(nauka o surowcu drzewnym), sęki, w których zgnilizna zajmuje powierzchnię nie większą niż 1/3 powierzchni ich przekroju. Powstają w wyniku procesu naturalnego oczyszczania się drzew z gałęzi, po obcięciu częściowo porażonego zgnilizną tylca.
(nauka o surowcu drzewnym), zgrupowanie dwóch lub więcej sęków, których wzajemna odległość jest mniejsza od średnicy drewna okrągłego.
(nauka o surowcu drzewnym), są to sęki zepsute, u których rozłożona przez grzyby tkanka drzewna jest przesycona żywicą; występują one w drewnie gatunków iglastych; stanowią poważną wadę ograniczającą możliwości wykorzystania drewna.
(nauka o surowcu drzewnym), są to sęki opanowane przez zgniliznę miękką w stadium daleko posuniętej destrukcji; tkanka drzewna przedstawia proszkowatą względnie włóknistą substancję o pstrej barwie; sęki te występują przede wszystkim w drewnie gatunków liściastych; stanowią one poważną wadę surowca drzewnego.
(nauka o surowcu drzewnym), sęki (niezrośnięte) o słojach całkowicie niezrośniętych ze słojami otaczającego drewna lub zrośniętych z nimi mniej niż na 1/4 obwodu sęka jeżeli sęk znajduje się w otoczce kory - nosi nazwę otoczkowego lub obrączkowego; powstają przy okrzesywaniu drzew z tylców i obumarłych gałęzi.
(nauka o surowcu drzewnym), u drzew podkrzesanych i oczyszczonych naturalnie sęki zarastają i zajmują tylko część przestrzeni pomiędzy rdzeniem i pobocznicą pnia. Podkrzesanie drzew w odpowiednim terminie redukuje ich obecność do przyrdzeniowej strefy drewna o średnicy nie przekraczającej 8-10 cm.
(nauka o surowcu drzewnym), sęki których drewno nie wykazuje oznak zgnilizny; rozróżnia się sęki zdrowe jasne - ich drewno zbliżone jest barwą do otaczającego drewna, sęki zdrowe ciemne (rogowe) - ich drewno jest znacznie ciemniejsze z powodu większej gęstości usłojenia albo przesycenia żywicą lub garbnikami.
(nauka o surowcu drzewnym), sęki, w których zgnilizna zajmuje więcej niż 1/3 powierzchni ich przekroju; sęk zepsuty drewna dębowego o płytkowatej strukturze rozłożonego drewna i pstrym zabarwieniu nazywany jest dereszem (sarniakiem).
(nauka o surowcu drzewnym), sęki o słojach rocznych zrośniętych ze słojami otaczającego drewna co najmniej na 3/4 obwodu sęka; powstają przy okrzesywaniu drzew z żywych gałęzi.
(nauka o surowcu drzewnym), naturalne suszenie tarcicy, przeprowadzone w warunkach zapewniających podwyższenie jej własności technicznych po przez wyrównanie wilgotności drewna z warunkami otoczenia. Doprowadzenie wilgotności tarcicy do takiego poziomu, w którym może ona być przedmiotem składowania i obrotu towarowego.
(nauka o surowcu drzewnym), kuliste utwory otoczone elementarną błoną. Widoczne w mikroskopie optycznym, a więc stosunkowo duże. Obok białka zawierają mniej lub bardziej obficie lipidy. Stanowią ośrodki syntezy i gromadzenia tłuszczów. Sferosomy zawierające enzymy trawienne zwane są lizosomami pierwotnymi.
(nauka o surowcu drzewnym), sinizna ta występuje w wyrobach drzewnych lakierowanych wyrabianych z surowca drzewnego porażonego przez grzyby wywołujące sinienie drewna; występuje w postaci plam, smug o zabarwieniu od szarosinego do czarnego; bardzo często grzyby przebijają powłokę lakieru i występują na powierzchni wyrobu.
(nauka o surowcu drzewnym), występuje w surowcu drzewnym pozyskiwanym w formie dłużyc, kłód i wyrzynków; widoczna na czołach w postaci charakterystycznych plam zwężających się klinowato w kierunku rdzenia.
(nauka o surowcu drzewnym), spotykamy ją w materiałach tartych; na czołach tarcicy przybiera postać klinowatych plam względnie pierścienia; na płaszczyznach i bokach materiałów tartych występuje najczęściej w postaci kropek, plam i smug.
(nauka o surowcu drzewnym), siły te występują w postaci jednorazowego, gwałtownie działającego uderzenia lub w postaci wielokrotnie powtarzanych, zmiennych co do kierunku obciązeń wibracyjnych.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 » Wszystkich stron: 27