tropikalnej). Drzewa o twardzieli zabarwionej. Biel kremowobiały, twardziel zaś szaropurpurowa po ścieńciu. Na powietrzu zmienia kolor na fioletowoczerwony. Drewno ciężkie i twarde przy czym bardzo trwałe.
(nauka o surowcu drzewnym), obszar pomiędzy micelami (krystalitami), gdzie łańcuchy celulozy przebiegają w sposób bezkształtny lub mniej uporządkowany.
(nauka o surowcu drzewnym), zróżnicowanie wartości kurczenia się i pęcznienia drewna w zależności od kierunku anatomicznego nazywamy anizotropią. Najniższe wartości wkazują zmiany liniowe w kierunku równoległym do przebiegu włókien, pośrednie wartości- zmiany w kierunku promieniowym, największe natomiast występują w kierunku stycznym.
(nauka o surowcu drzewnym), zdolność łańcuchów celulozy do łączenia się w większe zespoły tj. tworzenie wiązek o różnej grubości.
(nauka o surowcu drzewnym), hormony roślinne - substancje wytwarzane przez komórki liści, łodyg i korzeni regulujące szybkość wzrostu i rozwoju rośliny. Są to tzw. regulatory wzrostu. Najpospolitszą auksyną jest kwas indylooctowy (IAA) wytwarzany w stożkach wzrostu.
(nauka o surowcu drzewnym), nazwa handlowa drewna drzew z rodzaju Lophira z Afryki Zachodniej i Środkowej. Drewno z twardzielą zabarwioną. Barwa twardzieli czerwonoczekoladowobrązowa, często z fioletowobrązowym odcieniem, z czasem ciemnieje do ciemnobrązowej. Biel wąski bladoróżowy. Drewno to zawiera dużo związków ekstrakcyjnych, jest bardzo cięzkie (>1100kg/m3 w stanie suchym) i wyjątkowo twarde. Odznacza się bardzo dużą trwałością.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 » Wszystkich stron: 27