Lasy Państwowe
Logo Encyklopedii Leśnej

Dział

Siedliskoznawstwo leśne

Ilość znalezionych haseł: 422

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Puszczy Rzepińskiej

(siedliskoznawstwo leśne), powierzchnia ogólna mezoregionu (III.22) wynosi 1509 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 69%. Występują głównie krajobrazy naturalne fluwioglacjalne równinne i faliste. Pod względem geologicznym mezoregion stanowi duży obszar plejstoceńskich piasków i żwirów sandrowych zlodowacenia północnopolskiego. Gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe wychodzą na powierzchnię tylko w kilku miejscach. Większy płat moreny czołowej, zbudowanej ze żwirów, piasków, głazów i glin, znajduje się w rejonie miejscowości Cybinka, w północno-zachodniej części mezoregionu. Piaski i mułki kemów występują nielicznie w jego części środkowej i północnej. Dominuje krajobraz roślinny śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie wielkopolsko-łużyckiej. Nieco mniejsze powierzchnie, zlokalizowane głównie w części północnej i zachodniej, zajmuje krajobraz borów, borów mieszanych i grądów. Lesistość jest bardzo duża i wynosi 67%. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmują około 1010 km2, z czego 95% jest w zarządzie RDLP w Zielonej Górze (nadleśnictwa: Cybinka, Torzym, Świebodzin – cz. zach., Sulechów – cz. centralna, Bytnica oraz Krosno). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 39%, BMśw 39% oraz LMśw 16%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 91%. Średni wiek drzewostanów wynosi 57 lat, a miąższość na 1/ha 248 m3. Lasy ochronne zajmują 23% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Puszczy Sandomierskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.31) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1454 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 53%. Domnują krajobrazy naturalne tarasów nadzalewowych – akumulacyjne, oraz zalewowych den dolin – akumulacyjne. Znacznie rzadziej spotkać można krajobrazy fluwioglacjalne równinne i faliste. Mezoregion znajduje się w dorzeczu Wisły i Sanu. Obejmuje rozlegle zapadlisko tektoniczne wypełnione holoceńskimi utworami geologicznymi – piaskami, żwirami, madami rzecznymi, torfami i namułami. W wyższych tarasach, nadzalewowych, występują plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego, rzadko środkowopolskiego, które dominują na tym obszarze. Między Stalową Wolą a Mielcem utworzył się ciąg obszarów piasków eolicznych, lokalnie w wydmach. W północnej części mezoregionu (okolice Tarnobrzegu) w podłożu występują mioceńskie utwory z serią siarkonośną, które były eksploatowane. W części centralnej mezoregionu występuje krajobraz roślinny śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie małopolskiej, przeważający na tym terenie. Ponadto można spotkać nieduże powierzchnie krajobrazów borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów oraz borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej, a sporadycznie nad Wisłoką także – łęgów jesionowo-wiązowych. Lesistość jest bardzo duża i wynosi 49%. Lasy tworzą rozległe kompleksy; największe z nich zlokalizowane są na południowy wschód od Kielc. Lasy zajmują około 718 km2, z czego 83% jest w zarządzie RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Mielec – cz. centralna, Tuszyma – cz. płn.-wsch., i Leżajsk – cz. płn.-zach.) oraz RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Buda Stalowska – cz. centralna, Rozwadów – cz. płd.-zach., i Rudnik – cz. centralna). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 28%, BMśw 26%, BMw 22% oraz jest 7% LMw. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 87%; buk zajmuje 20%, Średni wiek drzewostanów wynosi 83 lata, a miąższość na 1/ha 335 m3. Lasy ochronne zajmują 34% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Puszczy Solskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.13) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1858 km2, w tym lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 71%. Przeważają krajobrazy naturalne tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Znacznie mniej występuje krajobrazów peryglacjalnych równinnych i falistych, a bardzo mało – krajobrazów wyżyn i niskich gór: węglanowych i gipsowych erozyjnych płaskowyży falistych. Obszar ten stanowi zagłębienie wypełnione iłami mioceńskimi, na których zalegają utwory czwartorzędowe. W dolinach współczesnych rzek oraz zagłębieniach terenowych pozostałych po dawnych dolinach rzecznych występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Między nimi sa duże powierzchnie zajęte przez dominujące na tym terenie plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego, rzadziej środkowopolskiego. Na dość znacznych obszarach występują w rozproszeniu piaski eoliczne, lokalnie w wydmach. Rozległy pas wydm ciągnie się m.in. na zachód od Biłgoraja, pomiędzy rzekami Ładą na południu i Bukową na północy. W części zachodniej obszaru pomiędzy tymi rzekami występują plejstoceńskie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia południowopolskiego. W północnej części mezoregionu dominuje krajobraz roślinny śródlądo-wych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie małopolskiej w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów, natomiast w części południowej – krajobraz śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie małopolskiej. Lesistość jest bardzo duża, jedna z największych w kraju i wynosi 65%. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmują około 1217 km2, z czego 71% jest w zarządzie RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Gościeradów – cz. płd.-wsch., Janów Lubelski – cz. płd., Rozwadów – cz. wsch., Biłgoraj – cz. środkowa, Zwierzyniec – cz. płd.-zach., i Józefów – cz. środkowa) oraz RDLP w Krośnie (Nadleśnictwo Narol – cz. środkowa). W Lasach Państwowych dominują siedliska Bśw 34%, BMw 20%, Bw 13% i BMśw 12%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 89%. Średni wiek drzewostanów wynosi 70 lat, a miąższość na 1/ha 254 m3. Lasy ochronne zajmują 34% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Puszczy Świętokrzyskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.23) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1645 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 64%. Występują głównie krajobrazy naturalne wyżyn i niskich gór: krzemianowe i glinokrzemianowe erozyjne pogórzy. Znacznie mniej jest krajobrazów peryglacjalnych równinnych i falistych, a sporadycznymi są krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Mezoregion obejmuje północną część pasm górskich zaliczanych do Gór Świętokrzyskich. W północnej części mezoregionu przeważają jurajskie utwory geologiczne: piaskowce, mułowce i iłowce, natomiast w południowej – triasowe, z przewagą piaskowców, margli, zlepieńców, iłowców i rudy żelaza. Od IV w. wydobywano tu rudy żelaza, ołowiu i miedzi, o czym świadczą znalezione ślady dawnych pieców hutniczych, zwanych dymarkami. Sporadycznie zaznaczają się także niewielkie powierzchnie utworów z okresu dewonu i syluru: piaskowce, mułowce i zlepieńce dewonu oraz łupki krzemionkowe, iłowce graptolitowe, wapienie i mułowce syluru. Mniej liczne są, występujące w rozproszeniu, utwory plejstoceńskie: piaski i żwiry sandrowe oraz gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia środkowopolskiego i południowopolskiego. W dolinach niewielkich rzek zalegają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Na całym niemal obszarze rozciąga się krajobraz roślinny borów mieszanych i jedlin. Tylko w części północno-wschodniej spotkać można krajobraz borów mieszanych, dąbrów świetlistych i grądów częściowo w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Lesistość jest bardzo duża i wynosi 59%. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmują około 976 km2, z czego 74% jest w zarządzie RDLP w Radomiu (nadleśnictwa: Przysucha – cz. płd., Barycz – cz. wsch., Stąporków, Skarżysko – cz. centralna, Starachowice – cz. płd., Ostrowiec Świętokrzyski – cz. płn.-zach., Suchedniów – cz. płn., Zagnańsk – cz. płn., Ruda Malaniecka – cz. wsch.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMwyż 46%; BMśw zajmuje 8%, a Lw 6%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 64%; jodła zajmuje 21%. Średni wiek drzewostanów wynosi 70 lat, a miąższość na 1/ha 231 m3. Lasy ochronne zajmują 86% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Puszczy Wkrzańskiej i Goleniowskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (I.5) w granicach Bałtyckiej krainy przyrodniczo-leśnej. Obejmuje tereny znajdujące się na wschód i północ od Szczecina, o powierzchni ogólnej 1708 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 42%. Dominują krajobrazy naturalne tarasów nadzalewowych – akumulacyjne, oraz, w części środkowej, deltowe akumulacyjne. Jest to teren dość zróżnicowany geologicznie. Północną część mezoregionu zajmuje Zalew Szczeciński. W części środkowej rozciąga się szeroka równina akumulacyjna doliny Odry, na terenie której – na południu – znajduje się Jezioro Dąbie. Występują tam holoceńskie: piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Część zachodnią mezoregionu zajmuje Puszcza Wkrzańska, a część wschodnią – Puszcza Goleniowska. Tereny obu puszcz tworzą plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe, które powstały w końcowej fazie zlodowacenia wisły. W wielu miejscach wśród nich występują piaski eoliczne – lokalnie w wydmach. Dominującymi krajobrazami roślinnymi są śródlądowe bory sosnowe i bory mieszane w odmianie pomorskiej, z nielicznymi powierzchniami olsów oraz łęgów jesionowo-olszowych. Przy południowo-zachodnich obrzeżach Zalewu Szczecińskiego spotykane są także krajobrazy ubogich dąbrów pomorskich, częściowo w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Lesistość mezoregionu wynosi 39%. Lasy tworzą rozległe kompleksy, zajmują około 675 km2, czego 94% jest w zarządzie RDLP w Szczecinie (nadleśnictwa: Międzyzdroje – cz. płd., Rokita – cz. centralna, Goleniów – cz. centralna, Trzebież – bez cz. płd., Kliniska – cz. płn.-zach., i Gryfino –cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw - 40% i Bśw - 24% pow., jest także 6% pow. BMw. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 80 % pow. Średni wiek drzewostanów wynosi 68 lat, a miąższość na 1/ha 250 m3. Lasy ochronne zajmują 54% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Płaskowyżu Głubczyckiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.15) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1803 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 6%. Dominują krajobrazy naturalne wyżyn i niskich gór lessowe eoliczne wysoczyzn słabo rozciętych. Bardzo małe są powierzchnie krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych oraz peryglacjalnych równinnych i falistych. Granice mezoregionu obejmują równinę lessową, znajdującą się na wysokości 235–260 m n.p.m. Zdecydowanie dominują lessy, najczęściej przykrywające piaski i gliny warstwą o różnej miąższości. Małe obszary glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych zlodowacenia środkowopolskiego wychodzą na powierzchnię w północnej części mezoregionu oraz na zachód od Raciborza. W części południowo-zachodniej znajdują się Góry Opawskie (niewielki obszar jest w granicach Polski) utworzone z karbońskich zlepieńców, szarogłazów, mułowców i iłowców. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły wypełniają niezbyt liczne na tym terenie doliny rzeczne. Występują głównie krajobrazy roślinne grądowe: w południowej części mezoregionu – w wariancie typowym, na północy – w wariancie z udziałem ubogich dąbrów, a na zachodzie, przy granicy państwa – sporadycznie krajobraz grądów i ubogich dąbrów podgórskich. Lesistość wynosi 6%. Lasy w formie małych kompleksów zajmują łącznie około 110 km2, z czego 96% jest w zarządzie RDLP w Katowicach (nadleśnictwa: Prudnik – cz. wsch., Kędzierzyn – cz. zach., i Rudy Raciborskie – cz. zach.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lśw - 44% i Lwyż - 26%, ponadto jest 16% LG. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest dąb, który zajmuje 38% pow.; jest także: 15% pow. drzewostanów świerkowych, 9% sosnowych i 8% bukowych. Średni wiek drzewostanów wynosi 64 lata, a miąższość na 1/ha 217 m3. Lasy ochronne zajmują 98% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Płaskowyżu Jędrzejowskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.20) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1267 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 18%. Przeważają krajobrazy naturalne wyżyn i niskich gór, głównie węglanowe i gipsowe erozyjne płaskowyży falistych, rzadziej erozyjne zwartych masywów ze skałami. Niewielkie powierzchnie zajmują krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste oraz krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne, bardzo rzadko tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Pod względem geologicznym dominują utwory okresu kredy, głównie wapienie, kreda pisząca z krzemieniami, opoki, margle, wkładki piaskowców i gezy. Mniejsze są powierzchnie występujących w rozproszeniu plejstoceńskich glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych zlodowacenia południowopolskiego. W części zachodniej, w okolicach trasy Szczekociny – Kozłów, znajduje się większa powierzchnia piasków i żwirów sandrowych zlodowacenia środkowopolskiego. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły wypełniają, niezbyt duże na tym terenie, doliny rzeczne. Największe powierzchnie zajmuje, występujący w części wschodniej i środkowej mezoregionu, krajobraz roślinny dąbrów świetlistych i grądów. Mniej liczne są krajobrazy borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej oraz, pojawiający się głównie w części północnej mezoregionu, krajobraz śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie małopolskiej w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Lesistość mezoregionu jest mała i wynosi 17%. Lasy w postaci niewielkich kompleksów zajmują łącznie około 210 km2, z czego 69% jest w zarządzie RDLP w Katowicach (nadleśnictwa: Koniecpol – cz. płd.-wsch., i Olkusz – cz. płn.-wsch.), RDLP w Radomiu (nadleśnictwa: Jędrzejów – cz. płd., i Pińczów – cz. płn.-zach.) oraz RDLP w Krakowie (Nadleśnictwo Miechów – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lśw 22%, BMśw 18%, LMśw 18% i Bśw 12%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 67%; dąb zajmuje 16% a olsza 6%. Średni wiek drzewostanów wynosi 68 lat, a miąższość na 1/ha 264 m3. Lasy ochronne zajmują 16% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Płaskowyżu Kolbuszowskiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.33) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; obejmuje płaskowyż, do 269 m n.p.m, o powierzchni ogólnej 2330 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 26%. Dominują krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste. Rzadziej występują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne, oraz tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Powierzchnię budują plejstoceńskie utwory geologiczne – gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia południowopolskiego, występujące głównie w części środkowej mezoregionu. Znacznie mniejsze obszary są zajęte przez, znajdujące się głównie w części południowej, plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe zlodowacenia południowopolskiego. Doliny rzeczne, m.in. Wisłoka i Wisłoki, oraz zagłębienia terenowe wypełniają holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Miejscami ukształtowały się tarasy nadzalewowe utworzone z plejstoceńskich piasków, żwirów i mułków rzecznych zlodowacenia północnopolskiego, rzadziej środkowopolskiego. Sporadycznie występują piaski eoliczne, lokalnie w wydmach (dochodzących do 25 m wysokości względnej), oraz lessy. Krajobraz roślinny, o charakterze mozaiki, tworzą krajobrazy borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej, borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów, krajobraz grądowy w wariancie z udziałem borów mieszanych oraz, spotykany nad Sanem i Wisłokiem, krajobraz łęgów jesionowo-wiązowych. Lesistość mezoregionu jest średnia i wynosi 24%. Lasy w postaci małych i średnich kompleksów zajmują łącznie około 559 km2, z czego 70% jest w zarządzie RDLP w Krakowie (nadleśnictwo Dębica – cz. płn.-wsch.), RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Tuszyma – cz. płd.-wsch., Mielec – cz. płd.-wsch., Kolbuszowa – cz. płd., Głogów, Leżajsk – cz. centralna, Sieniawa – cz. płd.-zach., Kańczuga – cz. płn.) oraz RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Buda Stalowska – cz. płd., i Rudnik – cz. płd.-zach.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw 25%, LMśw 21%, BMw 15%, LMw 13% i Lśw12%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 72%. Średni wiek drzewostanów wynosi 65 lat, a miąższość na 1/ha 225 m3. Lasy ochronne zajmują 86% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Płaskowyżu Tarnogrodzkiego

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.14) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 2559 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 38%. Przeważają krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste. Znacznie mniej występuje krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych, oraz tarasów nadzalewowych – akumulacyjnych. Pod względem geologicznym dominują utwory plejstoceńskie: gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia południowopolskiego, zgrupowane głównie w części północnej mezoregionu. Natomiast w części południowej liczniej występują piaski i żwiry sandrowe zlodowacenia południowopolskiego. Teren pokrywają dość dużymi płatami lessy piaszczyste i pyły lessopodobne, natomiast niewielkimi i w rozproszeniu – piaski eoliczne, lokalnie w wydmach. W dolinach rzecznych, głównie Lubaczówki i Tanwi, występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. W wyższych tarasach, nadzalewowych, znajdują się plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego oraz środkowopolskiego. W części środkowej i południowej mezoregionu dominuje krajobraz roślinny borów mieszanych i grądów w odmianie małopolskiej. W centrum mezoregionu nieco mniejsze powierzchnie zajmuje krajobraz grądowy w wariancie z udziałem buczyn, w części północnej – krajobraz śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie małopolskiej, w części zachodniej – krajobraz borów, borów mieszanych i grądów, a na południu – grądowy w wariancie z udziałem borów mieszanych i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Lesistość jest średnia i wynosi 36%. Lasy tworzą średnie i duże kompleksy; największe są w części centralnej i rozciągają się pomiędzy Sieniawą i Oleszycami. Lasy zajmują około 910 km2, z czego 74% jest w zarządzie RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Rudnik – cz. wsch., Biłgoraj – cz. płd., i Józefów – cz. zach.) oraz RDLP w Krośnie (nadleśnictwa: Leżajsk – cz. płn.-wsch., Sieniawa – cz. płn., Oleszyce, Narol – cz. płd.-zach., Lubaczów – bez cz. płn., i Radymno – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMśw 29%. BMśw 20%, Lśw 17% i LMw 11% Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 66%; dąb stanowi 11%, a olsza 8%. Średni wiek drzewostanów wynosi 64 lat, a miąższość na 1/ha 240 m3. Lasy ochronne zajmują 46% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Równiny Białogardzkiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (I.13) w granicach Bałtyckiej krainy przyrodniczo-leśnej. Wwydzielony został wzdłuż rzeki Parsęty. Obejmuje okolice Białogardu o powierzchni ogólnej 1319 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 55%. Powierzchnia mezoregionu jest płaska i mało urozmaicona krajobrazowo. Przeważają na tym terenie krajobrazy naturalne glacjalne pagórkowate, z niewielkimi powierzchniami krajobrazów fluwioglacjalnych równinnych i falistych. Mniej liczne są krajobrazy dolin i obniżeń – są to najczęściej tarasy nadzalewowe - akumulacyjne, z fragmentami zalewowych den dolin - akumulacyjnych. Utwory geologiczne na tym obszarze, głównie zlodowacenia północnopolskiego, rozmieszczone są mozaikowo. Dominują plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe, nieco mniej liczne są gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe oraz piaski, żwiry i mułki rzeczne. Holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne oraz torfy i namuły wypełniają głównie doliny rzeczne. Na południe od Białogardu występują oligoceńskie piaski, lokalnie z bursztynem. Dominującymi krajobrazami roślinnymi są przede wszystkim krajobrazy śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie pomorskiej, rzadziej ubogie dąbrowy pomorskie oraz buczyny i ubogie dąbrowy w odmianie pomorskiej. Lesistość mezoregionu wynosi 53%. Lasy tworzą kompleksy o różnej wielkości, największe z nich znajdują się w północno wschodniej części. Zajmują one około 693 km2, z czego aż 96% jest w zarządzie RDLP w Szczecinku (nadleśnictwa: Gościno – cz. płd.-zach., Świdwin – cz. płn., Białogard – cz. centralna, Manowo – cz. płd., Bobolice – cz. płn.-zach., Tychowo – bez cz. wsch., Szczecinek – cz. płn.-zach., Czaplinek – cz. płn., i Połczyn – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw - 36%, Bśw - 26% i LMśw - 24%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 79% pow. Średni wiek drzewostanów wynosi 58 lat, a miąższość na 1/ha 232 m3. Lasy ochronne zajmują 28% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Równiny Drawskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.5) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 1878 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 75%. Dominują krajobrazy naturalne fluwioglacjalne równinne i faliste, sporadycznie glacjalne pagórkowate. Znacznie mniejsze powierzchnie zajmują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Pod względem geologicznym mezoregion obejmuje szeroki pas piasków i żwirów sandrowych zlodowacenia północnopolskiego, ciągnący się wzdłuż doliny rzeki Drawy, wypełnionej holoceńskimi piaskami, żwirami, madami rzecznymi, torfami i namułami. Miejscami, głównie na północny-wschód od Drawna, występują powierzchnie glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych, rzadko w morenach czołowych. Krajobrazy roślinne występują w postaci mozaiki. Pas środkowy mezoregionu, ciągnący się z północy na południe zajmuje krajobraz śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie pomorskiej. Krajobraz borów mieszanych i grądów w odmianie pomorskiej znajduje się w południowo-zachodniej części, ubogich dąbrów pomorskich – w części północno-zachodniej, a buczyn i ubogich dąbrów – w części północno-wschodniej. Lesistość jest bardzo duża – wynosi 68%. Większe obszary bezleśne występują na północ od Strzelc Krajeńskich oraz w okolicach Bierzwnika i Dobiegniewa. Lasy tworzą rozległe kompleksy; zajmują około 1276 km2, z czego 89% jest w zarządzie RDLP Szczecin (nadleśnictwa: Łobez – cz. płd.-wsch., Drawno, Bierzwnik – cz. płn., Głusko z wyjątkiem cz. płd.-zach., Smolarz – cz. płn.-wsch.), RDLP Piła (nadleśnictwa: Krzyż – cz. płn.-zach., Człopa – cz. zach., Tuczno – cz. zach., Mirosławiec – cz. zach.) oraz RDLP Szczecinek (nadleśnictwa: Drawsko, Kalisz Pomorski, Złocieniec – cz. płd.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw 47% oraz Bśw 26 % i LMśw 21%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 88%. Średni wiek drzewostanów wynosi 58 lat, a miąższość na 1/ha 232 m3. Lasy ochronne zajmują 39% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Równiny Gorzowskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.3) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 1752 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 59%. Dominują krajobrazy naturalne fluwioglacjalne równinne i faliste, rzadziej glacjalne pagórkowate. Niewielkie powierzchnie zajmują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne. Mezoregion w części północnej i środkowej obejmuje duże pola sandrów utworzonych z plejstoceńskich piasków i żwirów sandrowych zlodowacenia północnopolskiego. W części południowej i zachodniej występują gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe; wśród nich miejscami wznoszą się małe wzgórza moren czołowych oraz kemów. Doliny rzek i zagłębienia terenu, głównie w części wschodniej mezoregionu, są wypełnione przez holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Przeważa krajobraz roślinny ubogich dąbrów pomorskich, zajmujący część północną obszaru. W części południowej występują płaty krajobrazów: grądowego w wariancie typowym, śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie pomorskiej, borów, borów mieszanych i grądów oraz dąbrów świetlistych i grądów. Lesistość mezoregionu jest bardzo duża i wynosi 58%. Większe obszary bezleśne znajdują się na północny zachód od Dębna oraz w rejonie Gorzowa Wielkopolskiego. Lasy tworzą duże kompleksy. Zajmują około 1011 km2, z czego 96% jest w zarządzie RDLP w Szczecinie (nadleśnictwa: Mieszkowice – cz. płd., Różańsko – cz. płd., Barlinek – cz. płd., Strzelce Krajeńskie – cz. zach., Kłodawa, Bogdaniec – bez cz. płd., i Dębno – cz. centralna.). W Lasach Państwowych dominują siedliska BMśw 39% i LMśw 42%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 82%. Średni wiek drzewostanów wynosi 59 lat, a miąższość na 1/ha 263 m3. Lasy ochronne zajmują 50% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Równiny Grodkowskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (V.13) w granicach śląskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 1045 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 9%. Przeważają krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste. Nieco mniejsze są powierzchnie krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych. Natomiast bardzo rzadko spotyka się krajobrazy wyżyn i niskich gór lessowe eoliczne wysoczyzn słabo rozciętych. Obszar mezoregionu stanowi wysoczyznę morenową, której wysokość w okolicach Łosiowa dochodzi do 181 m n.p.m. Mozaikę utworów geologicznych tworzą głównie plejstoceńskie piaski i żwiry sandrowe oraz gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia środkowopolskiego (w południowej części nielicznie w morenach czołowych), iły, mułki, piaski, żwiry z węglem brunatnym z okresu neogenu oraz lessy (głównie w części północnej). W dolinie Nysy Kłodzkiej, w południowo-wschodniej części mezoregionu, występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły – tworzące taras zalewowy, oraz plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego i środkowopolskiego – tworzace taras nadzalewowy. Dominuje krajobraz roślinny grądowy w wariancie typowym. Znacznie mniej, głównie w części południowej, występuje grądów i ubogich dąbrów podgórskich. Wzdłuż Nysy Kłodzkiej ciągnie się pas łęgów jesionowo-wiązowych. Lesistość wynosi 8%. Lasy w postaci małych i średnich kompleksów zajmują łącznie około 88 km2, z czego 97% jest w zarządzie RDLP we Wrocławiu (nadleśnictwa: Oława – cz. płd.-wsch., i Henryków – cz. płn.) oraz RDLP w Katowicach (nadleśnictwa: Brzeg – cz. płd.-zach., Tułowice – cz. zach., i Prudnik – cz. płn.-wsch.). W Lasach Państwowych najwięcej jest siedlisk LMśw - 27% i Lw 28%, liczny jest udział Lł - 13%. Gatunkiem panującym w drzewostanach najczęściej jest dąb - 48% pow., a ponadto sosna - 18% i olsza - 8%. Średni wiek drzewostanów wynosi 73 lata, a miąższość na 1/ha 221 m3. Lasy ochronne zajmują 75% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Równiny Kodeńsko-Parczewskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (IV.18) w granicach mazowiecko-podlaskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 1787 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 26%. Występują krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste. Nieco mniejsze są powierzchnie zajęte przez krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne, rzadziej trasów nadzalewowych – akumulacyjne. Północno-wschodnia część mezoregionu (Równina Kodeńska) jest równiną sandrową utworzoną z piasków i żwirów zlodowacenia środkowopolskiego, z dość licznymi wyspami płaskich wzniesień morenowych. Natomiast część południowa (Równina Parczewska) odznacza się przewagą obszarów morenowych zbudowanych z glin zwałowych, piasków i żwirów lodowcowych. W dość licznych zagłębieniach terenu i dolinach rzecznych występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły. Przeważa krajobraz roślinny borów mieszanych i grądów w odmianie mazowiecko-podlaskiej. W centrum są niewielkie powierzchnie krajobrazów łęgów jesionowo-olszowych oraz borów mieszanych i grądów w odmianie mazowiecko-podlaskiej i podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Sporadycznie zaznacza się krajobraz łęgów jesionowo-wiązowych – w sąsiedztwie rzeki Bug, oraz dąbrów świetlistych i grądów – w południowo-wschodniej części mezoregionu. Lesistość jest średnia i wynosi 25%. Lasy występują w kompleksach średniej i małej wielkości; największy z nich położony jest w cz. płn., na północ od miejscowości Piszczac. Lasy zajmują około 441 km2, z czego 51% jest w zarządzie RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Międzyrzec – cz. płd., Chotyłów – bez cz. płn. i zach., Włodawa – cz. płn., oraz Radzyń Podlaski – cz. wsch.). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMśw 30% i BMśw 26% oraz LMw 9%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 72% oraz db 10%, Średni wiek drzewostanów wynosi 57 lat, a miąższość na 1/ha 210 m3. Lasy ochronne zajmują 27% pow.

Zobacz więcej...

Siedliskoznawstwo leśne

Mezoregion przyrodniczo-leśny Równiny Kutnowsko-Błońskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (IV.11) w granicach mazowiecko-podlaskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 8207 km2, z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 13%. Dominują krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste, rzadko pagórkowate. Niewiele jest krajobrazów zalewowych den dolin – akumulacyjnych. Mezoregion obejmuje dwie morenowe równiny denudacyjne, znajdujące się na terenie, który był w zasięgu zlodowacenia warty. W zachodniej części (w okolicach Kutna) wyłaniają się wzgórza morenowe, których wysokość dochodzi do 220 m n.p.m. Przechodzi przez nie tzw. tektoniczny wał kujawski z wysadem soli permskiej. Dominującymi utworami geologicznymi są gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe zlodowacenia środkowopolskiego. W okolicach Kutna znajdują się powierzchnie żwirów, piasków, głazów i glin moren czołowych. Piaski i żwiry sandrowe częściej występują we wschodniej części mezoregionu, na Równinie Błońskiej. W okolicach Żyrardowa oraz na zachód od Głowna znajdują się duże powierzchnie piasków i żwirów stożków napływowych. W dolinach rzecznych Bzury i jej dopływów (ważniejsze: Rawka, Słudwia) występują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły oraz, tworzące wyższe tarasy – plejstoceńskie piaski, żwiry i mułki rzeczne zlodowacenia północnopolskiego. Krajobrazy roślinne są terytorialnie zróżnicowane. Krajobraz roślinny dąbrów świetlistych i grądów występuje głównie w części południowej mezoregionu, krajobraz borów mieszanych i grądów w odmianie mazowiecko-podlaskiej – w centrum, natomiast krajobraz grądowy w wariancie typowym, wraz z dużym fragmentem krajobrazu grądowego w wariancie z udziałem świetlistych dąbrów – w północnej części mezoregionu. Lesistość jest mała i wynosi 12%. Lasy występują w kompleksach o niewielkiej po-wierzchni; największy z nich – Puszcza Bolimowska, znajduje się w części centralnej, na za-chód od Żyrardowa. Lasy zajmują około 998 km2, z czego ponad 55% jest w zarządzie RDLP w Łodzi (nadleśnictwa: Łąck – bez cz. płn., Radziwiłłów, Skierniewice, Kutno oraz Grotniki – cz. płn.-wsch.), RDLP w Warszawie (Nadleśnictwo Chojnów) oraz RDLP w Radomiu (Nadleśnictwo Grójec). W Lasach Państwowych dominują siedliska LMśw 36%, BMśw 24% oraz Lśw 13%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 71%. Oraz db 13% i olsz 6%, Średni wiek drzewostanów wynosi 65 lat, a miąższość na 1/ha 242 m3. Lasy ochronne zajmują 37% pow.

Zobacz więcej...
Kontakt

Szybki kontakt