(nauka o surowcu drzewnym), są to wiązki o grubości około 400 nm (z porami o szerokości do 10 nm), zawierającymi na poprzecznym przekroju około 500000 drobin celulozy. Z makrofibryl tworzone są już poszcególne warstwy (pokłady) ścian komórkowych.
(nauka o surowcu drzewnym), budowa (struktura) drewna widoczna gołym okiem lub przy użyciu lupy o powiększeniu do 10 razy. W ramach budowy makroskopowej wyróżniamy Przyrosty roczne grubości (słoje roczne), drewno wczesne i późne, naczynia, promienie drzewne itp.
(nauka o surowcu drzewnym), warstwa obumarłego drewna z odpadającą korą na pobocznicy pnia lub przykryta nowo narastającymi słojami drewna, powstająca w drzewach rosnących w następstwie obumarcia miazgi (kambium) np. przez silne nasłonecznienie (oparzelina, zgorzelina), pożar lub zdarcie kory.
(nauka o surowcu drzewnym), powstaje w następstwie urazów mechanicznych na pniu drzewa głównie w wyniku uderzeń lub odarcia kory przez drzewa obalane przez wiatr względnie podczas realizacji cięć.
(nauka o surowcu drzewnym), materiałami zapasowymi w drewnie są cukry, skrobia i tłuszcze. Stanowią podstawę procesów życiowych drzewa. One to umożliwiają wiosenny rozwój pąków i liści, budowę nowo powstającego słoja rocznego, okresowe wytwarzanie nasion, regulowanie ciśnienia osmotycznego w komórkach przez przemianę skrobi na rukry proste.
(nauka o surowcu drzewnym), mianem mechanicznych właściwości drewna określa się zdolność przeciwstawiania się działaniu sił zewnętrznych, powodujących przejściowe i trwałe odkształcenia lub w warunkach krańcowych zniszczenie drewna. Do właściwości mechanicznych zalicza się wytrzymałość drewna na ściskanie, rozciąganie, zginanie, moduł sprężystości, udarność, twardość oraz inne, mniej ważne cechy, charakteryzujące odporność drewna na działanie czynników mechanicznych.
(nauka o surowcu drzewnym), merystemy boczne rozmieszczone są jako pokłady lub pasma równolegle do powierzchni organu. Należy do nich głównie kambium wytwarzające wtórną tkankę woskularną oraz fellogen tworzący wtórną tkankę okrywającą.
(nauka o surowcu drzewnym), merystemy interkalarne stanowią merystematyczne segmenty organu z obu stron ograniczone segmentami niemerystematycznymi, np. w liściach traw (istnieją przejściowo), w liściach Welwitschia (trwale). Tworzą one pośrednie strefy oddalone od szczytu organu, np. pędy boczne.
(nauka o surowcu drzewnym), w praktyce laboratoryjnej wyróżnia się dwie grupy metod pomiaru gęstości drewna, różniące się sposobem oznaczania objętości próbki. Najczęściej stosowaną metodę stereometryczną, zalecaną przez Polskie Normy PN-77/D-4101 oraz metody wypornościowe, polegające na oznaczeniu objętości wypartej cieczy przez próbkę drewna całkowicie w niej zanurzoną (metody immersyjne) lub na oznaczaniu gęstości drewna przez częściowe zanurzenie próbek w cieczy z wykorzystaniem zdolności do pływania wynikającej z różnicy gęstości cieczy i drewna (metody flotacyjne).
(nauka o surowcu drzewnym), metody określania wilgotności drewna dzieli się na dwie grupy: metody bezpośrednie i metody pośrednie. Do pierwszej należą: suszarkowo-wagowa, destylacyjna, chemiczna. Wśród pośrednich metod: elektrometryczne, radiacyjne, mikrofalowe, jądrowego rezonansu magnetycznego, higrometryczne i kolorymetryczne.
(nauka o surowcu drzewnym), podobny do miękiszu przycewkowego, ale występujący w sąsiedztwie naczyń. Jest on bardziej rozpowszechniony niż miękisz przycewkowy, prawdopodobnie ze względu na to, że nie przeszkadza transportowi wody.
(nauka o surowcu drzewnym), jest to szczególna forma miękiszu przynaczyniowego lub przycewkowego kontaktująca się z elementami trachealnymi drewna wczesnego.
(nauka o surowcu drzewnym), ze względu na kształt elementów składowych miękisz drzewny określa się mianem miękiszu włóknistego.
(nauka o surowcu drzewnym), celulozowe składniki submikrostruktury ściany komórkowej o wymiarach poprzecznych od 10 do 30 nm. Stanowią skupienia fibryl elementarnych. W obszarze mikrofibryl powstają przestrzenie między fibrylarne o szerokości do 6 nm. Maksymalna długość mikrofibryli zbliżona jest do długości łańcucha celulozowego i wynosi od 1500 nm do 2500 nm.
(nauka o surowcu drzewnym), wewnętrzna budowa tkanki drzewnej, dostrzegalna przy użyciu mikroskopu. Tkankę gatunków iglastych tworzą: cewki (wczesne i późne), promienie drzewne (jednorodne i niejednorodne), miękisz drzewny podłużny i przewody żywiczne. Drewno gatunków liściastych natomiast: naczynia, cewki naczyniowe, cweki wokółnaczyniowe, cewki włókniste, włókna drzewne, miękisz podłużny i promienie drzewne.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 » Wszystkich stron: 27