(ochrona przeciwpożarowa), dostępna dla społeczeństwa interaktywna mapa nadleśnictw w których wprowadzono okresowy zakaz wstępu do lasu, znajdująca się na stronie internetowej Lasów Państwowych.
(ochrona przeciwpożarowa), uruchamiane jako dodatkowe działania prewencyjne w czasie występowania szczególnego zagrożenia pożarowego terenów leśnych. Celem naziemnego patrolu jest: wykrywanie pożarów i gaszenie ich w zarodku oraz nadzór nad bezpiecznym zachowaniem osób przebywających w lesie.
(ochrona przeciwpożarowa), ilość biomasy w przeliczeniu na jednostkę powierzchni. Zależy głównie od rodzaju materiału palnego, składu gatunkowego drzewostanu i jego wieku.
(ochrona przeciwpożarowa), umundurowana, wyposażona w specjalistyczny sprzęt, organizacja społeczna, składająca się z grupy ochotników, przeznaczona w szczególności do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami.
(ochrona przeciwpożarowa), zakaz wstępu na obszary leśne wprowadzany przez nadleśniczego. Powodami dla których wprowadza się zakaz mogą być: wystepująca długotrwała susza powodująca zagrożenie pożarowe, prowadzone zabiegi gospodarcze, wystąpienie zniszczenia albo znacznego uszkodzenia drzewostanów (np. klęski żywiołowe).
(ochrona przeciwpożarowa), zawodowa, umundurowana i wyposażona w specjalistyczny sprzęt formacja, przeznaczoną do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami. Komendant Główny PSP jest organem podległym wobec Ministra Spraw Wewnętrznych Polski.
(ochrona przeciwpożarowa), pas którego zadaniem jest zmniejszenie obciążenia ogniowego w drzewostanie, do 30 metrów w głąb lasu, od zewnętrznej jego granicy, przy której może powstać zarzewie ognia. Wykonuje się go m.in. przez: usuwanie gałęzi, chrustu, odpadów poeksploatacyjnych, usuwanie drzew martwych i przygłuszonych, sadzenie drzew i krzewów liściastych. Materiały palne usuwane przy porządkowaniu pasa należy rozdrobnić na niewielkie frakcje lub równomiernie rozrzucić w głębi drzewostanu.
(ochrona przeciwpożarowa), pas wykonany podobnie jak typ A. Dodatkowo, w odległości 2-5 metrów od zewnętrznej granicy, wykonuje się przynajmniej dwumetrowej szerokości bruzdę, oczyszczoną do gleby mineralnej. Zadaniem bruzdy jest samoistne zatrzymanie rozwoju pożaru pokrywy gleby oraz umożliwienie oparcia na niej działań gaśniczych sprzętem podręcznym.
(ochrona przeciwpożarowa), wykonywany jak typ A, o szerokości 30-100 metrów. Bruzda szerokośći 30-100 metrów, oczyszczona do warstwy gleby mineralnej, powinna przylegać bezpośrednio do obiektu powodującego zagrożenie pożąrowe lasu. Jest to pas przeznaczony głównie do odizolowania obiektów (pól roboczych na poligonach wojskowych) oraz w każdym innym przypadku zaistnienia szczególnego zagrożenia pożarowego. Szerokość terenu, któy należy uporządkować i zmineralizować jest ustalana indywidualnie, w zależności od charakteru obiektu otaczającego go lasu.
(ochrona przeciwpożarowa), wykonywany jak typ A, o szerokości 30-100 metrów. Bruzda szerokości 30-100 metrów, oczyszczona do warstwy gleby mineralnej, powinna przylegać bezpośrednio do wybranych dróg lub linii podziału powierzchniowego. Pas typu D jest linią wytypowaną do taktycznego wykorzystania w działaniach gaśniczych. W składzie gatunkowym drzewostanu należącego do pasa typu D, udzial gatuków liściastych powinien być większy niż 50%. Bruzda gleby mineralnej może być użytkowana rolniczo na potrzeby gospodarki łowieckiej pod warunkiem zachowania jej funkcji przeciwpożarowej. Pas drzewostanu natomiast po uzupełnieniu, np. w zbiorniki wodne, budki lęgowe, posadzeniu krzewów jagodowych, powinien pełnić rolę pasa biologicznego (remizy) dla zwierząt.
(ochrona przeciwpożarowa), zgodnie z definicją rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 21.04.2006 r.: "Przez pas przeciwpożarowy rozumie się system drzewostanów różnej szerokości poddanych specjalnym zabiegom gospodarczym i porządkowym lub powierzchni wylesionych i oczyszczonych do warstwy mineralnej".
(ochrona przeciwpożarowa), niekontrolowany proces spalania w środowisku leśnym powodujący straty ekologiczne i materialne.
(ochrona przeciwpożarowa), powstaje najczęściej od drugiej połowy wiosny do końca lata. Sprzyjają temu długie okresy szuszy, powodujące obniżenie się poziomu wód gruntowych. Pożary te powstaja na torfowiskach, jak również na głębokich murszach. Ich cechą charakterystyczną jest spalanie bezpłomieniowe, wysokie temperatury (do 1000oC) i powolne rozprzestrzenianie się.
(ochrona przeciwpożarowa), rodzaj pożru całkowitego. Ogień przebiega w koronach drzew. W zależności od szybkości posuwania się (siła wiatru) ogień opanowuje korony drzew lub niszczy całe drzewa. Przy spalaniu się koron opadają na ziemię palące się gałęzie i iskry, które powodują rozprzestrzenianie się pożaru naziemnego. Przy tym rodzaju pożaru powstają zawsze silne prądy powietrzne, które rozrzucają palące się części koron na duże odległości.
(ochrona przeciwpożarowa), pożary obejmujące swoim zasięgiem cały przekrój pionowy drzewostanu. Powstają z pożarów pokrywy gleby, które kształtują warunki ich rozprzestrzeniania się.
« 1 2 3 » Wszystkich stron: 3