(ochrona lasu), jeden z etapów gradacji. Jest to okres wzrastania populacji owadów. Trwa do osiągnięcia punktu kulminacyjnego. Dzieli się na: stan normalny, stadium wstępne, stadium ostrzegawcze i kończy się stadium wybuchowym.
(ochrona lasu), zjawisko występujące tylko przy bardzo dużych i długotwałych, znacznych spadkach temperatury; w starszych drzewostanach o dużym zwarciu, szkody występują na poziomie wierzchołów drzew; rozległe szkody mogą wystąpić w drzewostanach świerkowych
(ochrona lasu), zjawisko występujące w szkółkach, uprawach i młodnikach podczas ostrych i bezśnieżnych zim. Objawowo bardzo trudno rozróżnić przyczyny występującego żółknięcia i opadania igieł
(ochrona lasu), nocny spadek temperatury przy gruncie poniżej 0o C, wiosną (późny) jesienią (wczesny), w okresie gdy w dzień panują temperatury dodatnie. Zjawisko ważne z punktu stresowego oddziaływania temperatury na drzewa. Wyróżnia się przymrozki całkowite, jeśli w profilu do 2 m nad poziomem gruntu przebieg temperatury jest podobny i przygruntowe, jeśli na wysokości 2 m nie notowano spadku temperatury poniżej 0o C.
(ochrona lasu), przymrozki spowodowane napływem mas chłodnego powietrza, występujące zwykle na dużym obszarze. Grubość mas zimnego powietrza przekracza 2 m nad powierzchnią gruntu.
(ochrona lasu), spowodowane są napływem mas chłodnego powietrza i równoczesnym ochłodzeniem gruntu wskutek wypromieniowania.
(ochrona lasu), powstają w wyniku oziębienia się dolnych warstw powietrza, wywołanego nocnym wypromieniowaniem ciepła z gruntu. Mają charakter lokalny, a miejsca gdzie występują nazywa się zmrozowiskami. Grubość mas zimnego powietrza nie przekracza 2 m nad powierzchnią gruntu.
(ochrona lasu), urządzenie służące do odławiania lub gromadzenia w określonym miejscu organizmów, w celu prognozowania, monitorowania lub ograniczania ich liczebności. W ochronie lasu stosuje się zazwyczaj pułapki klasyczne (naturalne), np.wałki, stosy i dłużyce, oraz sztuczne, np. feromonowe, świetlne, kołnierzowe i lepowe.
(ochrona lasu), urządzenie, które dzięki wykorzystaniu wabiących substancji zapachowych o charakterze seksualnym lub żerowym może być wykorzystywane w ochronie lasu do ograniczenia liczebności szkodliwych owadów leśnych. Pułapki feromonowe spełniają też rolę prognostyczno-zwalczającą, gdyż po ilości złapanych osobników określa się również termin rójki szkodników oraz stopień zagrożenia dla lasu.
(ochrona lasu), pułapka służąca do prognozowania występowania szeregu gatunków szkodników leśnych, m.in.: zasnuja świerkowa, osnuja gwiaździsta, osnuja czerwonogłowa.
(ochrona lasu), syntetyczne pochodne naturalnie występujących pyretryn wytwarzanych przez rośliny z rodzaju Pyrethrum. Charakteryzują się małą toksycznością dla ssaków i ptaków oraz wysoką aktywnością owadobójczą, pozwalającą stosować je w dawkach kilku lub kilkunastu gramów na ha.
(ochrona lasu), wywołana przez bakterie lub grzyby wieloletnia, nie gojąca się choroba drewna i kory, odznaczająca się przemiennym zabijaniem tkanki ranowej i zabliźniającej przez stale powtarzające się porażenia przez sprawcę (nekroza, zgnilizna) i ponownym zabliźnianiem (zgorzel kory, rana)
(ochrona lasu), raptowne zniszczenie lub ubytek tkanki w wyniku działania mechanicznego. W szczególnych przypadkach używa się tego określenia również do ranopodobnych obrazów chorobowych, jednak wywołanych przez mikroorganizmy, np. rakowata rana.
(ochrona lasu), podział Polski na trzy strefy w zależności od możliwości wystąpienia szkód powodowanych przez obfite opady śniegu. Wyróżnia się: strefa I - małe zagrożenia, strefa II - wzmożone zagrożenia, strefa III - silne zagrożenia.
(ochrona lasu), podział Polski na trzy strefy w zależności od możliwości wystąpienia szkód powodowanych przez silnie wiejące wiatry. Wyróżnia się: strefa I - małe zagrożenia, strefa II - wzmożone zagrożenia, strefa III - silne zagrożenia.
« 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 » Wszystkich stron: 20